معایب ارزهای الکترونیکی

ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟

برای توضیح ارز فیات در یک خط می توان به طور خلاصه گفت که ارز فیات، ارز قانونی و دولتی یک کشور است. این پول توسط دولت پشتیبانی می شود. دارای پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره نمی باشد. ارزش پول فیات از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر کننده حاصل می شود. این ارز نقطه مقابل ارز کالایی است. تفاوت بین پول فیات و پول کالا به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. پول کالا دارای ارزش ذاتی است که این ارزش از موادی که از آن ساخته شده اند، مانند سکه های طلا و نقره، حاصل می شود. در مقابل، پول فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد و قابل تبدیل یا بازخرید نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند؛ از جمله دلار آمریکا، یورو، ریال و سایر ارزهای مهم جهانی.

ارز فیات چگونه کار می کند؟

پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت از ارزش آن حفاظت می کند. همچنین اینکه دو طرف در یک معامله در مورد ارزش آن توافق می کنند.

از نظر تاریخی، در گذشته دولت ها از یک کالای فیزیکی ارزشمند مانند طلا یا نقره، سکه ضرب می کردند یا معایب ارزهای الکترونیکی پول کاغذی چاپ می کردند که می توانست برای خرید مقدار مشخصی از کالاهای فیزیکی استفاده شود. به این نوع ارز “ commodity money ” گفته می شد که با “ fiat money ” متفاوت است.

به دلیل این که ارز فیات با منابع فیزیکی مانند طلا یا نقره ارتباطی ندارد، امکان دارد به دلیل تورم ارزشش پایین بیاید. حتی ممکن است در صورت تورم حاد، ارزش خود را کاملا از دست بدهد.

گر مردم یک کشور اعتقادی به پول ملی شان نداشته باشند و دید منفی نسبت به آن پیدا کنند، آن پول دیگر ارزش ندارد. به عنوان مثال، این ارز با ارزی که پشتوانه ی آن طلا است، متفاوت می باشد. ارزش ذاتی آن ارز مبتنی بر تقاضای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا است.

پول فیات چگونه به وجود آمد؟

کلمه “فیات” از زبان لاتین آمده و “اجازه دهید انجام شود” ترجمه می شود. حدود سال 1000 میلادی، چین اولین کشوری بود که از ارز فیات استفاده کرد و سپس این ارز به سایر کشورهای جهان گسترش یافت. پول فیات در قرن بیستم وقتی ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده قانونی را مبنی بر لغو تبدیل مستقیم دلار آمریکا به طلا را تصویب کرد، از محبوبیت خوبی برخوردار شد.

در تاریخ آمریکا، ارز این کشور دارای پشتوانه طلا و بعضا نقره بود. دولت فدرال هنگام تصویب و ثبت قانون بانکداری اضطراری در سال 1933، همچنین اجازه نامه ی شهروندان در معامله ارز با طلای دولت را لغو کرد.

زمانی که آمریکا اختیار دادن طلا به دیگر کشور ها در ازای گرفتن دلار آمریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز در سال 1971 کاملا برداشته شد. از آن تاریخ تا به الان همانطور که بر روی دلار آمریکا چاپ شده است، تنها پشتوانه ای که دارد “ایمان و اعتبار دولت آمریکا” است.

مزایا و معایب ارز فیات

به طور کلی ارز فیات جزو ارزهای خوب و قابل قبول به شمار می آید اما در صورتی که قادر باشد نقشه ها و برنامه هایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود نیازمند آن است را اعمال کند. علاوه بر این پول فیات، دارای مزایایی نیز میباشد که منجر به ایجاد ارزش حبابی برای دولت ها میشود.

در ادامه به طور جداگانه به بررسی مزایا و معایب این نوع ارز میپردازیم.

مزایا

از آنجا که ارز فیات یک منبع کمیاب یا ثابت نیست (مانند طلا)، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتباری، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.

یکی دیگر از مزایای این ارز ها این است که از نظر اقتصادی تولید آن ها نسبت به ارز کالایی به صرفه تر است. برخلاف ارزهای کالایی که می توانند با کشف یک معدن طلای جدید تحت تاثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت مربوطه تنظیم و کنترل می شود. خطر کاهش ارزش غیرمنتظره ناشی از تأمین ارزهای فیات کمتر است، زیرا هرگونه افزایش عرضه، تصمیمی است که پیش از این توسط دولت واحد پول فیات گرفته شده است.

معایب

از آنجا که به منبع فیزیکی وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست مالی و تنظیم آن توسط دولت بستگی دارد و این امر به دولت امکان این را می دهد که از هیچ چیز پول خلق کند که میتواند به تورم منجر شود. همچنین بر اساس نمونه سابقه تاریخی، پیاده سازی این نوع سیستم مالی بار ها به سقوط نظام های مالی ختم شده است.

مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال

در ابتدا می خواهیم به شباهت های ارز فیات با ارزهای دیجیتال بپردازیم. اولین شباهت اینکه از هر دوی این ارز ها می توان برای مبادله مالی استفاده کرد. دومین شباهت این دو نوع ارز این است که باید مشتریان به آنها اعتماد کنند تا بتوانند به عنوان یک وسیله مبادله مالی عمل استفاده شوند.

و حالا در ادامه قصد داریم تفاوت این دو نوع ارز را بررسی کنیم:

مطابقت با قانون

دولت ها ارز فیات را صادر می کنند که این ارزها توسط بانک مرکزی تنظیم می شود. این ارز از آن جهت قانونی است که اغلب برای نهایی معایب ارزهای الکترونیکی کردن معاملات از آن استفاده می شود. دولت ها هر از چند گاهی عرضه پول را کنترل می کنند و سیاست هایی صادر می کنند که بر ارزش آنها تأثیر بگذارد.

از طرف دیگر ارزهای دیجیتال صرفاً دارایی های دیجیتالی هستند که به عنوان وسیله مبادله ای عمل می کنند که دولت ها هیچ کنترلی بر آنها ندارند. جنبه غیر متمرکز به این معنی است که هیچ نهاد مرکزی نمی تواند ارزش آنها را کنترل یا تحت تاثیر قرار دهد.

ملموس بودن

غیر ممکن است که ارز دیجیتال را به صورت فیزیکی در دسترس داشته باشیم زیرا آنها بصورت آنلاین و به عنوان سکه مجازی عمل میکنند. این در حالی است که ارز فیات ملموس و دارای جنبه فیزیکی هستند. این جنبه فیزیکی ارز های فیات می توانند در بعضی موارد کمی چالش برانگیز باشند زیرا جابجایی با مقدار هنگفتی پول می تواند آزار دهنده باشد.

تبادل

از آنجایی که ارز های دیجیتال توسط کامپیوتر به وجود می آیند، دیجیتالی هستند و به عنوان کد خصوصی عمل می کنند. بنابراین تبادل آنها کاملا به صورت دیجیتال می باشد. اما ارز های فیات می توانند به هر دو صورت وجود داشته باشند. سرویس های پرداخت وجه الکترونیکی به مردم این اجازه را می دهند تا ارز فیات را به صورت دیجیتال تبادل کنند. علاوه بر این مردم می توانند ارز فیات را به صورت فیزیکی نیز با هم مبادله کنند.

یکی از بزرگترین تفاوت های ارز های فیات با ارز های دیجیتال در عرضه آنهاست. ارز فیات عرضه نامحدودی دارد. به این معنی که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی در میزان تولید پول ندارند. این در حالی است که ارز های دیجیتال اکثرا عرضه محدودی دارند. به طور مثال کلا تعداد بیت کوین هایی که عرضه شده است ۲۱ میلیون است. با پول فیات، نمی توان در هر زمان مقدار پول در گردش را تشخیص داد، اما با ارزهای دیجیتال این امکان وجود دارد.

ذخیره سازی و نگهداری

جنبه مجازی ارزهای دیجیتال به این معنی است که آنها فقط می توانند به صورت مجازی وجود داشته باشند و از این طریق در کیف پول های دیجیتالی ذخیره می شوند. به این کیف پول ها، کیف پول ارزهای دیجیتال نیز گفته می شود. در حالی که اکثر کیف پول های دیجیتال ادعا می کنند فضای ذخیره سازی امنی را ارائه می دهند، برخی از آنها هک شده اند و در نتیجه افراد مقدار قابل توجهی دارایی خود را از دست می دهند. از طرف دیگر ارز فیات قابلیت ذخیره شدن به شکل های مختلفی دارد. به عنوان مثال، ارائه دهندگان پرداخت مانند پی پل (PayPal) وجود دارد که به مردم امکان می دهد پول فیات را به صورت دیجیتال ذخیره کنند. بانک ها نیز در حفظ ارز های فیات نقش بسیار مهمی دارند.

مزایای ارزهای دیجیتال نسبت به ارز های فیات بسیار بیشتر است. اما با این حال به نظر می رسد ارزهای دیجیتال هنوز کاملا بالغ نشده اند تا جایگزین روش پرداخت استاندارد فعلی شوند. در آینده نزدیک شاید بتوانیم شاهد این باشیم که این ارز های دیجیتال جایگزین ارز های فیات شوند.

ارز دیجیتال چیست ؟

بانک اول - ارز دیجیتال نوعی ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. این پول دیجیتال ، پول الکترونیکی ، ارز الکترونیکی یا پول سایبری نیز نامیده می شود.ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که فقط با رایانه یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند زیرا فقط به شکل الکترونیکی وجود دارند.

به اشتراک بگذارید:

به گزارش بانک اول ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که فقط با رایانه یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند زیرا فقط به شکل الکترونیکی وجود دارند.
ارزهای دیجیتال معمولی نیازی به واسطه ندارند و اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارزها هستند.
همه ارزهای رمزنگاری شده ارزهای دیجیتالی هستند ، اما همه ارزهای دیجیتال ارزهای رمزنگاری شده نیستند.
برخی از مزایای ارزهای دیجیتال این است که آنها انتقال بدون درز ارزش را ممکن می سازند و می توانند هزینه های معاملات را ارزان تر کنند.
برخی از معایب ارزهای دیجیتال این است که می توانند در تجارت فرار کنند و مستعد هک شدن باشند.

درک ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال ویژگی های فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتالی در دسترس هستند. معاملات مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده انجام می شود. در مقابل ، ارزهای فیزیکی ، مانند اسکناس ها و سکه های ضرب شده ، ملموس هستند ، به این معنی که دارای ویژگی ها و ویژگی های فیزیکی مشخصی هستند. معاملات مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکان پذیر است که دارندگان آنها این ارزها را در اختیار داشته باشند.

ارزهای دیجیتال دارای کاربردی مشابه ارزهای فیزیکی هستند. از آنها می توان برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. آنها همچنین می توانند استفاده محدودی در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی ، پورتال های قمار یا شبکه های اجتماعی پیدا کنند.

ارزهای دیجیتال همچنین تراکنش های فوری را امکان پذیر می کند که می توانند به طور یکپارچه در خارج از مرزها اجرا شوند. به عنوان مثال ، ممکن است شخصی که در ایالات متحده واقع شده است به یکی از طرفین مقیم سنگاپور به ارز دیجیتال پرداخت کند ، مشروط بر اینکه هر دو به یک شبکه متصل باشند.
ویژگی های ارزهای دیجیتال

همانطور که قبلاً ذکر شد ، ارزهای دیجیتال فقط به شکل دیجیتال وجود دارند. آنها معادل فیزیکی ندارند.
ارزهای دیجیتال می توانند متمرکز یا غیر متمرکز باشند. ارز فیات ، که به شکل فیزیکی وجود دارد ، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمان های دولتی است. ارزهای رمزنگاری شده برجسته مانند بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از سیستم های غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال هستند.
ارزهای دیجیتال می توانند ارزش را منتقل کنند. استفاده از ارزهای دیجیتالی مستلزم تغییر ذهنی در چارچوب موجود برای ارزها است ، جایی که با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط است. با این حال ، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می دهند. به عنوان مثال ، یک توکن شبکه بازی می تواند عمر بازیکن را افزایش دهد یا ابرقدرت های بیشتری به آنها ارائه دهد. این یک معامله خرید یا فروش نیست ، بلکه نشان دهنده انتقال ارزش است.

انواع ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال چیست: یک اصطلاح جامع است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی ، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:

ارزهای رمزنگاری شده

ارزهای رمزنگاری شده ارزهای دیجیتالی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تأیید تراکنش ها در شبکه استفاده می کنند. رمزنگاری نیز برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای رمزنگاری شده هستند. بسته به حوزه قضایی ، ارزهای رمزنگاری شده ممکن است تنظیم شوند یا نشوند. ارزهای رمزنگاری شده به عنوان ارزهای مجازی در نظر گرفته می شوند ، زیرا مقرراتی ندارند و فقط به شکل دیجیتالی وجود دارند.

ارزهای مجازی
ارزهای مجازی ، ارزهای دیجیتالی نامنظمی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک موسسه متشکل از ذینفعان مختلف درگیر در این فرآیند کنترل می شوند. ارزهای مجازی نیز می توانند به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل شوند. یک مثال از ارزهای مجازی یک توکن شبکه بازی است که مقررات اقتصادی آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می شود.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDCs) ارزهای دیجیتال تنظیم شده ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. CBDC می تواند مکمل یا جایگزین ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات ، که به دو شکل فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد ، CBDC صرفاً به شکل دیجیتال وجود دارد. انگلستان ، سوئد و اروگوئه از جمله کشورهایی هستند که قصد دارند نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود را راه اندازی کنند.
مزایای ارزهای دیجیتال

آن ها زمان انتقال و معامله سریع دارند.

از آنجا که ارزهای دیجیتال عموماً در یک شبکه یکسان وجود دارند و بدون واسطه نقل و انتقالات را انجام می دهند ، مدت زمان مورد نیاز برای انتقال ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجا که پرداخت ها با ارزهای دیجیتال مستقیماً بین طرفین معامله بدون نیاز به هیچ واسطه ای انجام می شود، معاملات معمولاً آنی و کم هزینه هستند. این روش در مقایسه با روش های پرداخت سنتی که شامل بانکها یا اتاقهای تسویه حساب می شود، بهتر است. معاملات الکترونیکی مبتنی بر ارزهای دیجیتال نیز ثبت و شفافیت لازم را در معاملات به ارمغان می آورد.

آن ها نیازی به تولید فیزیکی ندارند و نمی توانند کثیف شوند.

بسیاری از الزامات برای ارزهای فیزیکی ، مانند ایجاد امکانات تولید فیزیکی ، برای ارز دیجیتال وجود ندارد. چنین ارزهایی همچنین از نقص های فیزیکی یا آلودگی هایی که در ارز فیزیکی وجود دارد ، مصون هستند.

آن ها می توانند اجرای سیاست های پولی و مالی را تسهیل کنند.

تحت رژیم ارزی فعلی ، فدرال رزرو از طریق یک سری واسطه ها - بانک ها و م institutionsسسات مالی - به گردش پول در اقتصاد می پردازد. CBDC می تواند به دور زدن این مکانیسم کمک کند و یک سازمان دولتی را قادر سازد تا پرداخت های مستقیم را به شهروندان پرداخت کند. آنها همچنین با حذف نیاز به ساخت فیزیکی و حمل اسکناس از مکانی به مکان دیگر ، روش های تولید و توزیع را ساده می کنند.

آن ها می توانند هزینه معاملات را ارزان تر کنند.

ارز دیجیتالی تعاملات مستقیم درون یک شبکه را فعال می کنند. به عنوان مثال ، یک مشتری می تواند به طور مستقیم به یک مغازه دار پرداخت کند مگر اینکه در یک شبکه قرار داشته باشد. حتی هزینه های مربوط به معاملات ارزهای دیجیتال بین شبکه های مختلف در مقایسه با ارزهای فیزیکی یا فیات نسبتاً ارزان تر است. با قطع واسطه هایی که از پردازش معامله به دنبال رانت اقتصادی هستند ، ارزهای دیجیتال می توانند هزینه کلی یک معامله را ارزان تر کنند.

معایب ارزهای دیجیتال

آنها تمام مشکلات ذخیره سازی و زیرساخت ها را حل نمی کنند

در حالی که به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند ، ارزهای دیجیتالی مجموعه ای از الزامات خود را برای ذخیره و پردازش دارند. به عنوان مثال ، اتصال به اینترنت و تلفن های هوشمند و خدمات مربوط به تهیه آنها ضروری است. کیف پول آنلاین با امنیت قوی نیز برای ذخیره ارزهای دیجیتال ضروری است.

آنها مستعد هک شدن هستند

منشأ دیجیتالی آنها ارزهای دیجیتالی را مستعد هک شدن می کند. هکرها می توانند ارزهای دیجیتالی را از کیف پول های آنلاین به سرقت ببرند یا پروتکل ارزهای دیجیتالی را تغییر داده و آنها را غیر قابل استفاده کنند. همانطور که موارد متعدد هک در ارزهای رمزنگاری شده ثابت شده است ، امنیت سیستم ها و ارزهای دیجیتال در حال پیشرفت است.

آنها می توانند از نظر ارزش ناپایدار باشند

ارزهای دیجیتالی مورد استفاده برای معاملات می توانند نوسانات شدید قیمت داشته باشند. به عنوان مثال ، ماهیت غیر متمرکز ارزهای رمزنگاری شده منجر به فراوانی ارزهای دیجیتال با سرمایه اندک شده که قیمت آنها بر اساس هوس سرمایه گذاران مستعد تغییرات ناگهانی است. سایر ارزهای دیجیتالی در همان روزهای اولیه مسیر مشابهی را دنبال کرده اند. به عنوان مثال ، دلارهای لیندن که در بازی آنلاین Second Life استفاده می شد ، در اوایل راه خود روند قیمت بی ثباتی داشت.

ارزهای دیجیتال چه تاثیری بر شما خواهند داشت؟

اگر ایالات متحده از ارز دیجیتالی استفاده کند ، به عنوان جایگزینی برای پول نقد عمل می کند ، اما از آنجا که الکترونیکی است ، از مزایای انتقال سریع پول نیز برخوردار است. Cunha ایده های چندی در مورد این دارد که برای مصرف کنندگان چگونه به نظر می رسد. فرض ما این است که مانند پول نقد رایگان یا تقریباً رایگان خواهد بود. سایر بازیگران بخش خصوصی ممکن است علاوه بر آن نوآوری ایجاد کنند و احتمالاً هزینه اضافه کنند ، اما این باید بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. "

اگرچه ارز دیجیتال الکترونیکی است ، اما همچنان باید به اندازه پول نقد در دسترس باشد. "هر کسی باید قادر استفاده از آن، نه فقط کسانی که با آخرین گوشی های هوشمند می شود،" کونا گفت، نشان می دهد کارت های مبتنی بر تراشه، سیستم های بوص و وب حساب به عنوان راه های جایگزین برای دسترسی به CBDC. او همچنین معتقد است که راهی برای رسیدگی به تراکنش های آفلاین باید توسعه داده شود ، بنابراین دو نفر می توانند CBDC را مبادله کنند ، حتی اگر در سلول یا شبکه wifi نباشند.

Cunha اذعان می کند که کارهای زیادی برای انجام دادن و سرمایه گذاری در صنعت مورد نیاز است ، اما این سرمایه گذاری بسیار ارزشمند است. وی گفت: "در حالی که هنوز تصمیمی برای گذر از این تحقیقات گرفته نشده است ، من واقعاً معتقدم CBDC باید به طور کامل معایب ارزهای الکترونیکی مورد بررسی قرار گیرد و پتانسیل بالایی دارد." "فقط به اینترنت و میزان پیشرفت آن از روزهای اولیه فکر کنید. با CBDC ، امکانات بی پایان است. "

رمزارز ملی چیست؟ با عملکرد، مزایا و معایب رمزارز ملی آشنا شوید

دنیای ارزهای دیجیتال دیگر مثل گذشته نیست و اکنون با توجه به سرمایه عظیمی که در آن وجود دارد، مورد توجه تمامی کشورهای دنیا قرار گرفته است. بسیاری کشورها به دنبال قانون‌مند کردن آن هستند و بعضی دیگر به دنبال استفاده از آن هستند. کشورهایی هم شروع به تولید رمزارز ملی خود کرده‌اند.

در این مقاله سعی می‌کنیم در مورد مفهوم رمز ارز ملی توضیح دهیم و اینکه آیا در کشورمان رمز ارز ملی وجود دارد؟ و اینکه وضعیت توسعه رمز ارز ملی در دنیا چگونه است؟ کمی هم به سراغ اولین بلاک چین و توکن ایرانی می‌رویم. پس در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

رمزارز ملی چیست؟

قبل از اینکه به تعریف رمز ارز ملی بپردازیم باید بدانیم که تعریف بانک مرکزی از مفهوم رمز ارز چیست. رمزارز از نظر بانک مرکزی یک نوع دارایی مالی است که بر بستری دیجیتال، غیر متمرکز و شفاف به نام بلاک چین موجودیت می‌یابد. این دارایی‌ها می‌توانند در شرایطی کارکرد پولی به خود بگیرند. بانک مرکزی جمهوری تفاوت رمز ارزها را به صورت زیر بیان می‌کند:

رمزارز جهان روا : رمزارزی است که بهره‌برداری از آن و تبادلش محدود به هیچ جغرافیای خاصی نبوده و توسط عموم مردم دنیا بر بستر اینترنت قابل دسترس است. این نوع رمزارز به دو صورت بدون پشتوانه دارایی و با پشتوانه دارایی وجود دارد. گونه بدون پشتوانه قابلیت استخراج توسط عموم مردم را داراست. و از انواع معروف آن میتوان به بیتکوین و اتریوم اشاره نمود. گونه دوم توسط یک شخص حقیقی یا حقوقی و به پشتوانه‌ یک دارایی تولید می‌شود و قابلیت استخراج توسط عموم مردم را ندارد و از این مدل رمز ارز می‌توان به تتر اشاره نمود.

رمزارز بانک مرکزی (ملی) : شکل الکترونیک همان پولی است که توسط بانک مرکزی خلق و صادر می‌شود و قابلیت آن را دارد که منطبق بر اصول رمزنگاری، در یک بستر توزیع شده و بصورت فرد به فرد بدون دخالت هیچ نهاد واسط پرداخت تبادل شود. این نوع رمزارز به پشتوانه پول ملی کشور (ریال) صادر می‌شود.

باید بدانید رمز ارز ملی باید دارای شرایط خاصی باشد که مهمترین آنها عبارتند از:

• انتشار رمزارز ملی تنها توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مجاز است
• رمزارز ملی تنها در بانک‌های مجاز و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران قابل تبادل است
• رمزارز ملی میتواند به عنوان ابزار پرداخت در کشور مورد استفاده قرار گیرد
• رمزارز ملی قابلیت استخراج ندارد

انتشار توکن با پشتوانه سایر دارایی‌ها از حیطه نظارت و اختیارات بانک مرکزی خارج بوده و تابع قوانین بورس جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. مقررات در این حوزه با محوریت سازمان بورس و اوراق بهادار و با همکاری بانک مرکزی جهوری اسلامی ایران تدوین و ابلاغ می‌شود.

اما آیا ایران رمز ارز ملی دارد؟ با اینکه هنوز اجرای آن به پایان نرسیده اما ایران در تلاش برای تولید ارز دیجیتال ملی خود با نام تومان‌کوین است.

ارز دیجیتال تومان‌کوین ؛ مهمترین مزایا و معایب رمز ارز ملی

طبق اظهارات ابوطالب نجفی مدیرعامل «شرکت خدمات انفورماتیک» طراح و توسعه‌دهنده ارز دیجیتال ملی، این ارز دیجیتال به هر میزان که بانک مرکزی تصمیم داشته باشد با پشتوانه ریال قابل صدور است و در یک شبکه بلاک‌چین خصوصی توسعه پیدا خواهد کرد و قابلیت استخراج یا ماینینگ توسط ماینر‌ها را ندارد. اما وی از زمان اجرایی شدن این طرح و اینکه در حال حاضر این کار در چه مر‌حله‌ای به سر می‌برد، توضیحی نداد. اما کاربرد این ارز دیجیتال ملی چه خواهد بود؟

رمزارز ملی تومان‌کوین در مرحله اول به عنوان ابزار پرداخت برای تبادلات بین بانکی استفاده خواهد شد. در مرحله بعدی از تومان‌کوین برای پرداخت‌های خرد بین افراد جامعه به کار گرفته خواهد شد و بانک‌ها به عنوان تایید کننده و نگه دارنده تراکنش‌های آن عمل می‌کنند. پشتوانه این رمز ارز همانطور که قبلا در تعریف رمز ارز ملی گفته شد، ریال ایران است. این پشتوانه بدین معناست که، هنگام تولید تومان‌کوین به اندازه معادل آن، ریال کاغذی مسدود می‌شود. بنابراین صدور این ارز موجب تولید نقدینگی نمی‌شود.

تومان‌کوین یک ارز کاملا متمرکز است که بر روی یک بلاک چین خصوصی قرار گرفته و تمامی اطلاعات مربوط به آن به صورت کاملا غیر شفاف و در اختیار بانک مرکزی است. استفاده از این رمز ارز نیز محدود به ایزان خواهد بود چرا که پشتوانه آن ریال است و کشور دیگری از ریال ایران استفاده نمی‌کند.

میزان صدور و توزیع تومان‌کوین توسط بانک مرکزی انجام می‌پذیرد و برای دریافت آن بایت هزینه‌ای نیز به بانک مرکزی پرداخت کنید.

اما آیا در این پروژه خاصی فعالیت در این زمینه را شروع کرده و رمز ارزی که ساخته ایران باشد در حال حاضر وجود دارد؟ بله یک پروژه ایرانی به نام ققنوس اولین بلاک چین داخلی کشور را راه‌اندازی کرده است.

آشنایی با بنیاد ققنوس اولین بلاک چین ایرانی

بنیاد ققنوس با هدف ایجاد تغییرات با استفاده از تکنولوژی بلاک چین در ایران بنیان گذاری شد. تعدادی از شرکت‌های وابسته به بانک‌ها، با یکدیگر متحد شدند و کنسرسیومی ایجاد کردند، که منجر به تشکیل بنیاد ققنوس شد. هدف بنیاد ققنوس ایجاد زیرساخت بلاک چینی برای توسعه کاربردهای این تکنولوژی در حوزه خدمات پولی/بانکی، بازار سرمایه و اقتصاد دیجیتالی است. تخصص این بنیاد نیز در توکنیزه و دیجیتالی کردن دارایی‌های مختلف است.

شرکت یکتا ققنوس پارس از اواخر سال ۱۳۹۷ و با هدف توسعه راهکارهای مدرن مبتنی بر فناوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) بنیان گذاری شد. از جمله سهامداران اصلی بنیاد ققنوس می‌توان به شرکت‌های داده‌ورزی سداد (به نمایندگی از بانک ملی)، شرکت داده‌پردازی پارسیان (به نمایندگی از بانک پارسیان)، سرمایه‌گذاران فناوری تک وستا (گروه توسن)، شرکت فناوری اطلاعات و ارتباطات پاسارگاد آریان (فناپ – به نمایندگی از بانک پاسارگاد)، گروه فناوران هوشمند بهسازان فردا (وابسته به بانک ملت) و تکنو تجارت (وابسته به بانک تجارت) نام برد.

حال که کمی با این بنیاد آشنا شدید، می‌خواهیم توکن‌های عرضه شده توسط این بنیاد را بررسی کنیم. رمزارز ملی پیمان را می‌توان اولین رمز ارز ملی کشورمان دانست که پشتوانه آن طلا است. در ادامه بیشتر درباره توکن پیمان خواهیم گفت. اما بنیاد ققنوس دارای رمز ارزهای دیگری نیز است. توکن آکادمی ققنوس، توکن دایادایموند با پشتوانه الماس، توکن فیناپ برای علاقه‌مندان به فین‌تک، توکن خیریه مهر و توکن موبایل ۱۰ دیگر توکن‌های بنیاد ققنوس هستند. ققنوس همچنین یک کیف‌پول سخت‌افزاری برای نگهداری توکن‌های پلتفرم خود دارد. در ادامه به بررسی اولین رمز ارز ملی کشور یعنی توکن پیمان خواهیم پرداخت.

معرفی اولین رمز ارز داخلی کشور ؛ توکن پیمان

بنیاد ققنوس دارای توکنی به نام پیمان است. این توکن فورکی از شبکه استلار است و پروژه ققنوس این توکن را به پیمان تغییر نام داده و به عنوان توکن اصلی شبکه خود استفاده می‌کند. حدود ۱۰۳ میلیارد توکن XLM وجود دارد و این مقدار، با توجه به تورم موجود در شبکه استلار، قابل افزایش و یا کاهش است. دلیل استفاده بنیاد معایب ارزهای الکترونیکی ققنوس از شبکه و توکن استلار این است که می‌توان به راحتی دارایی‌های دیجیتال را به صورت بین المللی و بسیار سریع و راحت و تقریبا بدون کارمزد منتقل کرد.

توکن پیمان با نماد PMN، توکن پایه شبکه ققنوس است که یک دارایی دیجیتال با پشتوانه طلا است. آنطور که در وایت پیپر شبکه ققنوس آمده از توکن پیمان به منظور تسهیل معاملات سایر توکن‌ها و تنها گزینه وصول کارمزد تراکنش‌های درون شبکه ققنوس استفاده می‌شود. توکن پیمان به عنوان ابزاری برای پرداخت استفاده نمی‌شود.

ارزش هر توکن پیمان وابسته به قیمت روز طلا است و به‌نوعی ارزش خود را حفظ می‌کند. این موضوع باعث جذاب شدن این توکن میان کاربران شبکه شده به‌ نحوی‌ که بیشترین میزان خرید توکن در شبکه ققنوس از آن توکن پیمان است. همچنین قابلیت بازخرید مستقیم این توکن به کاربران اطمینان خاطر می‌دهد که در هر لحظه قادر به نقد کردن دارایی خود خواهند بود.

حجم معاملات روزانه این رمز ارز در صرافی اکسیر مطابق داده‌های این صرافی، حدودا ۱۲۰۰ دلار است. در حال حاضر قیمت هر واحد توکن پیمان معادل ۰.۰۷ دلار معامله می‌شود. از تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۹۹ این توکن در صرافی اکسیر قابل معامله است.

استفاده از رمزارز ملی در سایر کشورها

به غیر از کشورمان ایران، کشورهای دیگری نیز استفاده از رمز ارز ملی را اغاز کرده‌اند. جالب اینجاست که اغلب این کشورها از لحاظ اقتصادی چندان اوضاع خوبی ندارند البته کشورهای مانند چین و روسیه نیز در این لیست وجود دارند. پس در ادامه به معرفی برخی از این کشورها می‌پردازیم.

ونزوئلا

در سال ۲۰۱۸ دولت ونزوئلا اعلام کرد که یک رمزارز ملی با نام پترو راه‌اندازی می‌کند. هدف از معایب ارزهای الکترونیکی معایب ارزهای الکترونیکی راه‌اندازی این ارز رمزنگاری شده، دور زدن تحریم‌های ایالات متحده بود. پترو با اهدافی چون ثبات اقتصادی و استقلال مالی ونزوئلا و ایجاد یک سیستم مالی بین‌المللی آزادتر، متعادل‌تر و عادلانه‌تر شروع به کار کرد. اما این رمز ارز ملی کشور ونزوئلا که پشتوانه نفت دارد، نتوانست به موفقیت‌ چشمگیری دست پیدا کند و خیلی‌ها آن را یک پروژه کاملا شکست خورده می‌دانند.

کره‌شمالی

پروژه تولید رمز ارز معایب ارزهای الکترونیکی ملی کره‌شمالی تقریبا یک سالی است که شروع شده اما هنوز خبر مشخصی از آن وجود ندارد و حتی اینکه نام این پروژه چیست نیز معلوم نیست. اما این رمز ارز ملی قرار است که با پشتوانه دلار و به منظور دور زدن تحریم‌های آمریکا ایجاد شود. اما فعلا مشخص نیست که این پروژه تا چه حد می‌تواند موفقیت آمیز باشد.

روسیه

روسیه یکی از بزرگترین کشورها در زمینه استخراج بیت کوین است و طی چند سال گذشته تحقیقات گسترده‌ای را در زمینه رمز ارزها و فناوری بلاک چین داشته است. روسیه پیش از این اعلام کرده بود که به دنبال راه‌اندازی روبل دیجیتال است و تا چند سال آینده آن را راه‌اندازی خواهد کرد. به گفته اولگا اسکوروبوگاتوا، رئیس بانک مرکزی روسیه، طی چند سال آینده برخی از کشورها، شکل جدیدی از ارزهای ملی خود را راه‌اندازی خواهند کرد.

کشور چین بزرگترین کشور در زمینه استخراج ارزهای دیجیتال است. با اینکه این کشور محدودیت‌های زیادی را برای استفاده از رمز ارزها در نظر گرفته است اما به نظر می‌رسد استفاده از رمز ارزها دراین کشور بسیار بیشتر از سایر کشورها است.

در زمینه تولید رمزارز ملی نیز چین از تمامی کشورها جلوتر است و نزدیک به ۲ سال است که مشغول به آزمایش بر روی یوان دیجیتال است. متخصصان می‌گویند کشور چین با عرضه یوان دیجیتال به دنبال رقابت با دلار آمریکا است. چین همچنین در شهرستان سوژو(suzhou) برای انجام تست بر روی ارز دیجیتال بانک مرکزی چین خود، قصد دارد از طریق یک برنامه لاتاری، یوان دیجیتالی ایردراپ کند. در طی این لاتاری، به ارزش ۳ میلیون دلار یوان دیجیتال در بین برندگان خوش شانس توزیع می‌شود.

به نظر می‌رسد که چین را می‌توان آغاز کننده راه تولید رمز ارزهای ملی در جهان دانست.

سوالات پرتکرار در زمینه رمزارز ملی

• خرید رمزارز ملی چطور انجام می‌شود؟

بانک مرکزی ایران تا به حال رمزارزی ارائه نکرده است؛ اما توکن ایرانی پیمان را می‌توانید در صرافی اکسیر خرید و فروش کنید.

• چه موانعی پیش روی رمزارز ملی قرار دارد؟

بزرگ‌ترین محدودیت در زمینه ایجاد رمزارز ملی در ایران، این است که نهادها باید سایر ارزهای رمزنگاری‌شده را هم به‌رسمیت بشناسند. اما هنوز محدودیت‌های قانونی در این زمینه وجود دارد.

مهمترین کاربرد رمز ارز ملی سهولت در تبادل و استفاده از پول ملی است و همچنین کم کردن تسلط دلار بر روی بازار نیز از کابردهای رمز ارز ملی است.

نتیجه گیری

اینکه رمزارز ملی چیست مشخص است، یک ارز دیجیتالی است که در هر کشور و معایب ارزهای الکترونیکی برای استفاده از آن داخل کشور استفاده می‌شود. البته می‌توان از آن در سطح بیت المللی نیز استفاده کرد اما بیشترین کاربرد آن همانطور که از نامش پیداست ملی است. در کشور ما نیز پروژه آن آغاز به کار کرده است اما اینکه این پروژه تا چه اندازه موفق خواهد بود و اینکه چه زمانی به مرحله بهره‌برداری می‌رسد هنوز مشخص نیست. به هر حال موفقیت رمزارز ملی یا همان ارز دیجیتال وطنی می‌تواند به اقتصاد کشور کمک کند و در صورت استفاده مردم ایران از آن می‌تواند باعث شود که ارز دیجیتال کشورمان با افزایش ارزش مواجه شود.

بیت کوین چه مزایا و معایبی دارد؟

بیت کوین هم مانند هر چیز دیگری بی عیب و نقص نیست و در کنار مزایای فراوانی که دارد مشکلات خاص خودش را نیز داراست.
در این مقاله قصد داریم مشخصات و ویژگی های این ارز دیجیتال را با دقت بیشتری بررسی کنیم و به معرفی برخی از مزایا و معایب آن بپردازیم.
اگر هنوز اطلاع زیادی از این ارز پر طرفدار ندارید و می خواهید آگاهی بیشتری از آن بدست آورید به شما پیشنهاد می کنیم مقاله های پیشین ما یعنی بیت کوین چیست؟ و بیت کوین چگونه کار می کند؟ را مطالعه فرمایید.

توضیح مختصری از بیت کوین

همانطور که می دانید بیت کوین ، اولین و معروف ترین رمز ارز دیجیتالی است که توسط فرد یا افرادی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو به جهان معرفی شد و یک نرم افزار متن باز بود که در سال 2009 ظهور کرد.
بیت کوین یک نسخه همتا به همتا از پول الکترونیک است که درحساب بلاک چین افراد پس انداز می شود و این معایب ارزهای الکترونیکی اجازه را به دارندگان خود می دهد تا به صورت آنلاین پرداخت های خود را به دیگر افراد در سراسر دنیا ، بدون نیاز به بانک یا نهاد مالی خاصی انجام دهند.
با اینکه در چند سال اخیر ارز های دیجیتال مختلفی نظیر اتریوم ، ریپل ، لایت کوین و. به بازار معرفی شده اند اما بیت کوین همیشه طرفداران بیشتری داشته است و با استقبال عمومی مواجه شده است.
در ادامه با بررسی تعدادی از مزایا و معایب این ارز دیجیتال پر طرفدار با ما همراه باشید تا ببینیم که آیا حرکت به سمت خرید و سرمایه گذاری با این ارز الکترونیکی هوشمندانه و پرسود است یا یک ریسک پر خطر محسوب می شود؟!

مزایای بیت کوین

• آزادی بی حد و مرز

بیت کوین هیچ محدودیت خاصی ندارد. در هر موقعی از شبانه روز و هر جایی که باشید می توانید نسبت به ارسال و دریافت فوری هر مبلغی از بیت کوین اقدام کنید.
به دلیل اینکه بیت کوین به هیچ بانک ، سازمان و نهادی وابسته نیست نعطیلی ندارد و هیچگونه محدودیتی برای آن اعمال نمی شود.
هم چنین بیت کوین به کاربرانش اجازه می دهد که بر پول خود کنترل کاملی داشته باشند.

• امنیت بالا

یکی از مهم ترین مزیت معایب ارزهای الکترونیکی های بیت کوین امنیت بالای آن است.
بلاک چین در برابر مواردی مثل سرقت اطلاعات شخصی ، افشای هویت ، تقلب و کلاهبرداری در پرداخت بیش از میزان معامله کارت اعتباری و . بسیار مطمئن و قابل اعتماد است.
به دلیل دیجیتالی بودن بیت کوین امکان سرقت آن به صورت فیزیکی وجود ندارد و از این خطری که سکه های فیزیکی در معاملات با آن مواجه اند در امان است.
علاوه برآن ها خرید و فروش و پرداخت ها از طریق بیت کوین در مقایسه با کارت های اعتباری امن تر است.

• برگشت ناپذیر بودن تراکنش ها

بر خلاف معاملات رایج که با استفاده از پول های شناخته شده نظیر دلار و . توسط بانک ها یا نهاد های وابسته انجام می شود ، در بیت کوین چیزی به نام واسطه یا شخص ثالث وجود ندارد.
با استفاده از بیت کوین تمامی تراکنش ها در کمترین زمان صورت می گیرد و به محض انجام تراکنش ، امکان برگشت آن وجود ندارد.

• آسودگی در انجام تراکنش های بین المللی

بیت کوین بهترین و راحت ترین روش برای انجام تراکنش های بین المللی است ، به خصوص هنگامی که مبلغ تراکنش بالا باشد.
به دلیل اینکه هیچ کارمزد اضافی برای پرداخت مبالغ مختلف به دریافت کننده پرداخت نمی شود با بیت کوین می توان حتی مبالغی بالاتر از یک میلیون دلار را با کارمزدی کمتر از پنج دلار منتقل کرد.

• بیت کوین را نمی توان ضبط یا مسدود کرد

همانطور که می دانید بیت کوین و به طور کلی تمامی ارز های دیجیتالی مستقل از سازمان یا نهاد خاصی هستند و به همین دلیل هیچ دولت یا حکومتی توانایی جلوگیری از کار بیت کوین را ندارد.
به همین دلیل دولت و حکومت ها نمی توانند دارایی هایی را که به شکل بیت کوین در آمده است مسدود یا ضبط کنند.

معایب بیت کوین

• ناشناس بودن و عدم پذیرش عمومی

به جرات می توان گفت مهم ترین و بزرگترین مشکل بیت کوین و به طوری کلی ارز های دیجیتالی عدم درک عموم مردم از آن هاست.
بررسی ها نشان می دهد حتی افرادی که بیت کوین را خریداری کرده اند ، واقعا نمی دانند که ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند و اینکه آیا این نوع ارز امن است یا خیر.
به همین دلیل برای اینکه افراد بیشتری به سمت بیت کوین بیایند و راحت تر آن را بپذیرند لازم است تا معنا و مفهوم آن را به خوبی درک کنند.
از طرف دیگر با وجود تاکید بسیار زیاد بر امنیت بیت کوین و بستر بلاک چین اما امنیت این ارز برای اکثر کاربران مبهم است و حس می کنند پول دیجیتال دارای اعتبار ضعیفی در رابطه با مسائل امنیتی است .

• عدم پشتیبانی

عدم وابستگی بیت کوین به موسسه یا نهاد خاص و دخالت نداشتن قوانین بانکی در آن یکی از نقاط قوت بیت کوین به حساب می آید اما در برخی از موارد وجود یک سازمان مرکزی برای نظارت و پشتیبانی از این ارز دیجیتال احساس می شود.
به طور مثال هنگامیکه شما کلید خصوصی کیف پولتان را فراموش کنید ، امکان بازگردانی آن وجود ندارد و دارایی خود را برای همیشه از دست خواهید داد.

• نوسان قیمت زیاد

یکی دیگر از معایب بیت کوین تغییرات قیمتی شدید آن است.
این ارز دیجیتال در سال های اخیر نوسان قیمت زیادی را شاهد بوده است به طوری که در سال 2017 با بالاترین قیمت معدل 20 هزار دلار معامله می شد اما اکنون ارزشی نزدیک به 9 هزار دلار دارد.

• امکان کلاهبرداری و حملات سایبری وجود دارد

به دلیل اینکه تمامی تراکنش ها و معاملات در بیت کوین به صورت ناشناس انجام می شود و توسط هیچ فردی قابل پیگیری نیست ، این ارز دیجیتال به یکی از روش های مورد علاقه سارقان سایبری برای انتقال پول تبدیل شده است.
با وجود امنیت بسیار بالای بلاک چین ، حملات سایبری و هک کردن آن امری بسیار پیچیده است اما در صورت سرقت از آنها ، ره گیری و دستگیری سارقان با چالش های زیادی همراه است.

سخن پایانی

همانطور که ملاحظه کردید بیت کوین هم مانند ارز فیزیکی مزایا و معایب خاص خودش را دارد اما وجود برخی از معایب باعث نمی شود قید بیت کوین را بزنیم و آن را غیر قابل اعتماد بنامیم.
بر طبق نظر بسیاری از متخصصان و اقتصاددانان ، ارز های دیجیتالی به مرور زمان اهمیت بسیار بیشتری پیدا خواهند کرد و این نوع ارز کاربرد های خود را در بخش های مختلف پیدا می کند.

معرفی پول الکترونیکی

همانطور که می دانید طی دو دهه قبل شاهد رشد سریع استفاده از کامپیوتر ها در سیستم بانکی به شکلی گسترده بوده ایم و اخیراً تاثیر وجود تجهیزات ATM و POS، کارت های اعتباری، کارت های هوشمند و … را در زندگی خود دیده ایم. لازم است بدانید این گونه کارت ها را کارت پول، پول کارت و یا پول الکترونیکی می گویند که در دهه ۱۹۹۰ میلادی مطرح و زمینه معرفی و ارائه آن فراهم شد.

مزایای استفاده از پول الکترونیک:

در استفاده از پول الکترونیکی ما کمتر نیاز به مراجعه به بانک ها خواهیم داشت و به ندرت درگیر قوانین اداری پیچیده خواهیم شد. که این بحث خود به تنهایی مزایای زیر را در بر دارد :

1. کاهش ترافیک
2. کاهش مصرف سوخت
3. حفظ محیط زیست
4. کاهش حجم پول و گردش آن
5. صرفه جویی در وقت و هزینه
6. کاهش استرس و اضطراب های ناشی از جابجایی پول از نقطه ای به نقطه دیگر و در نهایت سهولات و امنیت بالای آن
7. بی مرز بودن استفاده از این نوع پول (از مزایای مهم در انجام فعالیت های اقتصادی و بی دردسر کردن آنها)
8. ایجاد درآمد ؛ بدین شکل که نسبت به پول معمولی علاوه بر قابلیت های اسکناس و مسکوک، از سود یا بهره نیز استفاده می کند (در این زمینه بیشتر بانک ها برای جذب سرمایه گذار برای افتتاح حساب الکترونیکی در پرداخت سود به صاحبان حساب رقابت می کنند تا گردش پولی بیشتری را از آن خود کنند)
9. متناسب بودن توزیع مشتریان در شعب بانک ها (که افزایش کارآیی پرسنل بانک را در بر خواهد داشت)

معایب استفاده از پول الکترونیک:

طی آمارهای موجود در ایران حدود 6 میلیون کاربر اینترنتی وجود دارد که بیشتر آنها به جز کارهای عمومی اینترنت مثل مرور سایت های مختلف، چت کردن و … اطلاعی از کاربردهای بیشتر آن ندارند. از طرفی در بین مردم پول الکترونیک فقط به معنی کارت های اعتباری است و دیدگاه اکثر کاربران بر برتری آن نسبت به پول معمولی، در دسترس بودن خدمات آن به صورت شبانه روزی است. سرعت های پایین و ظرفیت محدود خطوط اینترنتی هم از دلایل دیگری است که مردم را کمتر به این سو هدایت می کند. پس می توان گفت:

• دانش فنی
• فرهنگ سازی
• زیر ساخت های لازم

در این زمینه به اندازه کافی وجود ندارد.

فرار مالیاتی و پول الکترونیک:

از مشکلاتی که در بحث مبادلات اقتصادی معمولاً با آن روبرو می شویم فرار مالیاتی است که سران برخی از کشورها برای جلوگیری از سوء استفاده از پول الکترونیکی سعی در محدود و یا متوقف کردن آن دارند. در واقع ویژگی غیر قابل ردگیری پول الکترونیکی، فرار مالیاتی و پول شویی را آسان کرده و به فعالیت های غیر قانونی رونق می بخشد.

انواع پول الکترونیک:

در حالت کلی دو نوع پول الکترونیکی وجود دارد:

در نوع اول ما یک قطعه الکترونیکی سخت افزاری داریم (ریز پردازنده ) که در کارت ذخیره و قابل حمل نیز است. اما در نوع دوم هیچ قطعه سخت افزاری وجود ندارد و یک برنامه نرم افزاری روی کامپیوتر نصب و از آن استفاده می شود .

تفاوت میان پول الکترونیک با کارت های بانکی و دیگر روش های استفاده از حساب بانکی:

• عدم نیاز به اتصال به حساب‌های بانکی مصرف‌کننده
• عدم نیاز به اتصال به اینترنت (برخط) و امکان انجام یکسری تراکنش ها در حالت قطعی ( برون خطی ) به دلیل داشتن تراشه حفظ داده

امنیت و پول الکترونیک:

جهت برقراری امنیت پول الکترونیک، اقداماتی چون:

• نصب ریز تراشه‌های مقاوم در مقابل تغییر اطلاعات
• در نظر گرفتن یک سقف حداکثری برای کارت یا دیگر موارد پول الکترونیک
• انجام رمزنگاری ها

می تواند به این امر کمک ‌کند.

امنیت پول الکترونیک به ویژه در بحث پول‌شویی و دیگر فعالیت‌های سری بسیار حائز اهمیت است. بررسی طرح‌های این پول از سوی راهبران سیستم مرکزی اطلاعات نیز راه را برای یافتن این گونه تخلفات هموار تر می کند.

کنترل بر صدور این نوع پول و سیستم های پرداخت نیز از جمله کارهایی است که بیشتر بانک های مرکزی انجام می دهند و از بروز یکسری مشکلات در این زمینه جلوگیری می کنند.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله مالیات بر دارایی چیست را به شما پیشنهاد می کنیم.