معاملات آپشن چیست؟

بازده دارایی های پایه به صورت نرمال توزیع می شود

تفاوت معاملات آتی با اختیار معامله

معاملات آتی و اختیار معامله 2 نوع متفاوت از خرید وفروش در بازار سرمایه هستند.

در بازار آتی سکه دو طرف قرارداد (هم خریدار، هم فروشنده) موظف به انجام تعهدات خود هستند.

در واقع خریدار متعهد به پرداخت وجه نقد و فروشنده متعهد به تحویل سکه در تاریخ سررسید می‌شوند.

اما در بازار اختیار معامله تنها فروشنده است که متعهد می‌شود.

در حالی‌که خریدار اختیار (چه اختیار خرید چه اختیار فروش) متعهد نیست بلکه مختار است.

فروشنده اختیار خرید متعهد به تحویل سکه در تاریخ سررسید بوده و فروشنده اختیار فروش متعهد به پرداخت وجه نقد در روز تحویل است.

اما خریداران اختیار معامله مختار هستند که اختیار معامله را بر حسب منافع خود اعمال کنند یا خیر.

اختیار معامله قراردادی دوطرفه بین خریدار و فروشنده است.

دراین قرارداد،خریدارحق (نه الزام و تعهد) دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد.

فروشنده اختیار معامله اجبار دارد که تا پیش از انقضای مهلت آن، هر زمان که خریدار تمایل به اجرای قرارداد داشت، مفاد قرارداد را اجرا کند.

هم چنین فروشنده باید دارایی معین شده را در قیمت تعیین شده معامله کند.

برای آشنایی بیشتربا این بازار، مقاله با اختیار معامله در بورس بیشتر آشنا شویم راببینید.

بازار آتی چیست؟

اهالی کسب و کار همواره از ریسک و نااطمینانی گریزاناند.

مثلا یک تولید کننده نبایدمواد اولیه مورد نیازش را هربار به یک قیمت بخرد

یا یک کشاورز به دنبال یک بازار مطمئن برای فروش محصولاتش است تا براساس قیمت آن درباره ترکیب تولیدات خود تصمیم بگیرد.

این دغدغه ها باعث تشکیل بازار آتی جهت پوشش ریسک شده است .

منظور از قرارداد آتی این است که در زمان حال ما اقدام به خرید کالایی می‌کنیم. اما تصمیم نداریم که همین الان کالا را تحویل بگیریم .

درواقع می‌خواهیم چند ماه بعد کالا را تحویل گرفته و پول آن را پرداخت کنیم.

بنابراین به قراردادی که طی آن کالایی را اکنون و باقیمت مشخصی خریداری ‌کنیم اما تحویل و پرداخت وجه آن در آینده صورت بگیرد، قرارداد آتی می‌‌‌گویند.

ویژگی های بازار آتی چیست؟

استقبال چشمگیر از این بازار به دلیل ویژگی‌ها و منافع بسیار زیادی است که می‌تواند سود کلانی را نصیب فعالان این بازار کند.

از این منافع می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• معافیت مالیاتی
• تخصیص سود بانکی به مبلغی که در حساب در اختیار مشتری موجود است
• امکان برداشت یک‌روزه موجودی از حساب
• کارمزدهای بسیار پایین
• امکان خرید و فروش نامحدود در هر روز معاملاتی
• واریز روزانه سود و زیان به‌حساب مشتری

در این قرارداد طرفین متعهد به تحویل کالا و پرداخت وجه آن در تاریخ مشخصی در آینده هستند.

برای تضمین انجام تعهد، باید خریدار و فروشنده هرکدام مبلغی را نزد شخص امینی (بورس کالا) قرار دهند.

چرا بازار آتی یکی از پرطرفدارین بازارها در بین معامله گران بورس های دنیاست؟

بازار آتی به دلیل این‌که منافع خریدار و فروشنده کالا را تأمین میکند.فرصت کسب سود را برای نوسان‌گیران نیز فراهم می‌کند.در جهان طرفداران زیادی دارد.

فعالان این بازار به سه دسته تقسیم می‌شوند:

1. خریداران کالا: اشخاصی که به کالایی (مثلاً زعفران، زیره، پسته و …) در آینده نیاز دارند. امروز در بازار آتی باقیمت معین پیش‌خرید می‌کنند.
2. فروشندگان کالا : اشخاصی که قصد دارند در آینده کالای خود (زعفران، زیره، پسته و …) را بفروش برسانندامروز می‌توانند به قیمت معین برای ماه دلخواه در آینده پیش‌فروش کنند.
3. نوسان‎گیرها : اشخاصی که قصد خرید و فروش فیزیکی اصل کالا (زعفران، زیره، پسته و …) را ندارند. بلکه می‌خواهند با پیش‌بینی درست روند قیمت کالا، سود سرشاری به دست آورند.

نماد معاملاتی در بازار آتی به چه صورت است؟

تاریخ سررسید قراردادهای آتی معاملات آپشن چیست؟ بر روی یک کالا توسط بورس به صورت استانداردتعیین می‌شود.

فقط برای سررسیدی که تعیین شده، امکان انجام معاملات آتی وجود دارد.

هر سررسید با یک نماد مشخص در تابلو معاملات نمایش داده می شود.

هر نماد معاملاتی متشکل از نام کالا، ماه و سال قرارداد است.

تمامی نمادهای معاملاتی بایستی به تصویب هیئت پذیرش رسیده باشند .

به عنوان مثال نماد معاملاتی SAFME98 نشان دهنده قرارداد آتی زعفران نگین تحویل مهر 98 است.

اهرمی بودن قراردادهای آتی به چه معناست؟

به طور کلی خاصیت اهرم با عث میشود با نیروی کم نتیجه چندبرابری داشته باشیم.

در قراردادهای آتی هم این خاصیت بر قرار است.

سرمایه گذاری در قرارداهای آتی بازدهی چندین برابری دارد.

عکس این موضوع نیز برقرار است و احتمال زیان چند برابری اصل سرمایه وجود دارد.

چه کالا هایی در بازار آتی معامله می شود؟

در بورس کالای ایران محصولات کشاورزی زعفران و زیره به صورت قراردادهای آتی مورد معامله قرار می گیرند.

اندازه هر قرارداد آتی زعفران 100 گرم و زیره 100 کیلوگرم است

با اخذ یک موقعیت در زعفران ، 100 گرم و در زیره 100 کیلوگرم معامله کرد.

بازه قیمتی معاملات روزانه در قراردادهای آتی محدود به (۵%±) قیمت تسویه روز معاملاتی قبل است.

امکان ثبت سفارش با قیمتی بالاتر و پایین تر از این بازه وجود ندارد.

قیمت تسویه، قیمتی است که روزانه پس از پایان جلسه معاملات توسط بورس به منظور به روزرسانی حساب ها محاسبه و اعلام می شود.

سود و زیان معامله گران براساس قیمت تسویه سنجیده می شود .

این قیمت مبنای معاملات روز بعد نیزمی باشد.

چگونه کد معاملاتی آتی بگیریم؟

طبق دستورالعمل بورس، برای اخذ کد معاملات آتی، لازم است دو حساب بانکی توسط متقاضی افتتاح شود.

یک حساب تحت عنوان حساب عملیاتی (در اختیار بورس) شناخته می‌شود

حساب دیگر حساب مکمل مشتری است.

زمان برداشت وجه از حساب در اختیار، مبلغ مورد نظرمشتری به حساب مکمل معرفی و تائید شده، واریز می‌گردد.

معاملات آپشن (Option Trading) چیست؟

معاملات آپشن (Option Trading) نوعی قرارداد فرعی است که به مالک اختیار می‌دهد (نه تعهد) خرید یا فروش دارایی را با قیمت مشخص (اصابت قیمت) در یک زمان از پیش تعیین شده (تاریخ انقضا) انجام دهد.

اصطلاح «قرارداد فرعی» به طور معمول ایده‌‌ای با ابزار پیچیده مالی است که در آزمایشگاه وال استریت ساخته شده است. در سطح فردی، معاملات آپشن‌‌ به تریدر ها در بازار اجازه می‌دهند تا درآمد کسب کنند، معاملات سوداگرانه انجام دهند و از پوزیشن‌‌های خود به ویژه در نوسان‌‌های بازار محافظت کنند.

قراردادهایی شبیه به «آپشن» معاملات آپشن چیست؟ از زمان یونان باستان برای معاملات برداشت زیتون استفاده می شدند و آنها به مرور زمان در جوامع و فرهنگ‌‌های مختلف رسوخ کردند. نمونه‌‌ی استفاده شده از این دست، در قرن 17 ژاپنی «Dojima Rice Exchange» است.

امروزه «آپشن‌‌ها» در یک بازار فرعی جهانی با ارزش بیش از 500 تریلیون دلار سهیم‌‌اند. بنابراین چرا «آپشن‌ها» اینطور گسترده در امور مالی وجود دارند و اضافه‌‌شدن «آپشن» بیت‌‌کوین برای کریپتو چه مزیتی دارد؟

در سطح فردی، معاملات آپشن به تریدرها در بازار اجازه می‌دهند تا درآمد کسب کنند، معاملات سوداگرانه انجام دهند و از پوزیشن‌‌های خود به ویژه در نوسان‌‌های بازار محافظت کنند. در قرارداد آپشن، یک فروشنده آپشن و یک خریدار وجود دارد.

خریدار آپشن مبلغی را به عنوان وثیقه (premium) به فروشنده پرداخت می‌کند که بر اساس ملاحظاتی چون قیمت اعمالی (قیمت فعلی در مقابل قیمت آتی)، زمان انقضاء و نوسانات مورد انتظار قیمت محاسبه می‌شود. فروشنده نیز مبلغ وثیقه را به عنوان درآمد معامله برای خود بر می‌‌دارد.

هنگام استفاده از بیت‌کوین ، معاملات آپشن برای بسیاری از فعالان اکوسیستم فواید زیادی دارد: هولدر های بلند مدت و استخراج‌کنندگان بیت‌‌کوین می‌توانند از پوزیشن‌‌های خود محافظت کنند و با فروش آنها در معاملات آپشن درآمد کسب کرده و همچنین سفته‌‌بازان می‌‌توانند هزینه‌‌های خود را در شرایط نزولی محدود کرده و یا بخشی از هزینه را در سود قرار دهند.

از منظر کلیت بازار، معاملات آپشن برای سلامت بازار بسیار مهم هستند. مطابق تجزیه و تحلیل تجربی توسط مجله «journal of finance»، آپشن‌‌ها برای یک دارایی منجر به کاهش پراکندگی، افزایش عمق معاملات، حجم معاملات، تناوب معاملات و اندازه تراکنش‌‌ها می شود و به طور کلی نتایج نشان می‌‌دهد که معاملات آپشن باعث بهبود کیفیت بازار سهام پایه می‌‌گردد.» به عبارت دیگر آپشن‌‌های بیت‌‌کوین، چه فرد خاصی از آنها استفاده کند یا خیر، می‌‌توانند به نفع کل اکوسیستم باشد.

اصول مقدماتی در آپشن خرید و فروش (اختیار خرید، اختیار فروش)

قراردادهای آپشن به دو شکل انجام می‌شود: اختیار خرید و اختیار فروش.

معاملات آپشن اختیار خرید به خریداران امکان خرید سهام پایه با قیمت توافقی را می‌‌دهد در حالی که معاملات آپشن اختیار فروش به خریدار امکان می دهد که یک سهام پایه را با قیمت توافقی به فروش بگذارد. قراردادهای اختیار خرید و فروش اهرم‌ های قدرتمندی را برای فروشنده و خریدار فراهم می‌کند تا دارایی خود را معامله یا آن را حفظ کند.

در اغلب موارد دارنده آپشن اختیار خرید هنگامی سود می‌‌برد که قیمت دارایی پایه از قیمت قرارداد بیشتر شود. همچنین دارنده آپشن اختیار فروش هنگامی به سود می‌رسد که قیمت فعلی دارایی کمتر از قیمت قرارداد باشد. اما بهتر است تا نگاه عمیق‌‌تری به چگونگی کارکرد هر قرارداد برای هر یک از طرفین داشته باشیم.

آپشن یا اختیار خرید «The Long Call» با احساس گاوی (صعودی)

وقتی تریدر آپشن خرید را فعال می‌کند معتقد است قیمت دارایی پایه در حال افزایش است. با خرید یک دارایی بطور مستقیم، تریدرها خود را در معرض خطرات ناشی از کاهش قیمت دارایی قرار می‌دهند که این خطر در مورد دارایی‌های پر نوسان به مراتب زیان بارتر خواهد بود.

اما هنگامی که یک آپشن خرید منعقد می شود، خطر احتمالی فقط از دست دادن مقدار پولی که بابت ودیعه قرارداد پرداخت شده است را تهدید می کند. به هر حال سود بالقوه خریدار عبارت است از تفاوت قیمت فروش فعلی (که می‌‌بایستی بالاتر از قیمت توافقی باشد) بعلاوه‌‌ی مبلغ وثیقه اولیه که از قیمت واقعی کسر می‌‌گردد. برای مثال اگر قیمت توافقی ۱۰۰ دلار و ودیعه پرداختی ۱۰ دلار باشد و دارایی به قیمت واقعی بفروش برسد سود 10 دلار خواهد بود.

آپشن یا اختیار فروش «The Short Put» با احساس گاوی (صعودی)

آپشن دیگر برای تریدرهایی که معتقدند قیمت دارایی افزایش خواهد یافت، گزینه اختیار فروش است. هنگام استفاده از این آپشن، تریدرها توافق می‌کنند که یک دارایی پایه را در قیمت توافقی به شرط آنکه خریداران از اختیار خود برای فروش استفاده کنند خریداری کنند. اگر قیمت جاری دارایی بیش از قیمت قرارداد باشد خریداران از فروش دارایی امتناع می‌کنند و در این صورت فروشنده از تصاحب مبلغ ودیعه سود خواهد برد.

آپشن یا اختیار خرید « The Long Put» با احساس خرسی (نزولی)

اگر نظر تریدرها در مورد یک دارایی نزولی باشد احتمالاً آپشن خرید را فعال میکنند که به آنها این اختیار را می‌دهد که در قیمت توافقی اقدام به فروش نمایند و برعکس زمانیکه مجبورند معامله خود را با هدف ضرر کمتر ببندند (همانند وضعیت Long Call که در بالا ذکر شد) تنها باعث از دست دادن وثیقه‌‌ی پرداختی بابت قرارداد گردد.

هنگامی که از آپشن اختیار خرید استفاده معاملات آپشن چیست؟ می‌شود خریداران در صورتی به سود خواهند رسید که مجموع قیمت جاری ودیعه پرداختی کمتر از قیمت توافقی قرارداد باشد. بعنوان مثال قیمت توافقی ۱۰۰ دلار باشد و با پرداخت ۱۰ دلار و قیمت واقعی ۹۰ دلار در این صورت معامله سر به سر خواهد شد (نسبت سود و زیان) و هرچه کمتر از این قیمت باشد سود خواهد بود.

آپشن یا اختیار فروش «The Short Call» با احساس خرسی (نزولی)

آپشن یا اختیار فروش گزینه‌‌ای برای تریدرهایی است که پیش‌بینی کاهش قیمت را دارند. با فعال کردن اختیار فروش، تریدر توافق می‌کند که یک دارایی پایه را در صورتی که خریدار آن از اختیار خود استفاده نماید به قیمت توافقی قرارداد به فروش برساند. (مانند وضعیت short put که در بالا گفته شد)

هدف این استراتژی کسب مبلغ ودیعه قرارداد در زمانی که خریدار نمی خواهد از اختیار خود استفاده کند است. این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت نقدی از قیمت توافقی کمتر باشد. اگر قیمت جاری بیش از قیمت توافقی باشد، فروشنده می‌‌بایست دارایی خود را با تخفیف به فروش برساند. این استراتژی همانگونه که در نمودار پایین شرح داده شده، بطور گسترده‌ای برای پوشش قسمتی از آپشن اختیار فروش مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کسب سود در معاملات آپشن

در حالیکه آپشن‌‌ها می‌‌توانند بعنوان سرمایه‌گذاری سوداگرانه مورد استفاده قرار گیرند بسیاری از مدیران موفق مالی از قراردادهای آپشن بعنوان راه حل موثری جهت کاهش ریسک و افزایش درآمد بالقوه خود بهره می‌برند. آنها با ترکیبی از چهار نوع قرارداد اختیاری که در بالا ذکر شد و دو روش پایه‌‌ای معاملات (long & short) می‌‌توانند طیف وسیعی از استراتژی‌های پیچیده را ایجاد کرده که باعث به حداکثر رسیدن به درآمد می‌شود.

قدرت واقعی آپشن‌‌ها در به کارگیری انفرادی آنها نیست، بلکه وقتی بعنوان بخشی از یک استراتژی بزرگتر عمل کنند تاثیر خود را نمایان می‌سازند. وقتی آپشن‌‌ها بصورت ترکیبی به کار گرفته شوند آنها خطرات احتمالی سرمایه‌گذاری را با ایجاد نوعی توان ریسک پذیری، کاهش زیان ، کسب درآمد و سودهای قابل پیش‌بینی متناسب می کنند.

همانگونه که در بالا ذکر شد، یکی از محبوب‌‌ترین گزینه‌‌ها، آپشن استراتژی «covered call» می‌باشد. در این استراتژی سرمایه‌گذاران با نوعی دارایی مواجه هستند که در بلند مدت افزایشی بوده ولی افزایش قیمت قابل توجهی را در آینده نزدیک برای آن متصور نیستند. برای اینکه دارایی همچنان توان سودآوری داشته باشد معامله‌گران از آپشن اختیار فروش استفاده می کنند.

در نتیجه مقداری درآمد در قالب ودیعه به دست می‌‌آید. این شیوه مانند آنچه که در مورد ماینرها شاهد بودیم است که از طریق فروش بیت‌کوین خود در بازارهای فیوچرز برای خود نوعی پوشش ریسک بدون هزینه ایجاد می‌کردند. حال ماینرها می‌توانند یک آپشن اختیار خرید ۳۰۰ دلاری را به قیمت توافقی 10 هزار دلار به فروش برسانند که به آنها این امکان را می‌دهد حتی در صورت افزایش قیمت هم سود کسب کنند .

یک استراتژی مشابه برای سرمایه‌گذاری‌‌های بلندمدت، آپشن اختیار فروش از طریق مدیریت ریسک می‌باشد. برخلاف استراتژی «covered call» که افزایش ارزش سرمایه‌‌گذاری را در صورت استفاده از اختیار فروش دارایی محدود می‌کند، استراتژی اختیار فروش محافظت شده (protective put) به دنبال محدود کردن زیان‌‌های ناشی از کاهش و افزایش ارزش آن می‌باشد.

در این حالت تریدرها یک آپشن اختیار خرید را برای یک سرمایه‌گذاری بلند مدت خود فعال می‌کنند تا با محدود کردن حد ضرر به اندازه‌‌ی مبلغ پرداختی از زیان‌‌های بالقوه جلوگیری کنند. اگر سرمایه‌گذاران در معرض افزایش مخاطرات سرمایه‌گذاری در یک بازار نزولی باشند و یک روند صعودی قوی را پیش‌بینی کنند، ممکن است توسط این استراتژی با ودیعه ۲۰۰ دلار و قیمت توافقی 6500 دلاری، روند نزولی را محدود کنند.

آپشن های استراتژی «Covered calls» و «protective puts» از منشا استراتژی لانه‌‌ی خرگوش «Rabit hole» هستند. استراتژی‌‌هایی از قبیل «collar»، «straddle»، «strangle»، «butterfly» و غیره وجود دارند که بر اساس احساس بازار – صعودی (گاوی)، نزولی (خرسی) و خنثی دسته‌‌بندی می‌‌شوند.

با توجه به مراحل نوظهور بازار بیت‌کوین برای آپشن‌‌های اختیاری طبق اصل اختیار خرید و اختیار فروش، این امکان وجود دارد تا بتوان فرصت انجام معاملات سودآور را به دست آورد. این اصول بیانگر این مفهوم‌اند که اختلاف بین آپشن‌‌های اختیار خرید و فروش در تاریخ انقضا در قیمت توافقی یکسان، برابر است با اختلاف قیمت فروش جاری و قیمت توافقی که از ارزش فعلی دارایی کسر می شود:

C – P = S – K * D

در این رابطه C: ارزش اختیار خرید، P: ارزش اختیار فروش، S: قیمت جاری فروش، K: قیمت توافقی قرارداد و D: مقدار تخفیف میباشد. در صورت عدم تساوی این رابطه، فرصت خوبی برای تریدرها برای انجام معامله خصوصا دراین روزهای آغازین آپشن‌‌های اختیاری است.

اصول قیمت‌گذاری آپشن‌‌ها: چرا آپشن‌‌های بیت‌‌کوین گران است

نرخ آپشن‌‌ها (که تحت عنوان وثیقه شناخته می‌‌شود) توسط بازار و بر اساس ترکیبی از ارزش‌‌های ذاتی و خارجی دارایی تعیین میگردد. ارزش ذاتی عبارت است از تفاوت قیمت فروخته شده و قیمت توافقی که در صورت مثبت بودن (سود) برای دارنده اختیار معامله معنی و ارزش پیدا می‌کند.

زمانی که اختیار معامله برای خریداران سودمند نباشد، گفته می‌شود که فاقد ارزش ذاتی است و تنها دارای ارزش خارجی از قبیل ارزش زمانی، قیمت توافقی قرارداد و نوسان می‌‌باشد.

در حالی که عوامل فراوان و فرمول‌‌های پیچیده برای ارزشگذاری آپشن‌‌های اختیاری بکار گرفته می‌شود، برخی از این اصول و روش‌‌ها بسیار رو به جلو می‌‌باشد. هنگامی که یک آپشن «in the money» فعال میشود. دارندگان آن سود بدست آورده و این آپشن دارای ارزش ذاتی میشود. یک آپشن «in the money» چون ارزش ذاتی آن تنظیم و ارزش بیرونیش تابعی از ریسک وابسته به ارزش زمانی و نوسانات است، ارزشگذاری راحتتری دارد.

از طرف دیگر آپشن «out-of-the-money» هیچ ارزش ذاتی ندارد. بنابراین ارزش آن صرفاً و به طور کامل به میزان ارزش خارجی آن بستگی دارد. ودیعه یا همان مبلغ پرداختی آپشن مانند کارمزد فروشنده است جهت فروش آپشن. پس معاملات آپشن چیست؟ جای تعجب نیست که یک دارایی با نوسان شدید قیمتی همچون بیت‌‌کوین با چنان مبالغ بالایی خریداری می شود.

میزان پذیرش و پیشرفت‌‌های اخیر

طی یک سال گذشته آپشنهای اضافه شده در پلتفرم‌‌های معاملاتی و صرافیها همراه با شفاف‌سازی برخی از قوانین و مقررات مبادلاتی پدیدار شده‌‌اند. همانگونه که در بالا ذکر شد آپشن‌ها جهت بهبود بازار سرمایه و مدیریت جایگاه افراد در بازار ضروری و لازم است.

همچنین اینگونه ابزارها برای جذب هرچه بیشتر سرمایه‌گذاران و موسسات بزرگ، حرفه‌ای و سطح بالا ضروری‌اند. چندین پلتفرم در سطح جهان برای پاسخگویی به نیازهای تریدرها به آپشن‌‌ها ایجاد شده‌ و به نظر می‌رسد «CFTC» با تصویب لوایح و مقررات نظارتی که به شرکت‌‌های «ledgerx»، «CMEgroup» و Bakkt» داده شده، از آنها به زودی رونمایی خواهد کرد.

آپشن‌‌های ترید بیت‌‌کوین کجا و چگونه است

در حال حاضر تعدادی آپشن‌‌های ترید بیت‌‌کوین در بازار وجود دارد که دارای مزایا و معایب مختلف، هزینه‌‌ها، محدودیت‌‌های جغرافیایی، محدودیت سرمایه و تجربیات کاربران می‌‌باشند. از جمله تعدادی از محبوب‌‌ترین آپشن‌‌های ترید بیت‌‌کوین می‌‌توان به «Deribit» ،«LedgerX» ،«IQ Option» ،«Quedex» ،«Bakkt» و اخیراً «OKEx» اشاره کرد.

هرکدام مجموعه‌ای از نکات مثبت و منفی را شامل میشوند که در برابر نیازهای خاص تریدرها می‌‌بایست ارزیابی شوند. از آنجا که «OKEx» اولین ارائه‌دهنده پلتفرم‌‌هایی است که به تریدرها این امکان را داده که نه تنها قراردادهای اختیاری راخریداری کنند بلکه بتوانند آنها را نیز بفروش برسانند، پلتفرم جدید این صرافی ارزش بررسی و تحقیق را دارد.

همانگونه که در استراتژی‌‌های ذکر شده در بالا اشاره شد، آپشن فروش قرارداد یکی از عناصر کلیدی در استراتژی‌‌های اصلی و پیشرفته است و این به مفهوم آن است که آپشن‌‌های بیت‌‌کوین در « OKEx » احتمالاً به ابزارهای قدرتمند جدیدی برای تریدرها بدل خواهد شد.

آنها همچنین اولین صرافی هستند که تمام ابزارهای «C2C»، «Spot»، «Swaps»، «فیوچرز» و «آپشن‌‌های ترید» را به طور یکجا در اختیار کاربر قرار می‌‌دهند که آن را به صورت یک تجربه ارزنده برای تمامی استراتژی‌‌های معامله‌‌گری و کاهش ریسک در آورده است.

از جنبه‌‌ی فنی آنها یک سیستم قدرتمند ضد هک، تسویه با رمزارزها و قیمت مشخص در زمان تسویه با پشتیبانی تمام وقت ارائه کرده‌اند. به طور کلی، ما همچنان شاهد پیشرفت و توسعه در زیرساخت‌های مالی رمزارزها هستیم و تریدرهایی که بتوانند از این ابزارها به طور مؤثر استفاده کنند می‌‌توانند عملکرد خود را بهبود بخشند.

بازار اختیار معامله چیست؟

این روزها بازارهای مالی تنوع بسیاری یافته اند اما شاید شما با بخش کوچکی از آنها آشنایی داشته باشید. بازار هایی مانند کریپتو کارنسی ها (ارزهای دیجیتال)، فارکس، قراردادهای آتی، قرارداد های اخزا، قراردادهای اختیار و حتی بورس کالا و… بازارهایی هستند که کمتر معامله گرانی با آن ها آشنایی دارند. همچنین یک معامله گر برای کاهش ریسک معامله گری راهی جز گسترش بازار های مالی برای خود نمی بیند. در این مقاله ما قصد داریم شما را با یکی از این بازار های نوظهور به نام بازار اختیار یا بازار آپشن آشنا کنیم.

کلمات کلیدی: اختیار معامله – حق – وجه تضمین – سر رسید معین

قراردادی است که خریدار و فروشنده توافق می کنند یک کالا و سهام را در زمان معینی در آینده معامله کنند. به این صورت که وجه در آینده پرداخت می شود و کالا هم در آینده تحویل داده می شود و چیزی که در حال حاضر معامله و پرداخت می شود “حق” می باشد. در این حالت خریدار با خرید “حق” این اختیار را می یابد که در آینده کالای مورد نظر را از فروشنده خریداری کند. دقت کنید که برای خریدار لفظ اختیار آمده است نه تعهد یعنی خریدار می تواند این کالا را در آینده خریداری کند یا نکند و فقط در حال حاضر باید مبلغ حق این اختیار را به فروشنده پرداخت کند، درست برعکس فروشنده که ملزم و متهعد است که پس از دریافت مبلغ حق اختیار از خریدار کالا را در زمان مقرر به فروشنده تحویل دهد.

قرارداد های اختیار معامله به دو صورت می باشند:

1. قرارداد اختيار معامله اروپائي:

قرارداد اختيار معامله اي است كه فقط در تاريخ سررسيد امكان اعمال آن توسط دارنده اختيار وجود دارد.

1. قرارداد اختيار معامله آمريكايي

قرارداد اختيار معامله اي است كه در هر روز از دوره معاملاتي تا تاريخ سررسيد و در خود سررسيد قابل اعمال است.

چنانچه قیمت در تاریخ تعیین شده بالاتر از قیمت توافقی باشد، خریدار با سود معامله را می بندد، هرچه قیمت بالاتر، سود بیشتر و اگر قیمت از قیمت توافقی پایین تر باشد خریدار “حق” می تواند از معامله سر باز زند در این صورت تنها ضرر او به میزان وجه پرداختی “حق” است. به عبارتی در این معامله برای خریدار زیان محدود (حداکثر به میزان وجه “حق”) و سود نامحدود است.

3-2) فروشنده متعهد به اجرای قرارداد:

فروشنده برخلاف خریدار که اختیار دارد که معامله را انجام دهد یا ندهد، اجبار دارد و متعهد است که تا پیش از انقضای تاریخ تعیین شده، مفاد قرارداد را اجرا کند. به همین منظور وجه تضمینی بابت تعهد اجرای قرارداد از فروشنده اخذ می گردد و به نفر سوم که ناظر بازار است داده می شود. همچنین فروشنده موظف است روزانه وجه تضمین را بر اساس قیمت روز تضمین کند تا چنانچه اگر قیمت رشد کرد وجه تضمین لازم اخذ شده باشد. در زمان سررسید فروشنده موظف به تحویل کالا و دریافت وجه از خریدار می باشد و درصورت تحویل ندادن کالا مشمول پرداخت جریمه می شود. بنابراین سود فروشنده محدود و به اندازه قیمت توافق شده است و زیان او نامحدود می باشد زیرا ممکن است قیمت کاهش یابد.

اما شاید بگویید این عادلانه نیست!

اما باید بپذیریم که خریدار “حق” نسبت به فروشنده ریسک بالاتری را می پذیرد بنابراین مستحق دریافت پاداش بیشتری هست و از طرفی فروشنده حق در ابتدا مبلغی را دریافت می کند که با تجمیع با قیمت تعیین شده گاها قیمت سر به سر برای خریدار بسیار بالاتر از بازار می شود.

• سوال:قرارداد اختيار معامله چه تفاوت و تشابهي با قرارداد آتي دارد؟

1. در قراردادهاي آتي زيان بالقوه در مقايســه با سود احتمالي آن بيشتر اســت. اما در اختيار معامله ضرر خريدار به طور ثابت و برابر با مبلغ پرداختي براي خريد “حق” ميباشد.
2. در قرارداد آتي طرفين متعهد به اجراي قرارداد هستند اما در قرارداد اختيار معامله، يك طرف متعهد و طرف ديگر داراي اختيار جهت اجراي قرارداد ميباشد.

• نتیجه گیری:

یکی از بازارهای کم تر شناخته شده در بازار ایران، بازار قرارداد های اختیار معامله می باشد که با توجه به ماهیت این بازار می توان سود مناسب و در عین حال ضرر کنترل شده ای را کسب کرد. بازارهایی همچون سکه، زعفران ، زیره و … آپشن های فعال در بازار ایران می باشد که هر کدام در سررسید های مقرر خود معامله می شوند. با این حال بازار آپشن دارای ریسک های مخصوص به خود نیز می باشد که آن به قدرت تحلیل شما بر میگردد که بتوانید قیمت کالا را درآینده به درستی پیش بینی کنید.

اختیار معامله

بورس اختیار معامله شیکاگو (CBOE)، به عنوان اولین بورس اختیار معامله در سال ۱۹۷۳ تاسیس شد که در اولین روز معاملات خود معادل ۲۶ آوریل ۱۹۷۳م، تنها تعداد ۹۱۱ قرارداد بر روی ۱۶ سهم مبادله شد.

سپس چندین سهام دیگر و تقریبا تمام بورس های قرارداد های آتی (Futures) اقدام به استفاده از ابزار اختیار معامله نمودند.

بورس شیکاگو، تا کنون رتبه اول حجم مبادلات را دارد که معامله گران استقبال شکوهمندی از آن در سال ۲۰۰۶ داشتند که به مبادله بیش از ۶۷۰ میلیون قرارداد اختیار معامله منجر شد که ارزش آن بیش از ۱۵ تریلیون دلار و با رشد ۴۴ درصد بود که رکورد تاریخی آن ثبت گردید.

در آغاز این نوع فعالیت ها، میزان استقبال از این اوراق با ترس مبهمی رو به رو بود اما پس از مدتی با بالا رفتن تقاضا برای سرمایه گذاری با استفاده از این اوراق، حجم مبادلات آنها افزایش یافت.

این موضوع باعث شد که میزان پاسخ گویی اختیار معامله نه تنها بر روی سهام بلکه بر روی کالا ها و انواع ارز و حتی بیش از ۹۰ شاخص مهم از جمله شاخص های NASDAQ و S&P 500 تاثیر گذار باشد.

اختیار معامله:

اختیار معامله (Option) به قراردادی دو طرفه گفته می شود که بین خریدار و فروشنده است و بر اساس آن خریدار قرارداد، حق دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد. این حق فقط اختیار می باشد و الزام و تعهدی برای آن وجود ندارد.

بر همین اساس، دو طرف توافق می کنند که در آینده معامله ای صورت گیرد. در این معامله خریدار “اختیار معامله”، در ازای پرداخت مبلغ معینی، حق خرید و یا فروش دارایی موضوع قرارداد را در زمانی مشخص با قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده است، به دست می آورد.

انواع اختیار معامله از نظر نوع قرارداد:

این اوراق از نظر نوع قرارداد به دو نوع زیر تعریف شده اند.

انواع اختیار معامله از نظر نحوه اعمال:

از نظر نحوه اعمال نیز به دو نوع زیر تقسیم می شوند.

• آمریکایی: در هر زمان تا زمان سررسید قابل اجراست.
• اروپایی: فقط در تاریخ انقضا قابل اجراست.

اختیار خرید (Call Option):

قرارداد های خرید که به آپشن خرید معروفند این حق را به خریدار می دهند که سهام مورد نظر خود را خریداری نمایند که در قیمت های مختلفی وجود دارند و به قیمت سهام وابسته می باشند.

تاریخ انقضای آپشن می تواند از ۱ ماه تا حتی بیشتر از ۱ سال باشد که با توجه به بازار ممکن است خریداری گردد و یا فروخته شود.

مبلغ مورد نظر برای آپشن، حداکثر ریسکی می باشد که یک خریدار آن را متحمل می شود و زمانی که قیمت سهام مورد نظر به یک آپشن خرید، بالاتر از قیمت اعمال می رسد، این آپشن سود آور می باشد. در این زمان می توان اختیار خرید را اجرا نمود یا آن را با فروش یک خرید با قیمت اعمال و تاریخ انقضای مشابه جبران کرد.

در واقع با اجرا کردن یک اختیار خرید می توان ۱۰۰ سهم به ازای هر آپشن از سهام مربوطه با قیمت سهام بازار، سودی برابر با اختلاف میان دو قیمت به دست آورد.

اگر آپشن خرید، فروخته شود، فروشنده حق خریداری سهام مربوطه را با قیمت اعمال به دارنده آپشن واگذار می کند که با فروش آپشن خرید، مبلغ آپشن به عنوان سود محدود به حساب معاملاتی واریز می شود.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله صکوک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

اختیار فروش:

اختیار فروش (Put Option)، این حق را به خریدار می دهد که سهم مورد نظر خود را با قیمت اعمال و تا سومین جمعه از ماه انقضا به فروش برساند.

همانند آپشن­ های خرید، آپشن های فروش نیز در قیمت های اعمال متفاوت بسته به قیمت سهام مربوطه و با تاریخ های انقضای مختلف در بازار موجود می باشند.

نکته: تاریخ انقضای آن همانند تاریخ انقضای اختیار خرید می باشد.

اگر آپشن فروش، خریداری شود، خریدار آن می تواند سهام مربوطه را با قیمت مشخص شده و در تاریخ مشخص بفروشد. مبلغ پرداختی برای این آپشن ها نهایت ریسکی می باشد که اختیار فروش متحمل می گردد.

سودآوری سهام پس از سقوط قیمت در آپشن فروش:

با سقوط قیمت سهام، آپشن فروش می تواند از دو طریق زیر سود آوری داشته باشد.

روش اول:

با اجرا کردن یک آپشن فروش، می توان ۱۰۰ سهم به ازای هر آپشن به فروش رساند که سهام با قیمت بالا تر بازار فروخته شده و سپس برای خارج شدن از معامله، سهام با قیمت پایین تر خریده می شود.

روش دوم:

این روش جبران کردن آپشن است یعنی با سقوط قیمت سهام، مبلغ آپشن افزایش خواهد یافت و سپس با دریافت سود می تواند به فروش برود.

نحوه استفاده از اختیار معامله ها:

آپشن ها را می توان از راه های مختلفی مورد استفاده قرار داد که به منظور کسب سود از بازار ها می باشد. اصلی ترین استراتژی در استفاده از اختیار خرید و فروش، کسب سود از سرمایه های اندک می باشد که در روند بازار پیش می روند.

این آپشن ها می توانند به عنوان بیمه برای سناریو های مختلف معاملاتی به کار بروند که قابلیت های چندگانه ای دارند و تاثیر نسبتا زیادی در میزان سوددهی می گذارند.

همچنین اختیار معامله ها می توانند برای حفظ از سقوط قیمت سهم مورد نظر موثر باشند و می توان آنها را اعمال نمود یا استفاده نکرد. در واقع آپشن باعث می شود یک سهم در قیمت پایین خریداری شود و در قیمت بالا به فروش رسد.

قیمت­ گذاری اختیار معامله اوراق بهادار:

سه مدل برای محاسبه ارزش اختیار معامله اوراق بهادار وجود دارد. این سه مدل شامل موارد زیر می باشند که هر کدام از آنها دارای مفروضات جداگانه ای هستند و در ادامه شرح داده می شوند.

معاملات آپشن چیست؟
• مدل توزیع احتمال یکنواخت قیمت سهم
• مدل توزیع دو جمله ای قیمت سهم
• مدل توزیع نرمال لگاریتمی (مدل بلک شولز)

مدل توزیع احتمال یکنواخت قیمت سهام:

در این مدل دو فرض را مورد توجه قرار می گیرد.

• فرض اول: سرمایه گذاران نسبت به ریسک بی تفاوت می باشند.
• فرض دوم: احتمال مساوی برای قیمت سهم بین دو حد در تاریخ انقضا وجود دارد. این روش ساده ترین روش محاسبه ارزش اختیار معامله اوراق بهادار می باشد.

بنابراین می توان گفت که اگر فرض شود سودی در طی سال پرداخت نمی گردد و این اختیار پس از یک سال منقضی شود، در نتیجه توزیع احتمال برای قیمت سهم در پایان سال و با توجه به مفروضات بالا به شکل مستطیل می باشد و برای قیمت سهم بین حد بالا و پایین دارای احتمال مساوی می باشد.

بر اساس فرض بی تفاوتی در ریسک برای سرمایه گذاران، ارزش بازاری سهم در ابتدای سال برابر با ارزش تنزیل یافته سهم در پایان سال و بر مبنای نرخ بازده بدون ریسک می باشد.

اگر فرض شود که توزیع احتمال قیمت سهم یکنواخت می باشد، پس ارزش سهم را به صورت زیر قابل محاسبه خواهد بود:

مدل توزیع احتمال یکنواخت قیمت سهام

فروض مدل Black-Scholes:

این آپشن از نوع اروپایی است و تنها در زمان انقضای آن قابل اجرا است. در مدت دوره زمانی این آپشن هیچ سود سهامی پرداخت نمی شود.

هزینه معامله ای در هنگام خرید آپشن وجود ندارد

نرخ ریسک پذیری و نوسان دارایی پایه شناخته شده و ثابت است

بازده دارایی های پایه به صورت نرمال توزیع می شود

فواید اختیار معامله:

یکی از فواید مهم آپشن ها، تطبیق پذیر بودن و توانایی آنها در برقراری ارتباط با دارایی های سنتی‌ مانند سهام شخصی می باشد که این ویژگی به سهامدار این امکان را می دهد که موقعیت خود را بر اساس شرایطی که ممکن است در بازار اتفاق بیفتد، تطبیق داده و یا تنظیم نماید.

در واقع آپشن ها، اوراق بهادار خیلی پیچیده ای هستند و اگر درست از آنها استفاده نشود ممکن است ریسک بالایی داشته باشند.

به همین دلیل است که وقتی اختیار معامله را خرید و فروش می کنیم، معمولا با جمله ای مثل این مواجه می شویم:

“اختیارات شامل ریسک ها هم می شوند و برای هرکسی مناسب نیستند. اگر توان ریسک بالا دارید، سرمایه گذاری کنید.”

نکته: اختیار معامله ها (آپشن ها) به گروه بزرگ تری از اوراق بهادار به نام اوراق بهادار مشتقه تعلق دارد.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله اوراق قرضه را به شما پیشنهاد می کنیم.

باینری آپشن

تفاوت باینری آپشن و آپشن ساده در چیست؟

اگر تازه وارد هستید، احتمالا این دو را یکی در نظر میگیرید.

باینری آپشن چیست و چه تفاوتی با آپشن ساده یا سنتی دارد؟ این سوال خیلی مهمی است. کسی که در مورد نحوه عملکرد آنها و ویژگی های آنها اطلاعات زیادی ندارد، مطمئنا نمیتواند پول زیادی بدست آورد.

نباید بدون اطلاع از باینری آپشن، به سراغ آن بروید. در این مقاله تفاوت و نشابهات بین باینری آپشن و آپشن سنتی را به طور عمیق بررسی خواهیم کرد.

جهت معامله در باینری آپشن میتوانید از تکنیک های تحلیل تکنیکال استفاده کنید. بهترین تکنیک در تحلیل تکنیکال، متد پرایس اکشن میباشد. برای آشنایی با پرایس اکشن میتوانید کورس پرایس اکشن با ال بروکس و کورس پرایس اکشن با نایل فولر را مشاهده کنید.

آپشن چیست؟

آپشن یک ابزار مالی است که از یک دارایی دیگر مشتق میشود. یعنی ارزش آن، به ارزش دارایی مربوطه بستگی دارد. آپشن این حق را به دارنده خود میدهد که دارایی مربوطه را در یک قیمت از پیش تعیین شده در زمان آتی بخرد یا بفروشد. به همین دلیل، آپشن با معاملات آپشن چیست؟ سایر ابزارهای مشتقه متفاوت است(مثل آتی). اگر قرارداد سودآور نباشد، آنگاه دارنده آپشن مجبور نیست که قرار داد را انجام دهد.

آپشن را میتوان برای تمام دارایی مالی استفاده کرد مثل سهام، کالا، فارکس، نرخ بهره و حتی اوراق قرضه. آپشن یک پدیده جدید در دنیای مالی است. این قراردادها برای صدها سال وجود داشته است. و اولین بار توسط کشاورزان در یونان باستان استفاده میشده است که بتوانند ریسک محصولات زیتون را پوشش دهند. از آن زمان به بعد، این قراردادها در کالاها مورد استفاده قرار گرفته است.

از آن زمان بعد، مردم از آپشن در سهام (آپشن سهام) و نرخ بهره(سوآپشن) استفاده کرده اند. سپس این نوع قراردادها به نوعی از دارایی تبدیل شد که اولین بار بطور رسمی در سال ۱۹۷۳ در بورس کالای شیکاگو مورد معامله قرار گرفت. و این منجر شکل گیری یک بازار بزرگ برای آنها شد که حجم نقدینگی کاملی داشتند و همانند سهام معامله میشدند.

مباحث اولیه در آپشن:

نظریه آپشن خیلی بحث پیچیده ای است. اما باید قبل از معامله، از اصطلاحات اصلی اطلاع داشته باشید:

– قیمت جاری و قیمت استرایک(قیمت توافقی):

قیمت جاری (S) و قیمت استرایک(K)، دو نهاده اصلی برای تعیین قیمت آپشن و سود آن هستند. قیمت جاری واضح است و قیمتی است که دارایی در بازار مورد نظر معامله میشود. قیمت استرایک، قیمت توافقی است که دارنده آپشن در آن قیمت توافقی، دارایی مورد نظر را میخرد یا میفروشد.

-زمان انقضا:

این زمان از پیش تعیین شده است که در آن تاریخ، آپشن منقضی میشود.

اگر معامله گر، آپشن اروپایی را معامله کرده باشد، آنگاه فقط در زمان انقضا میتوانند از حق آپشن برای خرید یا فروش اوراق بهادار استفاده کنند. این برعکس آپشن آمریکایی است که معامله گر میتواند در هر زمان قبل از تاریخ اتقضا، از آپشن خارج شود.

زمان انقضا آپشن متفاوت است و میتواند از پایان ماه تا چند سال باشد. زمان انقضا نیز نکته مهمی در قیمتگذاری آپشن است چون نقش مهمی در ارزش زمانی آپشن ایفا میکند. یعنی اگر سایر شرایط ثابت باشد، آنگاه آپشنی که زمان انقضاء آن بیشتر است، ارزش بیشتری دارد.

-کال یا پوت:

وقتی کسی کال میخرد، به این معنی است که حق خرید آن دارایی در آینده و در یک قیمت از پیش تعیین شده را خریداری کرده است. وقتی کسی پوت میخرد، یعنی اختیار فروش آن دارایی در آینده را دارند. کال آپشن همانند یک پوزیشن خرید(لانگ) است و پوت آپشن همانند یک پوزیشن فروش(شورت) است.

–ITM or ATM:

در معاملات آپشن با دو اصطلاح سرو کار داریم.

ITM=In The Money

OTM=Out of Money

این دو عبارت به این معنی است که آیا اجرای آپشن در قیمت جاری، سودآور خواهد بود یا نه؟ اگر معامله گر، کال آپشن داشته باشد، آنگاه در حالتی سودآور است(ITM) است که قیمت دارایی(S) بالاتر از قیمت استرایک(K) باشد.

زمانی پوت،ITM یا سودآور است که قیمت دارایی پایینتر از قیمت استرایک باشد. و زمانی ضررده یا OTM است که اجرای آپشن ارزش نداشته باشد و اجازه میدهند که آپشن بدون هیچ ارزشی منقضی شود.

-نوسان قیمت:

نوسان آپشن، عامل مهمی در تعیین قیمت آپشن است. چون نوسان میتواند تاثیر زیادی بر روی تغییرات قیمت یک دارایی و قیمت آپشن آن دارایی داشته باشد. نوسان، معیاری برای اندازه گیری تغییرات قیمت حول میانگین است. بطور کلی، دارایی هایی که نوسان بیشتری دارند، آپشن گرانتری دارند. چون به احتمال زیاد، نوسان شدید قیمتی را خواهیم داشت.

-پرداختی(سود یا ضرر):

در زمان انقضای آپشن، دارنده آپشن به سود یا ضرر میرسد. تنها در صورتی سودآور خواهد بود که آپشن بصورت ITM منقضی شده باشد. اگر کال آپشن داشته باشیم، پرداختی در قالب تفاوت بین قیمت دارایی و قیمت استرایک (S-K) خواهد بود. و اگر پوت آپشن باشد، پرداختی بصورت (K-S) خواهد بود.

-پریمیوم یا مبلغ قرارداد آپشن:

پریمیوم یعنی همان قیمت قرارداد آپشن. وقتی معامله گر، آپشن میخرد، حداکثر ضرری که متحمل میشود برابر است با قیمت آپشن یا همان مقدار پریمیوم.

مثال: در اینجا مثالی از سود یا ضرر آپشن را بررسی میکنیم. در شکل زیر، کال آپشن داریم. قیمت دارایی بر روی محور افقی رسم شده است و سود/ضرر هم بر روی محور عمودی رسم شده است.

همانطور که میبینید قیمت استرایک(K) برابر است با ۱۱۰. با توجه به ساختار پرداخت میبینیم که چرا آپشن دارای پرداختی نامتقارن است. وقتی آپشن OTM هست، حداکثر ضرر برابر است با قیمت آپشن. از طرف دیگر، سود آپشن نامحدود است. به همین دلیل، آپشن یکی از سودآورترین ابزارهای مشتقه است.

این بحث ساده ای است چون قیمت آپشن، به زمان انقضا و نوسان بازار مربوطه بستگی دارد.

مزایای آپشن:

با توجه به ماهیت سود و ضرر در آپشن و نحوه قیمت گذاری آن، معامله با آپشن دارای منافع زیادی است. هر چند برخی از این موارد مربوط به معامله گران حرفه ای است، اما معامله گران حقیقی نیز میتوانند

-معاملات اهرم دار:

فرض کنیم معامله گر بدنبال این است که از اهرم استفاده کند و یک دارایی با قیمت صعودی را معامله کند. آنگاه اگر معامله را درست پیش بینی کرده باشند، سود بسیار زیادی بدست خواهد آورد.

-ضرر ثابت:

آپشن دارای درجه مشخصی از اطمینان است چون در هنگام معامله با آپشن، معامله گر میداند که حداکثر ضرر ثابت است و برابر است با قیمت قرارداد.

-استراتژی های بی همتا:

با توجه پرداخت های نامتقارن، معامله گر میتواند از تعداد زیادی استراتژی استفاده کند مانند اسپرد خرید/فروش و آپشن فلای.

-معامله هر نوع دارایی:

وقتی آپشن را معامله میکنید، دیگر احتیاج نیست که دارایی مورد نظر را بخرید یا بفروشید. بنابراین معامله گر میتواند پوزیشنی را در یک دارایی باز کند که احتیاجی نیست حتما آن را بخرند. مثلا اگر معامله گر بخواهد پوزیشن خرید درشاخص S&P 500 باز کند، میتواند بجای آن، کال آپشن بخرد.

-معامله با نوسان موجود:

این برای معامله گرانی مناسب است که بخواهند نوسان دارایی را معامله کنند. چون حجم تاثیر بسیار مهمی بر روی قیمت آپشن دارد.

باینری آپشن چیست؟

باینری آپشن، تمام ویژگی های اصلی آپشن سنتی را شامل میشود. یعنی در زمان قیمتگذاری باینری آپشن نیز از همین اطلاعات استفاده میشود. تنها تفاوت آنها در ساختار پرداخت در زمان انقضا است.

در زمان انقضای باینری آپشن، سود یا ضرر آپشن فقط به دو صورت است. یعنی یا ۰ و یا ۱ است. به همین دلیل به آن باینری(دو گانه) گفته میشود. این مباحث پایه ای در باینری آپشن است و نحوه سود یا ضرر ار مشخص میکند. که این برخلاف آپشن معمولی است که سود میتواند متغیر باشد.

در شکل زیر نحوه پرداخت در باینری آپشن نشان داده شده است.

همانطور که در شکل مشخص است، در باینری آپشن برخلاف آپشن معمولی، مقدار سود محدود است. این یعنی اهمیتی ندارد که قیمت یک دارایی تا چه حد افزایش میاید، چون در هر صورت معامله گر فقط به این اندازه محدود سود میکند.

باینری آپشن در طی چند سال بصورت OTC و توسط بانک های سرمایه گذاری و موسسات پوشش ریسک معامله میشد. و به دلیل ساختار پرداخت در باینری آپشن، معامله با این دارایی بسیار دشوار است. مارکت میکر هایی که باینری آپشن را معامله میکردند، به این نتیجه رسیدند که پوشش ریسک در این بازار بسیار دشوار است.

-مزایای باینری آپشن:

اکثر معامله گران، باینری آپشن را قمار میدانند. برخلاف آپشن سنتی، در باینری آپشن احتیاجی نیست که عوامل مختلفی که بر قیمت آپشن تاثیر میگذارند را بررسی کنید.

برای معامله با باینری آپشن، احتیاج نیست که اطلاعات زیادی در مورد قیمتگذاری آپشن داشته باشید. فقط باید بدونید که دارایی مورد نظرتان به کدام سمت حرکت خواهد کرد.

بعلاوه، آپشن سنتی برای اکثر معامله گران حقیقی در دسترس نیست. چون برای دسترسی به حساب آپشن ساده باید مقدار پول بسیار زیادی در حساب خود داشته باشید. در حالی که بروکرهای باینری آپشن، حداقل حساب را به اندازه ۱۰ دلار قرار داده اند.

پس اگر مبتدی هستید و فقط میخواهید آپشن را برای مدت کوتاهی معامله کند و اطلاعات زیادی در این زمینه ندارید، بهتر است از باینری آپشن استفاده کنید. اما اگر سرمایه زیادی دارید و بصورت جدی بدنبال یادگیری آپشن و استفاده از استراتژی های آن در پوشش(هجینگ) ریسک هستید، آنگاه باید به دنبال آپشن سنتی ساده بروید.