عرضه اولیه یا IPO چیست؟

INITIAL PUBLIC OFFERING

خروج شرکت‌های مبتنی بر سرمایه خطرپذیر معمولا به دو شیوه خرید توسط یک شرکت دیگر (Acquisition) و یا عرضه اولیه عمومی سهام (IPO) اتفاق می‌افتد.IPO مخفف عبارت Initial Public Offering و به معنای عرضه اولیه سهام است. به زبان ساده، عرضه اولیه یعنی اینکه سهام یک شرکت قرار است برای اولین بار در بورس عرضه شود.از طریق IPO می‌توان سهام شرکت را به‌صورت عمومی به مردم عرضه کرده و وجوهی را جمع‌آوری کرد.

عرضه اولیه سهام اغلب به وسیله شرکت‌های کوچک‌تر و جوان‌تری که به دنبال سرمایه برای گسترش خود هستند، انجام می‌شود، ولی می‌تواند به وسیله شرکت‌های بزرگی که به دنبال سهامی عام شدن هستند نیز اتفاق بیفتد.

عرضه عرضه اولیه یا IPO چیست؟ اولیه سهام، یک گام بزرگ برای استارتاپ است. زیرا امکان جمع‌آوری سرمایه را برای شرکت فراهم می‌کند. این‌کار توانایی بیشتری به شرکت‌ها برای رشد و گسترش می‌دهد. افزایش شفافیت و اعتبار، به شرکت‌ها در دستیابی به این امر کمک می‌کند. سهام عرضه اولیه یک شرکت، از طریق تامین هزینه پذیره‌نویسی، قیمت‌گذاری می‌شود. زمانی که یک شرکت سهامی عام می‌شود، مالکیت سهام خصوصی سابق، به مالکیت عمومی تبدیل می‌شود و سهام سهام‌داران خصوصی موجود، به ارزش معاملات عمومی می‌رسد. سهامداران خصوصی می‌توانند سهام خود را در بازار عمومی حفظ کنند یا هر مقدار از آن را برای کسب سود، به فروش برسانند.

مراحل عرضه اولیه سهام

کسانی که مازاد بازار بورس می شوند یکی از اصطلاحاتی که به آن آشنا می شوند اصطلاح عرضه اولیه سهام است که در مبحث سود دهی یکی از عنوان های جذاب برای خریداران سهام است زیرا نود درصد مواقع این سهام با سود دهی مواجه می شوند و برای خریداران سود قابل توجهی را به دنبال خواهد داشت. حال منظور از آن چیست؟ عرضه اولیه سهام سهامی است که یک شرکت برای اولین بار در طی فعالیت خود اجازه فروش سهام خود را در بازار بورس پیدا کرده است. به عبارتی هر شرکتی که در بازار بورس اوراق و کالا یا … قابل خرید و فروش است روزی برای اولین بار به بازار بورس وارد شده آمد و سهام خود را برای اولین بار در این بازار عرضه کرده اند. این اصطلاح در بازار های جهانی تحت عنوان IPO شناخته می شود. که در ادامه این مقاله سعی شده است تا کامل به موضوع مطرح شده پرداخته شود. تا پایان همراه ما باشید.

مزایای عرضه اولیه سهام

عرضه اولیه سهام به معنی عرضه سهام شرکتی برای اولین بار در بازار بورس می باشد. این به این معنی نیست که این شرکت ها در آغاز فعالیت حرفه ای خود هستند بلکه ممکن است سال ها پس از شروع فعالیت اجازه فروش و عرضه سهام خود را پیدا نماید. این شرکت ها برای اولین بار که اجازه فروش سهام خود را کسب می کنند پنج تا ده درصد کل سهام خود را در این بازار عرضه می کنند. شرکت های در بورس پذیرفته می شوند که آورده های مالی خوبی داشته باشند. زمانی که این شرکت های سهام خود را برای اولین در بازار عرضه می کنند فواید و مزایای برای این شرکت ها همچنین برای افراد خریدار خواهد داشت. هدف اصلی شرکت ها از ورود به بازار بورس تامین و جذب سرمایه است. پس این مهم مستلزم آن است که شرکت ها پس از ورود به این بازار باید در صورت های مالی خود شفافی ایجاد نماید که باعث کسب اعتبار بیشتری برای این شرکت ها خواهد شد. شفافی در امور حسابداری و حسابرسی و کسب اعتبار بیشتر باعث می شود تا شرکت ها بیشتر از تسهیلات بانکی برخوردار شوند. پس ورود به بازار بورس و عرضه سهام برای اولین بار چنین مزایایی را برای این شرکت ها در پی خواهد داشت.

عرضه اولیه سهام علاوه بر داشتن مزایا و فواید برای شرکت های عرضه کننده سهام مزایایی نیز عرضه اولیه یا IPO چیست؟ برای خریداران سهام در پی خواهد داشت. همانطور که در ابتدای متن گفته شد این سهام اولیه در کوتاه مدت برای افراد سرمایه گذار دارای سود دهی است. زیرا قیمت سهام اولیه نسبت به ارزش ذاتی آن کنار است و خریداران از آن استقبال خوبی خواهند کرد پس به علت تقاضای زیاد و خوب خریداران سهام، در کمترین مدت زمان رشد خوبی خواهد داشت. سال های اخیر همیشه سهام اولیه سود دهی خوبی داشته آمد پس کسانی که برای اولین بار وارد بازار بورس می شوند به دنبال سهام های خواهند بود که برای اولین بار عرضه می شوند.

در ادامه لازم است به چگونگی عرضه سهام و روش عرضه این گونه سهام ها و نحوه خرید و فروش آن در بازار بورس بیشتر آشنا شویم.

عرضه اولیه سهام به چه روشی انجام می گیرد؟

در بازار بورس عرضه اولیه سهام به روش ثبت سفارش یا بوک بیلدینگ می باشد. منظور از روش بوک بیلدینگ این است که در بازار بورس در بازه زمانی مشخص افرادی حقیقی یا حقوقی که قصد عرضه سهام اولیه هستند باید در این بازه مشخص زمانی اقدام به ثبت سفارش در سامانه معاملاتی می کنند. مثلا از ساعت ۹ صبح تا ۱۲ بعدازظهر در تاریخ مشخص سامانه ثبت سفارش فعال خواهد بود كه افزار متقاضی در این مدت زمان با ورود به سامانه اقدامات اولیه خود را برای عرضه سهام انجام می دهند. این سفارش ها بر اساس حداکثر تعداد سهام و سقف قیمت می باشد. پس در این سامانه تعداد سهام ارائه شده و افرادی که برای تقاضای آن اقدام کرده اند تقسیم می شود و به هر فردی تعدادی سهم تعلق می گیرد. به علت تقاضای زیاد خریداران از این سهام و محدود بودن تعداد سهام، اولویت با کسانی است که سقف قیمت بیشتری را در سامانه ثبت کرده باشند. اما کسانی که قصد خرید این سهام را دارند باید چگونه اقدام لازم را انجام دهند. در متن زیر به این موضوع می پردازیم.

نحوه خرید در هنگام عرضه اولیه سهام

برای خرید در زمان عرضه اولیه سهام از بازار بورس باید به ترتیب مراحلی را طی نمود. سامانه سجام سامانه ای است که افراد باید در آن ثبت نام نمایند و از کارگزاری های مجاز کد بورسی دریافت نمایند. پس قدم اول دریافت کد بورسی و ثبت نام در سامانه سجام می باشد. رمز عبور و کاربری که به شخص داده می شود اجازه ثبت خرید و فروش را به فرد خواهد داد.

قدم بعدی؛ اطلاع از عرضه اولیه سهامی باشد. معمولا دو روز قبل از عرضه این سهام از طریق نهاد های مختلفی عرضه خواهد شد. کارگزاری هر با ارسال پیامک به مشتریان خود و یا از طریق رسانه های مختلف زمان عرضه سهام برای اولین بار اعلام می شود. در زمان اطلاع تاریخ و ساعات عرضه و تعداد آن و بازه قیمتی هر سهم اولیه نیز آگهی خواهد شد. در اطلاعیه نیز حداکثر سهام قابل خریداری شده برای هر کد قابل تخمین می باشد. پس قدم بعدی؛ تخمین سهمیه هر کد بورسی است. تعداد سهام که در آگهی مشخص است و تعداد نفراتی که قبلا در عرضه اولیه شرکت کرده آمد نیز مشخص است و با برآوردی می توان این سهمیه را تخمین زد. بر اساس تخمین سهمیه می توان حساب نقدینگی را شارژ کرد. سپس در قدم آخر؛ سفارش خود را از طریق کارگزاری ها ثبت نماییم. زمانی که بازار به تعادل خود رسیده است و متقاضی برای سهم وجود نداد بهترین زمان برای فروش سهم خریداری شده است. پس عرضه و تقاضای سهام اولیه تعیین کننده زمان فروش آن است.زمانی که تقاضا برای سهم زیاد است و کسی حاضر به فروش آن نباشد در مدار سوددهی قرار خواهد گرفت. پس در نظر گرفتن زمان فروش یکی از موارد مهم در کسب سود از طریق سهام می باشد.

ICO (عرضه اولیه کوین) چیست؟

عرضه اولیه سکه (یا ICO) روش تیم‌ها برای جمع آوری سرمایه برای یک پروژه در فضای رمزارزها است. در یک ICO، تیم‌ها توکن‌های مبتنی بر بلاک‌چین را برای فروش به حامیان اولیه تولید عرضه اولیه یا IPO چیست؟ می‌کنند. ICO به عنوان مرحله جذب سرمایه جمعی عمل می‌کند – کاربران توکن‌هایی را دریافت می‌کنند که می‌توانند از آ‌‌ن‌ها استفاده کنند (یا بلافاصله یا در آینده)، و پروژه برای تأمین بودجه توسعه پول دریافت می‌کند.

ICO در سال 2014 زمانی که برای تأمین مالی توسعه اتریوم مورد استفاده قرار گرفت، رایج شد. از آن زمان، صدها شرکت سرمایه‌گذاری با درجات مختلف موفقیت (مخصوصاً در دوره رونق سال 2017) ICO را به کار گرفتند. در حالی که نام آن شبیه به عرضه اولیه سهام (IPO) به نظر می‌رسد، اما این دو اساساً روش‌های بسیار متفاوتی برای کسب بودجه هستند.

IPO ها معمولاً برای کسب و کارهای تأسیس شده اعمال می‌شوند که سهام مالکیت جزئی شرکت خود را به عنوان راهی برای جمع‌آوری سرمایه می‌فروشند. در مقابل، ICOها به‌عنوان مکانیزمی برای جمع‌آوری سرمایه استفاده می‌شوند که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا برای پروژه خود در مراحل اولیه سرمایه‌گذاری کنند. زمانی که سرمایه گذاران ICO، توکن خریداری می‌کنند، در واقع هیچ مالکیتی در شرکت نمی‌خرند.

ICO چگونه کار می‌کند؟

یک ICO می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. گاهی اوقات، تیمی که آن را میزبانی می‌کند، یک بلاک‌چین کاربردی خواهد داشت که در ماه‌ها و سال‌های آینده به توسعه آن ادامه خواهد داد. در این صورت، کاربران می‌توانند توکن‌هایی را خریداری کنند که به آدرس آن‌ها در زنجیره ارسال می‌شود.

از طرف دیگر، ممکن است بلاک‌چین راه اندازی نشده باشد، در این صورت توکن‌ها بر روی یک توکن ثابت (مانند اتریوم) صادر می‌شوند. هنگامی که زنجیره جدید فعال شد، هولدرها می توانند توکن‌های خود را با توکن های تازه صادر شده در بالای آن تعویض کنند.

با این حال، رایج‌ترین روش، صدور توکن‌ها در زنجیره‌ای با قابلیت قرارداد هوشمند است. باز هم، این کار عمدتاً بر روی اتریوم انجام می‌شود – بسیاری از اپلیکیشن‌ها از توکن استاندارد ERC-20 استفاده می‌کنند. اگرچه همه از ICOها منشا نمی‌گیرند، اما تخمین زده می‌شود که امروزه بیش از 200,000 توکن مختلف اتریوم وجود دارد.

علاوه بر اتریوم، زنجیره‌های دیگری نیز وجود دارد که می‌توان از آنها استفاده کرد – Waves، NEO، NEM یا Stellar نمونه‌های محبوبی هستند.

یک ICO زودتر از موعد اعلام می‌شود و قوانینی را برای نحوه اجرای آن مشخص می‌کند. ممکن است یک بازه زمانی را مشخص کند که در آن اجرا می‌شود، سقفی مشخص کند برای تعداد توکن‌هایی که قرار است فروخته شوند، یا هر دو را ترکیب کند. همچنین ممکن است لیست سفیدی وجود داشته باشد که شرکت‌کنندگان باید از قبل در آن ثبت نام کنند.

سپس کاربران وجوه خود را به یک آدرس مشخص ارسال می کنند – به طور کلی، بیت‌کوین و اتریوم به دلیل محبوبیت آن‌ها پذیرفته می‌شوند. خریداران یا یک آدرس جدید برای دریافت توکن ها ارائه می‌دهند یا توکن‌ها به طور خودکار به آدرسی که پرداخت از آن انجام شده ارسال می‌شود.

چه کسی می تواند ICO راه اندازی کند؟

فناوری ایجاد و توزیع توکن ها به طور گسترده‌ای در دسترس است. اما در عمل، ملاحظات قانونی زیادی وجود دارد که باید قبل از راه اندازی ICO در نظر گرفته شود.

به طور کلی، فضای ارزهای دیجیتال فاقد دستورالعمل‌های مقرراتی است و برخی از سوالات مهم هنوز پاسخ داده نشده است. برخی از کشورها راه اندازی ICO ها را به طور کامل ممنوع می کنند، اما حتی حوزه های قضایی دوستدار کریپتو هنوز قوانین شفافی را ارائه نکرده‌اند. بنابراین ضروری است که قوانین کشور خود را قبل از راه‌اندازی ICO در نظر بگیرید.

ریسک‌های ICOها چیست؟

چشم انداز یک توکن جدید با بازدهی بالا ، جذاب است. اما همه کوین‌ها به صورت یکسان ایجاد نمی‌شوند. مانند هر سرمایه‌گذاری در رمزارزها، هیچ تضمینی وجود ندارد که بازگشت سرمایه (ROI) مثبتی داشته باشید.

تعیین اینکه آیا یک پروژه پایدار است یا خیر دشوار است، زیرا عوامل زیادی برای ارزیابی وجود دارد. سرمایه‌گذاران بالقوه باید بررسی‌های لازم را انجام دهند و تحقیقات گسترده‌ای در مورد توکن‌هایی که در نظر دارند انجام دهند. این فرآیند باید شامل یک تحلیل بنیادی کامل باشد.

مهمترین قانون این است که هرگز بیش از حدی که تحمل دارید از دست بدهید، سرمایه‌گذاری نکنید. بازارهای رمزارزها به شدت بی ثبات هستند و این ریسک بزرگ وجود دارد که ارزش دارایی‌های شما به شدت کاهش یابد.

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟

با ظهور بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ میلادی و ورود رمزارزها و ارزهای دیجیتالی به بازار، کارآفرینان با تأسیس شرکت‌های خود در این حوزه با مشکلات مالی مواجه بودند، از این رو، به عرضه اولیه کوین (ICO) نیاز داشتند. در این مقاله قصد داریم به شرح معنا و ویژگی‎های (ICO) بپردازیم.

به دنبال ظهور بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ میلادی تا کنون، ارزهای دیجیتالی و پروژه‌های بلاکچینی بسیاری به بازار ورود یافتند و به سرعت توجه ده‌ها کارآفرین در سرتاسر جهان را به خود جلب نمودند. سپس این کارآفرینان به تاسیس شرکت‌هایی در این حوزه پرداختند اما با مشکل جذب سرمایه روبه‌رو شدند چرا که برای راه‌اندازی و اجرای ایده‌های تجاری خود به سرمایه‌ نیاز داشتند. از آنجایی که بازار رمزارزی و شبکه بلاکچین در آن زمان به تازگی پدیدار شده بود، افزایش سرمایه ریسک‌پذیر و یا اجرای یک IPO سنتی (در ادامه به توضیح آن می‌پردازیم)، در واقع امری غیرممکن به نظر می‌رسید. بنابراین، بازار در جستجوی راه‌حلی برای خروج از این بن‌بست بود که در نهایت ICO در سال ۲۰۱۳ میلادی به وجود آمد. حال این سوال مطرح می‌شود که ICO چیست؟

فرض کنید که شما استارتاپ «silicon valley» را راه‌اندازی کرده‌اید و برای یک سیستم رمزارزی جدید یک ایده خوب دارید، اما با عرضه اولیه یا IPO چیست؟ مشکل کمبود بودجه روبه‌رو می‌شوید. اکنون، می‌توانید به یک بانک بروید یا نظر سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر را به پروژه خود جلب نمائید، اما یک راه‌حل دیگر نیز وجود دارد و آن هم افزایش سرمایه‌ است، بدون آنکه حتی از مالکیت عرضه اولیه یا IPO چیست؟ شرکت خود صرف‌نظر کنید. حال این سوال مطرح می‌شود که چگونه این امر تحقق می‌یابد؟ پاسخ به این سوال بسیار آسان است، شما بایستی وارد ICO شوید.

در این مقاله قصد داریم به بررسی نحوه کارکرد ICO بپردازیم. ابتدا، شما اسناد یا به عبارتی دیگر وایت‌پیپری (white paper) را ایجاد می‌کنید که نحوه کارکرد دقیق سیستم را شرح می‌دهد، سپس یک وب‌سایت راه‌اندازی کرده و در مورد مزایای پروژه و ایده خود توضیح می‌دهید. پس از آن، از سرمایه‌گذاران درخواست می‌کنید که در ازای دریافت توکن پروژه جدیدتان، بیت‌کوین، اتریوم و یا همچنین پول فیات پرداخت کنند. این سرمایه‌گذاران بر این باورند که این توکن جدید بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد و در نتیجه ارزش سهام آن‌ها نیز افزایش می‌یابد.

نکته حائز اهمیت این است که برخلاف عرضه اولیه IPO، با سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه ICO، در نهایت به عنوان یکی از سهامداران آن شرکت محسوب نخواهید شد.

ICO در برابر IPO

پیش از آنکه به بحث در مورد تفاوت‌های ICO و IPO بپردازیم، اجازه دهید نخست معنای «IPO» را شرح دهیم.

عرضه اولیه سهام یا همان «IPO» که مخفف عبارت «Initial Public Offering» است، در اصل به عنوان اولین فروش سهام توسط یک شرکت خصوصی به عموم مردم در نظر گرفته می‌شود. IPOها به طور معمول در شرکت‌های کوچک‌تر و جدیدتری انجام می‌شوند که به دنبال سرمایه‌ای جهت توسعه کسب و کارشان هستند.

تفاوت عمده میان ICO و IPO در چیست؟

استراتژی

استراتژی اصلی ICO‌ها، جمع‌آوری بودجه برای پروژه و ورود به بازار است که به طور معمول توسط شرکت‌های نوپا صورت می‌پذیرد؛ اما در مقابل، «IPO» اغلب در مرحله‌ای انجام می‌شود که یک شرکت از نظر مالی به ثبات رسیده و قصد دارد سهام خود را برای توسعه و جذب سرمایه بیشتر در بازار عمومی، عرضه کند.

مستندات

زمانی که یک شرکت قصد داشته باشد IPO خود را راه‌اندازی کند، باید یک سند قانونی به نام دفترچه شناسانگر (prospectus) تهیه کند. این سند یک اطلاعیه قانونی است که اطلاعات کلیدی شرکت و IPO را شامل می‌شود و باید با برخی از استانداردهای شفاف‌سازی مطابقت داشته باشد. از طرف دیگر، ICOها با هیچ مستندات قانونی محدود نمی‌شوند. ICOها مستنداتی در قالب وایت‌پیپر دارند که همه چیز در آن در مورد پروژه و هدف آن توضیح داده شده است. اما توجه به این نکته حائز اهمیت است که ICOها موظف به ایجاد یک وایت‌پیپر نیستند، در حالی که IPOها باید برای موفقیت در فرایند کاری خود مستنداتی را ارائه دهند.

اعتبار

زمانی که یک شرکت قصد دارد سهام خود را در IPO تقسیم کند، می‌بایست یک سری پیش‌نیازها را از جمله سابقه مالی و درآمدی تایید شده توسط یک شرکت حسابداری حرفه‌ای را در اختیار داشته باشد. اما در فرآیند ICO، شرکت‌ها ملزم به پیروی چارچوب نظارتی خاصی نیستند. بسیاری از ICOها تنها یک وایت‌پیپر دارند که آن هم الزامی نیست.

مدت زمان اجرا

عرضه اولیه سهام (IPO)، یک فرآیند طولانی‌مدت بوده و ممکن است تا ۶ ماه طول بکشد که این امر به دلیل طی کردن مراحل قانونی آن است. اما روند فرآیند ICO بسیار کوتاه‌تر بوده که کاملا به ماهیت پروژه بستگی دارد. زمانی که یک شرکت وایت‌پیپر و یک قرارداد هوشمند صادر می‌کند، می‌تواند با فروش گسترده سهام، کار خود را آغاز کند. گفتنی است که مدت زمان فروش گسترده این سهام، به پروژه و سختی آن بستگی دارد و به طور معمول تا ۱ ماه طول می‌کشد.

مخاطبان

عرضه اولیه سهام IPO تنها مخصوص سرمایه‌گذاران سازمانی همانند بانک ها است و تنها تعداد کمی از خرده‌فروشان می‌توانند IPO عرضه کنند. از سوی دیگر، ICOها مخاطب عام دارد و برای آنکه مخاطب آن باشید تنها کافی است که یک ارز دیجیتالی همچون بیت‌کوین یا اتریوم داشته باشید که آن را به توکن ICO تبدیل کنید.

نتیجه‌گیری

به طور کلی در هنگامی که می‌خواهید برای استارت‌آپ خود سرمایه‌جذب کنید و یا حتی در یک استارت‌آپ دیگر سرمایه‌گذاری نمایید، با توجه داشته باشید که در عین حال که ICO و IPO فرآیندهای مشابهی به نظر می‌رسند اما در واقعیت متفاوت بوده و به شدت از هم جدا هستند؛ اما با این حال، هر دوی این فرآیندها می‌توانند یک شرکت را به سمت دست‌یابی به موفقیت‌هایی بسیار والا سوق دهند.

عرضه اولیه چیست؟ آموزش خرید عرضه اولیه

عرضه اولیه سهام می‌تواند برای افرادی که می‌خواهند سرمایه گذاری خود را در بورس شروع کنند بسیار جذاب باشد؛ زیرا سهام‌هایی که با عنوان سهام اولیه خریدوفروش می‌شوند سود زیادی را به‌ همراه دارند.

اگر شما قصد دارید که سرمایه گذاری خود را در بورس آغاز کنید، احتمالا در دوره آموزش بورس واژه عرضه اولیه یکی از اولین اصطلاحاتی خواهد بود که با آن آشنا می‌شوید. عرضه اولیه سهام یا ipo حالتی است که یک شرکت برای بار اول سهام خود را به بورس یا فرابورس عرضه می‌کند.

مقدار عرضه اولیه سهام‌ها در بورس معمولا بین ۱۰ تا ۱۵ درصد است؛ البته این مقدار برای همه سهام‌ها یکسان نبوده و می‌تواند متغیر باشد. در این مقاله ما سعی داریم که اطلاعاتی را درباره عرضه اولیه سهام بورس و شیوه خرید آن در اختیار شما قرار دهیم. توصیه می‌کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر در این موضوع تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

علت قیمت کم عرضه اولیه سهام‌ها در بورس چیست؟

هنگامی‌که برای اولین بار یک سهام به بازار بورس وارد می‌شود، تحلیلگران آن سهام را ارزش گذاری می‌‌کنند و برای خرید و فروش آن یک مبلغ حدودی را پیش‌بینی می‌کنند.

در مرحله بعدی آن‌ها اعلام می‌کنند که اگر این سهام با این قیمت وارد بازار بورس شود، آن را خریداری نخواهیم کرد؛ درنتیجه شرکت موردنظر برای این‌که از سهام عرضه شده استقبال بیشتری شود و بیشتر آن به فروش برسد، قیمت خود را کاهش می‌دهد و سهام را با قیمت کمتری عرضه می‌کند.

البته خریدوفروش عرضه اولیه معمولا تنها در روز اول انجام می‌شود و برای خرید آن محدودیت‌هایی وجود دارد.

معمولا در روز نخست عرضه اولیه، نمی‌توان از حد معینی بیشتر سهام‌ها را خریدوفروش کرد و درواقع برای افراد سقف معینی جهت خرید سهام تعیین می‌شود.

نحوه خرید عرضه اولیه سهام

برای خرید عرضه اولیه سهام‌ها روش‌های مختلفی وجود دارد که در این مقاله به تعدادی از کاربردی‌ترین روش‌های خرید عرضه اولیه سهام اشاره می‌کنیم. یک روش قدیمی برای خرید عرضه اولیه سهام در بورس به این ترتیب است که ابتدا سهام‌های اولیه ارزش گذاری می‌شوند؛ درواقع قیمت مشخصی برای خرید هر واحد از سهام‌های اولیه تعیین می‌شود.

سپس تعیین می‌شود که هر فرد مجاز به خرید چند سهم خواهد بود. در آخر، ساعت مشخصی را برای خرید سهام مشخص می‌کنند.

تمامی کسانی‌که مایل به خرید عرضه اولیه سهام هستند، باید در ساعت مقرر به سایت فروش عرضه اولیه آن سهام مراجعه و درخواست خود را ثبت کنند.

اگر میزان تقاضای سهم‌ها از تعداد مجاز معین شده برای عرضه اولیه بیشتر شود، سهام اولیه به کسانی تعلق می‌گیرد که درخواست خود را برای خرید آن زودتر ثبت کرده است. این روزها از روش جدیدی برای خریدوفروش عرضه اولیه سهام در بورس استفاده می‌شود که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

روش بوک بیلدینگ در خرید عرضه اولیه چیست؟

روش بوک بیلدینگ یک روش جدید برای خرید عرضه اولیه سهام است که امکان خرید سهام به قیمت‌های متفاوت را برای خریداران فراهم می‌کند. در این روش سفارشات با توجه به سقف خرید سهام‌ها و مبلغ موردنظر خریدار به ثبت می‌رسند.

در این روش، خریدار میزان سهام درخواستی خود را برای خرید عرضه اولیه سهام در ساعات مقرر شده به ثبت می‌رساند.

با انجام این روش، عدالت به میزان بیشتری درباره خرید و فروش عرضه اولیه سهام رعایت می‌شود. در این روش سرمایه گذاران باید سهام خود را مبلغی بین مبلغ کف خرید سهام و ده درصد بالاتر از آن انتخاب کنند. روش بوک بلیدینگ امکان خرید آسان‌تری را نسبت به روش اول برای خریداران فراهم می‌کند.

از مزایای این روش می‌توان به عدم نیاز برای اولویت بندی برای خرید سهام است؛ یعنی عرضه اولیه یا IPO چیست؟ برای خرید سهام به این روش لازم نیست که شما سریعا سفارش خود را ثبت کنید و می‌توانید سفارش خود را به مبلغ دلخواهتان در یک بازه زمانی مشخصی به ثبت برسانید بدون این‌که هیچ رقابتی در کار باشد.

تفاوت دو روش گفته شده برای خرید چیست؟

در روش خرید عرضه اولیه سهام بورس از طریق بوک بیلدینگ، هر فرد تنها یک‌بار می‌تواند درخواست خود را برای خرید ثبت کند. اگر می‌خواهید مقدار مشخصی از عرضه اولیه سهام بورس را خریداری کنید، در این روش بهتر است آن را به‌صورت یک‌جا خریداری کنید چرا که یک بازه زمانی دو ساعته را برای ثبت سفارش خود در اختیار خواهید داشت.

در روش قبلی، متقاضیان از طریق کارگزاری‌های مختلفی برای ثبت سفارش خود اقدام می‌کردند؛ زیرا خرید سهام در این روش به صورت رقابتی انجام می‌شد و اولویت با اولین افرادی بود که سفارش خود را ثبت می‌کردند.

دلایل سود دهی بالای سهام‌های خریداری شده در این سهام ها چیست؟

به دلیل محدودیتی که در عرضه اولیه سهام‌ها برای خرید وجود دارد، این سهام‌ها معمولا در ابتدا رشد خوبی دارند. دلیل دیگری که می‌توان برای سود دهی بالای سهام‌های خریداری شده در عرضه اولیه به آن اشاره کرد، قیمت پایین خرید آن‌ها است.

خریداران این سهام را با قیمت کمتری، نسبت به قیمت واقعی آن، خریداری می‌کنند. به‌علت قیمت مناسب برای خرید این سهم‌ها، تقاضا برای خرید آن‌ها در ابتدا زیاد است؛

اما پس از مدتی تقاضای خرید این سهام کاهش پیدا می‌کنند یا به اصطلاح این سهم‌ها متعادل می‌شوند و شرایطی مشابه با سایر سهام‌های موجود در بازار بورس پیدا می‌کنند.

جمع بندی مطالبی که در این مقاله گفته شد

عرضه اولیه سهام درواقع یکی از بهترین فرصت‌ها برای خرید سهام شرکت‌های تازه تاسیس برای سرمایه گذاران محسوب می‌شود.

در این روش، متقاضیان می‌توانند سهام را با قیمتی کمتر از قیمت واقعی آن خریداری کنند و در یک فرصت مناسب با فروش آن سود زیادی را به دست بیاورند.

خرید عرضه اولیه سهام در ۹۰ درصد مواقع می‌تواند با سودرسانی فراوانی همراه باشد و می توان گفت روشی برای سرمایه گذاری مطمئن است.

روش‌های مختلفی برای خرید عرضه اولیه سهام وجود دارند که در این مقاله به دو مورد از مهمترین و کاربردی‌ترین روش های انجام این کار اشاره کردیم. همچنین دلایل سودرسانی بالای این‌گونه سهام‌ها در این مقاله ذکر شدند که می‌توانید آن‌ها را برای آشنایی بیشتر مطالعه کنید.