ساده ترین راه رشد برای من آن است که خودم را در محاصره افراد باهوش تر از خودم قرار دهم
تدوین الگوهای پیشبینی کننده بحران مالی با استفاده از تجزیه استفاده از نسبت های مالی و تحلیل درونی داده ها و تکنیک های هوش مصنوعی
یکی از ابزارهای تصمیمگیری استفاده کنندگان برون سازمانی از قبیل سرمایهگذاران، اعتباردهندگان، شرکتهای تجاری و همچنین موسسات دولتی تصمیمگیری در خصوص سرمایهگذاری، اعطای اعتبار و . تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکتها میباشد. با توجه به پیشرفت سریع فناوری و تکنولوژیهای کامپیوتری میتوان اطلاعات دقیقتری نسبت به اطلاعات سنتی در اختیار تصمیمگیرندگان قرار داد. تا بتوانند تصمیمگیریهای مناسبتری را در خصوص احتمال برگشت سرمایه و یا وقوع بحران مالی قبل از وقوع و تحمل هزینههای سنگین اتخاذ نمایند.
هدف این تحقیق تدوین مدلهای پیشبینی کننده بحران مالی برای شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از نسبتهای مالی و تکنیکهای هوش مصنوعی میباشد. از این رو اطلاعات مالی مربوط به دوره زمانی 1370 الی 1388 جمعآوری و نسبت های مالی مورد نظر استخراج و الگوهای شبکه عصبی ANN، ترکیب آنالیز مولفههای اصلی و شبکه عصبیPCA+ANN برای پیشبینی بحران مالی یک، دو و سه سال قبل از وقوع آن تدوین شده است. سپس با توجه به نتایج بدست آمده، الگوها با یکدیگر مقایسه و بهترین الگو استخراج شده است. با توجه به نتایج آزمون مشخص گردید الگوی شبکه عصبی با استفاده از اطلاعات یک سال قبل از وقوع نسبت به سایر تکنیکهای این پژوهش و سایر سالهای مالی دارای کارایی بیشتری در پیشبینی بحران مالی شرکتها میباشد.
نسبتهای نقدشوندگی در تحلیل بنیادی سهام
معمولا قبل از خرید یک سهم به چه مواردی توجه می‌کنید؟ آیا به تابلوی معاملاتی سهم توجه می‌کنید؟ به میزان سهام شناور آن سهم و میانگین حجم معاملات آن چطور؟ آیا به نمودار سهم و آن‌چه که اندیکاتورها می‌گویند، دقت می‌کنید؟ اگر این کارها را انجام می‌دهید تا قسمتی از راه را درست رفته‌اید. اگر قصد سرمایهگذاری بلندمدت یا میان‌مدت دارید، برای کسب اطمینان از انتخاب خود چه می‌کنید؟ بررسی صورتهای مالی شرکتها یکی از روش‌هایی برای کسب اطمینان از یک سرمایهگذاری کم‌ریسک است. با بررسی نسبتهای نقدشوندگی یک شرکت و میزان نقدینگی آن، می‌توانید توانایی شرکت را در بازپرداخت بدهی‌هایش بررسی کنید و از میزان ریسک نقدشوندگی آن شرکت باخبر شوید. حتی با مقایسه این نسبت‌ها می‌توانید از بین شرکتهای موجود در یک صنعت، شرکت مناسب‌تر را برای سرمایهگذاری انتخاب کنید یا اینکه عملکرد مالی یک شرکت را نسبت به سال پیش آن بررسی کنید.
نقدشوندگی چیست؟
اگر بخواهیم نقدشوندگی (Liquidity) را به زبان ساده تعریف کنیم، میتوان گفت به مدت زمانی استفاده از نسبت های مالی که طول می‌کشد تا یک دارایی به وجه نقد تبدیل شود را نقدشوندگی می‌گویند. برای مثال، اوراق بهاداری مانند سهام یک شرکت که در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده است، به راحتی و با کمترین زمان ممکن می‌تواند به وجه نقد تبدیل شود، بنابراین میتوان گفت که سهام از نقدشوندگی بالایی برخوردار است. اما دارایی مانند زمین و ملک را نمی‌شود به‌سرعت فروخت و به وجه نقد تبدیل کرد. برای همین گفته می‌شود که نقدشوندگی ملک و زمین پایین است. به‌طور کلی نقدشوندگی به ما می‌گوید که میزان سهولت تبدیل یک دارایی به وجه‌نقد چقدر است.
نسبتهای نقدشوندگی
با بررسی صورتهای مالی شرکتها، میتوان نسبت‌هایی را محاسبه کرد که با استفاده از آنها از وضعیت مالی شرکت تا حدی مطلع شد و میزان ریسک نقدینگی آن را ارزیابی کرد. میتوان برداشت‌های متفاوتی از این نسبت‌ها داشت. برای مثال ممکن است بالا بودن این نسبت‌ها برای اعتباردهندگان خوشایند باشد اما برای سرمایهگذاران این طور نباشد.
نسبتهای نقدشوندگی چه کاربردی دارند؟
این نسبت‌ها علاوه بر این که ما را از ریسک نقدینگی شرکت باخبر می‌کنند به ما کمک می‌کنند تا از نقاط ضعف و قوت شرکتها باخبر شویم و با آگاهی کامل تصمیم بگیریم. این که شرکت در شرایط بحرانی چگونه عمل می‌کند، فعالیت آن تا چه زمانی ادامه خواهد داشت، آیا از پس هزینههای خود برمی‌آید و یا ممکن است ورشکسته شود، همه و همه سوال‌هایی هستند که استفاده از نسبت های مالی می‌توانند به ما در انتخاب شرکت مناسب جهت سرمایهگذاری کمک کنند.
مقایسه نسبتهای نقدشوندگی یک شرکت با نسبتهای سال قبل و بررسی میزان تغییرات این نسبت‌ها می‌تواند در بررسی عملکرد شرکت طی سال مالی جدید به ما کمک کند. میتوان فهمید که شرکت در چه زمینه‌هایی بهتر عملکرده و در چه زمینه‌هایی افت داشته است.
استفاده از نسبتهای نقدینگی در محاسبه توان مالی شرکت ها
به‌طور کلی با استفاده از نسبتهای نقدینگی میتوان توان مالی کوتاه‌مدت شرکتها را بررسی کرد. با استفاده از این نسبت‌ها می‌توانیم بفهمیم که آیا شرکت توانایی این را دارد که در کوتاه‌مدت بدهی‌های خود را پرداخت کند یا نه. حتی با استفاده از این نسبت‌ها میتوان وضعیت دو شرکت فعال در یک صنعت را با هم مقایسه کرد. نکته‌ای که باید هنگام بررسی صورتهای مالی دو یا چند شرکت به آن توجه کرد، این است که صورتهای مالی با استفاده از چه روشی تهیه شده‌اند. اگر روش‌های تهیه صورتهای مالی یکسان باشد، میتوان به اطلاعات مقایسه‌ای حاصل استفاده از نسبت های مالی از آنها اتکای بیشتری کرد.
بررسی نسبتهای نقدینگی می‌تواند برای استفاده‌کنندگان برون‌سازمانی مثل، سهامداران شرکت و موسساتی که به شرکتها وام کوتاه‌مدت می‌دهند بسیار مهم باشد. علاوه‌بر این به استفاده‌کنندگان درون‌سازمانی مثل مدیران مالی نیز کمک می‌کند تا استراتژی‌های خود را بسنجند و بفهمند که در کجاها ضعف و یا قوت دارند.
نحوه محاسبه نسبتهای نقدشوندگی
برای محاسبه نسبتهای نقدشوندگی باید به دارایی‌ها و بدهی‌های جاری شرکت توجه کرد. همان‌طور که در مقاله آشنایی با ترازنامه و اجزای آن در رابطه با دارایی‌ها و بدهی‌های جاری صحبت کردیم. گفتیم که دارایی‌های جاری، دارایی‌هایی هستند که انتظار می‌رود طی یک دوره یک ساله یا یک چرخه عملیات به وجه نقد تبدیل شوند و یا در دوره عملیات از آنها استفاده شود. به‌طور کلی دارایی‌های جاری اطلاعاتی را در مورد فعالیت‌های عملیاتی شرکت نشان می‌دهند. بدهی‌های جاری، بدهی‌هایی هستند که انتظار می‌رود طی یک چرخه عملیات و یا یک سال از تاریخ ترازنامه تسویه شوند. همچنین مدیریت شرکت قصد داشته باشد که این بدهی‌ها را از محل دارایی‌های جاری (وجوه نقد) و یا از طریق ایجاد بدهی‌های جاری جدید تسویه کند.
از آنجایی که دارایی‌ها و بدهی‌های جاری در کوتاه‌مدت بررسی می‌شوند بنابراین ارزش بازار این اقلام با ارزش دفتری آنها غالبا یکسان است و در کل میتوان به آنها اتکا کرد. در شکل زیر ترازنامه (صورت وضعیت مالی) یک شرکت خدماتی فعال در بورس را مشاهده می‌کنید. در ادامه قصد داریم برخی از نسبتهای نقدشوندگی را برای این شرکت باهم بررسی کنیم.
نسبت جاری (Current ratio)
با تقسیم دارایی‌های جاری بر بدهی‌های جاری، میتوان توان شرکت در ایجاد نقدینگی کوتاه‌مدت را (منظور از کوتاه‌مدت یک دوره یک ساله و یا یک چرخه عملیات است) اندازه‌گیری کرد. یعنی آیا شرکت به‌اندازه کافی دارایی نقدشونده در اختیار خود دارد تا از محل آن بدهی‌های کوتاه‌مدتش را پرداخت کند یا نه.
بیایید نسبت جاری را برای شرکت بالا محاسبه کنیم. همان‌طور که گفتیم با تقسیم دارایی‌های جاری شرکت بر بدهی‌های جاری آن، نسبت جاری به‌دست می‌آید. نسبت جاری شرکتی که ترازنامه آن در بالا آورده شده است، برابر با 1.23 است. یعنی این شرکت می‌تواند تا 1.23 بار بدهی‌های خود را از محل دارایی‌های جاری‌اش پوشش دهد.
این نسبت باید بالا باشد یا پایین؟
نمی‌توان گفت که بالا بودن این نسبت خوب است یا بد. خوب یا بد بودن این مقدار بستگی به این دارد که چه کسی از آنها استفاده می‌کند. از نظر یک نهاد اعتباردهنده یا بانکی که قصد وام دادن به شرکت را دارد، بالاتر بودن این نسبت بهتر است. چون می‌فهمد که شرکت دارایی‌های نقدشونده و نقدینگی زیادی دارد و به‌راحتی می‌تواند از پس بدهی‌های خود بر‌آید.
اما از نظر یک سرمایه‌گذار، بالا بودن این نسبت چندان خوب نیست. بالا بودن این نسبت یعنی این که مدیریت از وجوه نقد خود به‌درستی استفاده نمی‌کند و پولی را که میتوان در پروژه‌های مختلف سرمایهگذاری کرد، به‌طور وجه نقد یا موجودی کالا در حساب‌ها یا انبار نگه‌داشته است.
برای بستانکاران شرکت، کمبود نقدینگی به معنی امکان بروز تاخیر در بازپرداخت بدهی‌هایشان است. برای مشتریان شرکت نیز عدم وجود نقدینگی یا پایین بودن نسبت جاری می‌تواند به معنای ناتوانی شرکت در عمل به تعهدات و وظایف خود باشد.
نکته با اهمیت نسبت جاری
به‌طور کلی میتوان گفت که اگر دارایی‌های نقدشونده و نقدینگی شرکت کافی نباشد، نمی‌تواند به درستی از فرصت‌های سودآوری خود استفاده کند و حتی ممکن است در بازپرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود هم ناتوان شود. به دنبال ناتوانی در بازپرداخت بدهی‌ها، شرکت ممکن است مجبور به فروش دارایی‌های شرکت شود و در نهایت نیز ورشکستگی را باخود به همراه بیاورد.
عدم وجود ثبات اقتصادی، عدم اطمینان از شرایط، وقوع زیان‌های غیرمترقبه، اعتصاب کارکنان و. می‌تواند به جریان‌های نقدی آسیب بزند. بنابراین شرکتها باید همواره مقداری وجه نقد و یا دارایی نقدشونده داشته باشند که در شرایط بحرانی از آنها استفاده کنند.
در انتهای این مبحث نیز میتوان گفت که اگر نسبت جاری برابر یا بیشتر از 2 باشد، یعنی شرکت از نظر مالی مستحکم است. اما اگر کمتر از 2 باشد یعنی ریسک نقدینگی آن بالا است.
نسبت آنی (Quick Ratio)
نسبت آنی که به آن نسبت سریع هم گفته می‌شود، شاخصی برای اندازه‌گیری توانایی شرکت برای پرداخت هرچه سریعتر بدهی‌ها و عمل به تعهداتش است. در این شاخص از دارایی‌هایی که بیشترین نقدشوندگی را دارند، در فرمول استفاده می‌شود. از آنجایی که آزمایش‌هایی که برای سنجش اسیدی یا بازی استفاده از نسبت های مالی بودن یک محیط انجام می‌شوند بسیار سریع هستند اصطلاحا به این نسبت، فرمول آزمایش اسید نیز گفته می‌شود.
دارایی‌هایی مانند موجودی کالا که ممکن است با سرعت فروش نروند و به‌سرعت به وجه نقد تبدیل نشوند را در این شاخص وارد نمی‌کنیم.
در واقع این نسبت توانایی شرکت در بازپرداخت تعهدات و بدهی‌های جاری خود را بدون این که مجبور به فروش موجودی کالا و یا اخذ وام و. شوند، نشان می‌دهد. بررسی نسبت آنی برای افراد محافظه‌کار بهتر است. هر چه این نسبت بیشتر باشد یعنی شرکت سریعتر می‌تواند بدهی‌های خود را پوشش دهد و از نظر نقدینگی هیچ مشکلی ندارد. اگر این نسبت برابر با یک باشد، یعنی شرکت می‌تواند در زمان کوتاهی، بدون فروش دارایی‌های خود، تمامی بدهی‌هایش را تسویه کند.
با کسر موجودی کالا از دارایی‌های جاری شرکت، نسبت آنی شرکت خدماتی را محاسبه می‌کنیم. برای شرکت مورد بررسی ما نسبت آنی برابر با 1.21 درصد است. از آنجایی که این شرکت، یک شرکت خدماتی است و موجودی کالای آن بسیار اندک است، نسبت آنی آن با نسبت جاری فرق چندانی ندارد و شرکت می‌تواند هر چه سریعتر تمامی بدهی‌هایش را بپردازد.
با بررسی نسبت جاری و آنی شرکت به این نتیجه می‌رسیم دارایی‌های شرکت در صورت عدم وقوع اتفاقات غیرمترقبه برای پوشش بدهی‌های شرکت کافی است. اما اگر اتفاق غیرمترقبه‌ای در شرکت رخ دهد شاید بتواند در کار طبیعی شرکت اخلال ایجاد کند.
نسبت وجه نقد
نسبت وجه نقد برای تامیین‌کنندگان سرمایه و کسانی که به شرکت وام بسیار کوتاه‌مدت می‌دهند، می‌تواند مفید واقع شود. این نسبت معیاری برای سنجش توانایی شرکت برای بازپرداخت بدهی‌های بسیار کوتاه‌مدت است. یعنی اگر شرکت مجبور شود فوری همه بدهی‌های کوتاه‌مدت خود را پرداخت کند، آیا می‌تواند این کار را تنها با پول نقد و دارایی‌های شبه‌نقد خودانجام دهد یا نیاز به فروش دارایی‌های دیگر دارد.
شرکتهای بسیاری بوده‌اند که باوجود دارایی‌های غیرنقدی فراوانی که داشته‌اند، اما به دلیل نقدشوندگی پایین این دارایی‌ها، نتوانسته آنها را به سرعت به وجه نقد تبدیل کنند. سرانجام هم به‌دلیل عدم توانایی در بازپرداخت بدهی‌هایشان دچار مشکل شده‌اند و یا حتی به ورشکستگی رسیده‌اند.
دوره استقامت
از دیگر نسبتهای نقدینگی، دوره استقامت را میتوان نام برد. منظور از دوره استقامت این است که اگر جریانات نقدی شرکت کم شوند، شرکت تا چه مدت (چند روز) می‌تواند از پس هزینههای خود بربیاید و به فعالیتش ادامه بدهد.
برای محاسبه این نسبت میتوان دارایی‌های جاری شرکت را تقسیم بر میانگین هزینههای عملیاتی روزانه شرکت کرد.
هزینههای عملیاتی را میتوان از صورتحساب سود و زیان شرکت مشاهده کنید و با تقسیم مقدار هزینههای عملیاتی بر تعداد روزهای سال (365)، متوسط هزینههای عملیاتی روزانه را محاسبه کنید. برای مشاهده صورتهای مالی شرکتهای فعال در بورس و فرابورس می‌توانید به سایت کدال مراجعه کرده و با جستجوی نام یا نماد شرکتها، آنها را پیدا کنید.
می‌توانید ویدیوهای بیشتری از تالاربورس را در آپارات (شبکه اشتراک ویدیو) و همچنین کانال یوتیوب تالاربورس مشاهده بفرمایید.
تحلیل بنیادی با استفاده از نسبت های مالی (بخش اول)
در این مطلب نحوه محاسبه نرخ سود تعادلی آشنا خواهید شد.
توصیه کامیار فراهانی درباره ارزشگذاری شرکت ها از طریق داستان پردازی
بورس 24 : باید بررسی کنیم که کجا ایستاده ایم.توضیح دادیم که ما به داست.
🎥 پیش بینی سود چیست؟
شرکتهای بورسی هر سال می‌توانند پیشبینی از عملکرد مالی خود را به بورس.
🎥 ای پی اس (EPS) چیست؟
در این ویدئو به سادگی با مفهوم سود هر سهم یا EPS آشنا خواهید شد
🎥 مجمع عمومی فوق العاده چیست؟
این ویدئوی کوتاه برای شما توضیح می دهد که مجمع عمومی فوق العاده شرکت ه.
🎥 فروش حق تقدم چیست؟
در این ویدئوی آموزشی به شما آموزش خواهیم داد که فروش حق تقدم سهام چیست.
🎥 نسبت قیمت به فروش یا P/S چیست؟
در این ویدئو می آموزیم که مفهموم نسبت پی بر اس P/S چیست
🎥 تعدیل سود چیست؟
در این ویدئوی آموزشی نکاتی درباره ای پی اس ( eps) شرکت ها خواهید آموخت.
شرکت مشاور سرمایه گذاری ایرانیان تحلیل
آدرس : تهران، یوسف آباد، خیابان نهم، نبش ابن سینا، پلاک ۶، واحد ۶، کدپستی ١۴٣٣٧١۴٣٨١
پیامک بورس24 : 30008449
مجوزها
شماره شاپا : 2251-6883
سخن بزرگان
ساده ترین راه رشد برای من آن است که خودم را در محاصره افراد باهوش تر استفاده از نسبت های مالی از خودم قرار دهم
تعریف صورت های مالی و هدف از تهیه آنها
شرکت های حاضر در بورس موظف اند صورت مالی فعالیت های خودشان را ارائه دهند تا کلیه ذینفعان ( سهامداران و سرمایه گذاران و . ) در خصوص وضعیت مالی و نحوه فعالیت شرکت مطلع باشند. در ادامه باختصار تعریفی از صورت های مالی و انواع آن و نیز توضیحاتی درباره هدف از تهیه این گونه صورت های مالی ارائه می شود.
صورت های مالی چیست ؟
نتیجه فعالیت یک شرکت در یک دوره زمانی خاص در گزارش هایی ارائه می شود که به آنها "صورت های مالی " گفته می شود. این گزارش ها دارای چارچوب و شکل خاصی می باشند که برای تهیه آن ها باید اصول حسابداری و استانداردهای مربوطه رعایت شود تا دقیق ترین و جامع ترین گزارشات درباره وضعیت و فعالیت شرکت ارائه گردد.
هدف از تهیه صورت های مالی یا گزارش های مالی :
انعکاس اطلاعات به صورت خلاصه و طبقه بندی شده درباره وضعیت، عملکرد و استفاده از نسبت های مالی انعطاف پذیری مالی واحد تجاری، به گونه ای که ذینفعان بتوانند از آن برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی خود ( به منظور پیش بینی، مقایسه و ارزیابی مبلغ یا زمان، عدم قطعی نبودن جریان های نقدی احتمالی )، استفاده کنند.
انواع صورت های مالی :
1- ترازنامه
2- صورتحساب سود و زیان انباشته
3- صورت حساب گردش سود و زیان جامع
4- صورت گردش وجوه نقد
5- صورت مالی میان دوره ای
6- صورت سرمایه
شماره های 1 الی 4 مهمترین صورت های مالی هستند که به آنها " صورت های مالی اساسی " اطلاق می شود.
۱- ترازنامه :
ترازنامه وضعیت مالی یک واحد تجاری را در یک زمان مشخص نشان می دهد. در بخش های مختلف ترازنامه سه گروه دارایی ، بدهی و سرمایه ( عناصر ترازنامه ) مشخص می گردد. ترازنامه به زبان ساده مشخص می نماید که یک واحد تجاری چه میزان دارایی ، بدهی و سرمایه دارد.
۲- صورت سود و زیان :
صورت سود و زیان، نتیجه فعالیت یک واحد تجاری را با نمایش میزان درآمد و هزینه و سود یا زیان در یک دوره مشخص زمانی، نمایش می دهد.
۳- صورت سود و زیان جامع :
گزارشی که کلیه تغیرات افزایشی یا کاهشی ناشی از درآمدها یا هزینه ها اعم از تحقق یافته و یا تحقق نیافته را طی دوره مالی نشان دهد " صورت سود و زیان جامع " نامیده می شود.
۴- صورت جریان وجوه نقد :
صورت جریان وجوه نقد گزارشی است که تغییرات در وجه نقد یک واحد تجاری را که ناشی از فعالیت های عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی در یک دوره زمانی مشخص است، نمایش می دهد.
برخی از زمینه های تجزیه و تحلیل صورت های مالی :
بررسی نسبت های نقدینگی، ارزیابی و بررسی میزان توان مالی شرکت در بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت و بازپرداخت تسهیلات مالی دریافتی.
بررسی استفاده بهینه از دارایی های ثابت و منابع سرمایه ای.
بررسی وضعیت ساختار سرمایه و ساختار منابع انسانی.
ارزیابی پروژه ها و طرح های در دست اجرا.
بررسی توان و قدرت واحد تجاری در جذب مشتریان جدید و حفظ مشتریان قدیم.
تجزیه تحلیل اقلام هزینه و بهای تمام شده کالای ساخته شده و فروش رفته.
بررسی نسبت های عملیات از جمله گردش کالا و تولید به طوری که بتوان فرآیند را از هنگام تامین مواد اولیه، تولید و مدت انتظار برای توزیع و فروش و نهایتا دوره نقد شوندگی آن را بررسی و تحلیل نمود.
ارزیابی عملکرد شرکت با استفاده از نسبتهای مالی: کاربردی از رویکرد تحلیل پوششی داده بوت استرپ شده
در مدلهای تحلیل پوششی داده )DEA(، کاربرد نسبت‌ها و داده‌های مالی به‌منظور تولید مقیاس یکتایی از عملکرد رواج دارد. محققین بر این باورند که استفاده از نسبتهای مالی در مدلهای DEA، در ارزیابی عملکرد شرکتها برآوردهای کارایی اریب ایجاد می‌کند. در این نوشتار با به‌کارگیری تکنیک بوت استرپ، ابزاری برای تحلیل عملکرد ۲۰ شرکت بیمه در ایران با استفاده از داده‌ها و نسبتهای مالی ارائه شده است. نتایج حاصله نشان می‌دهد که تکنیک بوت استرپ می‌تواند مشکل خطا در اندازه‌گیری(بایاس)رتبه‌های کارایی را حل کند، و بنابراین رتبه‌ها حساسیت کم‌تری نسبت به گزینش داده‌ها و نسبتهای مالی اتخاذ شده خواهند داشت.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
COMPANY PERFORMANCE EVALUATION USING FINANCIAL RATIOS: AN APPLICATION OF rnBOOTSTRAPPED DATA ENVELOPMENT ANALYSIS APPROACH
نویسندگان [English]
- A.A. Anvary Rostamy
- R. Kalate Rahmani
- M.A. Aghaei
- A. Azar
College of Management and Economics-n Tarbiat Modares University
Financial data and ratios have been commonly used in data envelopment analysis (DEA) models in order to produce a unified measure of performance. However, several researchers have indicated that the use of financial ratios in DEA models creates biased efficiency estimates in firms performance evaluation. Namely, the efficiency scores may be influenced by the choice of the ratios adopted, and units could be erroneously classified as efficient or inefficient. Thus, the research problem that has been posed is how to perform performance evaluation with the use of the DEA methodology producing unbiased results. This paper answers the research problem by bootstrap technique. The استفاده از نسبت های مالی main proposed hypothesis is that bootstrapping of the DEA efficiency scores can remove the sensitivity of the efficiency scores relevant to the financial ratios used in performance evaluation and avoid errors in efficiency estimation. To test the research hypothesis and examine the sensitivity of the efficiency scores relevant to the financial ratios used, seven different DEA models have been created. The idea behind every model is to test whether the efficiency scores are sensitive to the financial ratios used in our analysis. In order to implement the proposed models, we have used data from audited financial statements of 20 insurance companies in Iran that are listed in the Tehran stock exchange (TSE). The sample period is one fiscal year from march 2010 to march 2011.According to the literature on the performance measurement of the insurance companies, three inputs have been used in our analysis, namely total assets, equity, and insurance expenses. Moreover, three financial ratios (profitability ratios) have been used as outputs in order to capture the performance of the companies. These are the ratios of underwriting profit to average assets, the investment profit to average investment, and the directly-written premiums to operating expenses. The results reveal that the bootstrap technique can resolve bias problem in efficiencies. So, efficiency scores will have less sensitivity relevant to the choice of the financial ratios or data adopted.
دیدگاه شما