قرارداد مالی چیست؟

بورس کالا چیست؟چگونه وارد بورس کالا شویم

بورس کالا چیست و چه مزایایی دارد؟ نحوه انجام معامله در بورس کالای ایران به چه صورت است؟ در این مطلب به معرفی بورس کالا و انواع قرارداد در آن پرداخته ایم.

بورس کالا بازاری است که در آن، کالاهای مختلف خریدوفروش می‌شوند. البته هر کالایی در این بازار قابل معامله نیست و تنها چند کالای اساسی مانند برنج، گندم، پنبه، انواع فلزات و . دادوستد می‌شوند. همچنین عملکرد بازار بورس کالا شباهت زیادی به بازار بورس اوراق بهادار دارد و در این بازار نیز قوانین و مقررات خاصی تدوین‌شده است. در این بخش، قصد آموزش بورس کالا و نحوه معامله در این بازار را داریم. با ما همراه باشید تا به‌صورت تخصصی با نحوه سرمایه‌گذاری در این بازار و قوانین بورس کالا آشنا شوید.

بازار بورس کالا چیست؟

در بازار سنتی کالا، خرید محصول یک ریسک محسوب می‌شود؛ زیرا قیمت‌ محصولات در بازار با نوسانات مختلفی همراه بوده و هر فروشنده‌‌ای می‌تواند محصولش را با یک قیمت خاص عرضه کند و نهادهای نظارتی نیز چندان بر روی قیمت کالا و اصالت آن‌ها حساسیت به خرج نمی‌دهند. این عدم نظارت کافی باعث شده بسیاری از افراد جهت تأمین مواد موردنیاز خود به بازار بورس کالا مراجعه کرده و در این بازار امن اقدام به خرید کالای موردنظر خود کنند.

چه کالاهایی در بورس کالا معامله می شود

در بورس کالا شاهد یک ساختار سازمان‌یافته و حساب‌شده هستیم که تعدادی کالای خاص مورد معامله قرار می‌گیرند. محصولاتی مانند محصولات کشاورزی، کانی‌های فلزی، محصولات شیمیایی و پتروشیمی و همین‌طور محصولات بازار فرعی و بازار مشتقه از مواردی هستند که در بازار بورس کالای ایران مورد دادوستد قرار می‌گیرند.

همچنین در این بازار، کارگزاران به‌عنوان رابط بین ارائه‌دهندگان و متقاضیان عمل می‌کنند تا معامله بر اساس قیمت روز و واقعی محصول و همین‌طور با تضمین اصالت کالا صورت بگیرد.

بورس کالای ایران

نخستین بورس کالای ایران در شهریور سال 1382 و تحت عنوان بورس فلزات شروع به کار کرد و یک سال بعد نیز بورس کالای کشاورزی راه‌اندازی شد. وظیفه راه‌اندازی بورس کالا بر عهده شورای عالی بورس گذاشته شد و این شورا در جهت محقق کردن اهداف سوم و چهارم توسعه، شروع به راه‌اندازی بورس کالای ایران کرد.

طبق قانون مجلس شورای اسلامی که در تاریخ 1 آذر 1384 تصویب شد دو بازار بورس کالای فلزات و کشاورزی با یکدیگر ادغام شدند و درنهایت، بعد از انجام مراحل قانونی و پذیره‌نویسی‌های لازم در مهر 1386 بازار بورس کالای ایران رسماً فعالیت خود را آغاز کرد. بنابراین این بازار از زیرمجموعه‌های سازمان بورس اوراق بهادار است و فعالیت‌های آن توسط این سازمان موردبررسی قرار می‌گیرد.

انواع بورس کالا

از انواع بورس کالا می‌توان به بازارهای فیزیکی، فرعی، مشتقه و مالی اشاره کرد. این 4 بازار زیرمجموعه بازار بورس کالا هستند که خود آن‌ها نیز چندین زیرمجموعه دارند. در قسمت زیر به انواع بازارهای بورس کالای ایران اشاره‌کرده‌ایم:

بازار فیزیکی بورس کالا

در این بازار، محصولات مهمی مانند انواع محصولات کشاورزی، پتروشیمی، فرآورده‌های نفتی و همین‌طور انواع محصولات صنعتی و معدنی دادوستد می‌شود. این بازار یکی از پررونق‌ترین بازارهای بورس کالا است که قوانین مختص به خود را دارد و ازنظر ارسال محصول مشابه بازار سنتی است. البته این معامله تحت شرایط ویژه‌ای صورت می‌گیرد و حالت مزایده‌ای دارد.

براین‌اساس، فروشنده یک قیمت برای عرضه محصول اعلام می‌کند و متقاضیان آن، قیمت‌های مختلفی را که بالاتر از قیمت پیشنهادی فروشنده است به او پیشنهاد می‌کنند که در مرحله آخر، محصول به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته می‌شود. همچنین محصولات این بازار قابل معامله در بازار هدف داخلی و خارجی است. ازنظر انواع قرارداد نیز در این بازار، 3 نوع قرارداد با نام‌های نقدی، نسیه و سلف منعقد می‌شوند که در ادامه مطلب، هر یک از این قراردادهای بازار فیزیکی را توضیح داده‌ایم.

بازار فرعی بورس کالا

محصولاتی که به دلایل مختلف ازجمله تأیید کیفیت توسط متقاضی به مراجعه حضوری نیاز دارند یا اینکه عرضه آن‌ها تداوم ندارد یا به هر دلیل دیگری نمی‌توانند در بازار فیزیکی حضورداشته باشند، در بازار دیگری تحت عنوان بازار فرعی دادوستد می‌شوند. محصولات این بازار نیز عبارت‌اند از محصولات پتروشیمی، کشاورزی، معدنی، پلیمر و صنعتی و . که قابل‌عرضه در معاملات داخلی و خارجی هستند. بنابراین در این بازار، عرضه‌کنندگان بیشتری می‌توانند حضور پیدا کنند و محصولات خود را به فروش برسانند.

بازار مالی بورس کالا

این بازار جهت جذب سرمایه‌گذاران بیشتر تأسیس‌شده است و شامل 3 زیرمجموعه با نام‌های گواهی سپرده کالایی، صندوق‌ سرمایه‌گذاری کالایی و قرارداد سلف موازی استاندارد است. در قسمت زیر به توضیح زیرمجموعه‌های بازار مالی بورس کالا پرداخته‌ایم:

گواهی سپرده کالایی

در این نوع بازار مالی، مقداری کالا به بخش انبار سپرده‌شده و انباردار یک قبض برای کالا صادر می‌کند که این قبض پشتوانه آن است. البته این قبض در صورتی صادر می‌شود که مسئول انبار، کیفیت محصولات را تأیید کرده باشد. این قبض از طریق افراد متقاضی حضور در بازار مالی بورس کالا، در اتاق پایاپای سپرده‌شده و افراد از طریق آن می‌توانند گواهی سپرده کالایی را دریافت کرده و دادوستد محصولات خود را آغاز کنند.

صندوق‌ سرمایه‌گذاری کالایی

در این نوع بازار مالی، هزینه‌های اضافی مربوط به انبارداری و حمل‌ونقل حذف‌شده و سرمایه‌گذاران می‌توانند به‌جای خرید محصول، اوراق آن را خریداری کنند. درواقع، صندوق سرمایه‌گذاری کالایی بر روی کالای خاصی سرمایه‌گذاری کرده و سایر افراد متقاضی جهت سرمایه‌گذاری بر روی این کالا می‌توانند واحدهای صندوق را خریداری کنند.

قرارداد سلف موازی استاندارد

در این نوع قرارداد، عرضه‌کننده محصول می‌تواند مبلغ کالایی را که فروخته است پیش از تحویل آن دریافت کند. این قرارداد شبیه قرارداد سلف است که در قسمت انواع قرارداد بورس توضیح داده‌ایم. البته ازنظر داشتن بازار ثانویه، شباهتی به قرارداد سلف ندارد و تنها کلیات آن شبیه این قرارداد است.

بازار مشتقه بورس کالا

هدف از تأسیس بازار مشتقه بورس کالا، مدیریت ریسک قیمت و تضمین معاملات است. نحوه فعالیت این بازار این‌گونه است که یک دارایی خاص عرضه‌شده و بر روی آن، قراردادهایی تنظیم می‌شود. منظور از دارایی خاص نیز هر محصولی می‌تواند باشد.

از محصولات غذایی مانند زعفران و پسته گرفته تا انواع محصولات پتروشیمی و فلزات گران‌بها قابل معرفی به‌عنوان دارایی پایه هستند. بنابراین در این بازار، سرمایه‌گذاران بی‌شماری حضور یافته و حتی سرمایه‌گذاران خرد نیز امکان فعالیت دارند. همچنین در این بازار بورس کالا، 2 مدل قرارداد با نام‌های قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله منعقد می‌شود که این قراردادهای معاملاتی را در ادامه توضیح داده‌ایم.

مزایای بورس کالا

بین دو طرف قرارداد از مزایای بورس کالا است. درواقع، هر کالایی که در این بازار عرضه می‌شود از تمام جوانب موردبررسی قرارگرفته و تا زمانی که اصل بودن آن ثابت نشود در بازار بورس کالا ارائه نمی‌شود که خود این موضوع باعث جذب اعتماد متقاضیان و خریداران شده است. در طرف مقابل نیز فروشنده دغدغه دریافت وجه را ندارد؛ زیرا پرداخت وجه توسط اتاق پایاپای صورت گرفته و تسویه طبق قرارداد انجام می‌گیرد. بنابراین سرمایه‌گذاری در بورس کالا درنهایت اعتماد صورت گرفته و در این محل، افراد سودجو نمی‌توانند ورود کنند.

از دیگر مزایای حضور و فعالیت در بورس کالا می‌توان به معرفی محصول تولیدی خود به سایر متقاضیان داخلی و خارجی اشاره کرد. همچنین از طریق این بورس می‌توان امتیازاتی مانند تسهیلات بانکی دریافت کرد و در صورت هرگونه خسارت، اتاق پایاپای به موضوع شما ورود کرده و بدون نیاز به مراجع قضایی آن را حل می‌کند. بنابراین عرضه محصول از طریق بورس کالا باعث کاهش ریسک معامله‌شده و یک تبلیغ بزرگ برای عرضه‌کنندگان محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: انواع روش های سرمایه گذاری در بورس

اهداف بورس کالای ایران چیست

یکی از اهداف بورس کالای ایران این است که مشکلات رایج در بازار سنتی را رفع کند و تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان بتوانند در یک محیط امن و تحت نظارت کارشناسان حرفه‌ای با یکدیگر همکاری داشته باشند. بنابراین هدف اصلی این بازار، ایجاد یک فضای امن و کنار زدن محدودیت‌ها و نقاط ضعف بازار سنتی است که به‌خوبی موفق شده است این مشکلات را برطرف کند. در این بازار، هر دو طرف معامله موظف به انجام تعهدات خود هستند که این پایبند بودن به معامله و شفاف‌سازی قیمت کالاهای اساسی باعث کنار زدن واسطه‌ها شده است. همه این موارد به کنترل بازار و کاهش ریسک خرید محصول در بازار سنتی کمک کرده است که این موارد و انجام معاملات سالم از اهداف بورس کالای ایران به‌حساب می‌آیند.

مهم‌ترین اثرات بورس کالا

اثرات بورس کالا بسیار گسترده است که در قسمت زیر به مهم‌ترین آن‌ها اشاره‌کرده‌ایم:

ساماندهی بازار و نظارت بیشتر بر عملکرد معامله‌گران

افزایش آگاهی معامله‌گران و بررسی دقیق‌تر بازار توسط آن‌ها

انجام معاملات قانون‌مند و بدون ریسک

دادوستد محصولات اساسی باقیمت واقعی

رونق در بخش سرمایه‌گذاری کشور

اعطاء تسهیلات مالی به فعالان بازار

شرکت‌کنندگان در بورس کالا ایران

افراد مختلفی مشغول به فعالیت و خرید و فروش در بورس کالا ایران هستند که در قسمت زیر به تمام افراد حاضر در بازار و سایر ارگان‌های مربوطه اشاره‌کرده‌ایم:

تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان کالا

متقاضیان و خریداران کالا

کارشناسان و تحلیل‌گران بازار

ارائه‌دهندگان خدمات مختلف بورسی

چه کسانی از بورس کالا بهره‌مند می‌شوند؟

تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان، افرادی هستند که از بورس کالا بهره‌مند می‌شوند. درواقع، تولیدکنندگان پس از طی کردن مراحل قانونی می‌توانند محصولات خود را در این بازار بزرگ عرضه کنند و از مزایای سرمایه گزاری در بورس کالا بهره‌مند شوند. مصرف‌کنندگان نیز می‌توانند در بستر بورس کالا اقدام به خرید مواد پایه‌ای موردنیاز خود کنند و این مواد را باقیمت واقعی خریداری کرده و با اطمینان از صحت و سلامت محصول، آن را مورد استفاده قرار دهند.

انواع قراردادها در بورس کالای ایران

انواع قراردادهای بورس کالای ایران به شرح زیر است:

قرارداد نقدی (spot)

در این نوع قرارداد، خریدار تمام مبلغ توافق شده را به همراه کارمزد کارگزار پرداخت کرده و عرضه‌کننده محصول نیز آن را در مدت حداقل 3 روز به خریدار تحویل می‌دهد. به همین خاطر از این قرارداد با نام قرارداد تحویل فوری هم یاد می‌کنند. البته هزینه محصول نیز باید در عرضه 3 روز پرداخت شود.

قرارداد سلف (forward)

در قرارداد سلف، مبلغ توسط خریدار پرداخت‌شده اما زمان تحویل آن در روزی است که در قرارداد منعقدشده و مورد تأیید طرفین قرارگرفته است. بنابراین تحویل محصول در آینده انجام می‌گیرد و تسویه آن در همان ابتدای انعقاد قرارداد صورت می‌گیرد که این نوع توافق در بازار فیزیکی بورس کالا مرسوم است.

قرارداد نسیه (credit)

همان‌طور که از نام این قرارداد معلوم است امکان نسیه وجود داشته و خریداران می‌توانند مبلغ توافق شده را به‌صورت نسیه و در زمان‌بندی‌های معین‌شده پرداخت کنند. تحویل کالا نیز در مدت 3 روز بعد از انعقاد قرارداد صورت می‌گیرد.

در قرارداد آتی که به معنای آینده است کلیه امور معامله از پرداخت وجه گرفته تا تحویل کالا در زمان آینده و طبق قیمت توافق شده انجام می‌گیرد. بنابراین هنگام رسیدن زمان معامله، وجه قرارداد مالی چیست؟ موردنظر پرداخت‌شده و کالا در اختیار خریدار قرار می‌گیرد.

قرارداد اختیار معامله (option)

قرارداد اختیار معامله، قراردادی است که یک نفر اختیار یا حق معامله فرد دیگری را خریداری کرده و به دست می‌آورد. این قرارداد در دو مدل مختلف تحت عناوین اختیار خرید و اختیار فروش منعقد می‌شود و در هر یک از آن‌ها، خریداران و عرضه‌کنندگان شروع به معامله با یکدیگر می‌کنند.

این قرارداد به‌منظور برطرف کردن اختلافات موجود یا پیشگیری از اختلافاتی که ممکن است در آینده پیش آید منعقد می‌شود.

قرارداد معاوضه (swat)

در این قرارداد جهت تمدید یا کاستن از سررسید از تبادل دارایی استفاده می‌شود و به‌نوعی معاوضه تعهد صورت می‌گیرد.

شرایط قراردادهای قابل معامله در بورس

در حین انعقاد هر قراردادی باید به مواردی مانند ویژگی‌های کالا و نوع قرارداد، زمان دقیق معامله حتی ازنظر ساعت انجام آن، تاریخ تحویل محصول، مقدار کالای توافق شده، واحد اندازه‌گیری توافق شده در قرارداد، ابعاد محصول و استاندارد آن، نوع بسته‌بندی، واحد توافق شده پولی و محل تحویل محصول توجه شود.

نحوه ثبت‌نام در بورس کالا

یکی از پرسش‌های پرتکرار مطرح‌شده این است که چگونه وارد بورس کالا شویم و برای ثبت‌نام در بورس کالا باید چه‌کارهایی انجام داد؟ در این قسمت، نحوه ثبت‌نام و ورود به این بازار را به شما عزیزان آموزش می‌دهیم. برای ثبت‌نام در بورس کالا ابتدا باید در سامانه سجام عضو شوید و مراحل ثبت‌نام خود را تکمیل کنید و سپس نسبت به احراز هویت خود اقدام کنید. بعد از احراز هویت، باید به یکی از دفاتر کارگزاری کشور رجوع کرده و یک حساب بازکنید. با انجام این 3 مرحله، فرآیند ثبت‌نام شما در بورس کالا تکمیل‌شده و می‌توانید در این بازار به دادوستد بپردازید.

نحوه انجام معامله در بورس کالا

بعد از تمام شدن 3 مرحله لازم جهت ثبت‌نام در بورس کالا برای شما یک کد معاملاتی صادر می‌شود که از طریق آن می‌توانید به معامله بپردازید. بعد از دریافت این کد باید فرم مربوط به ثبت سفارش را با دقت پرکرده و قیمت مدنظر خود را اعلام کنید.

همچنین باید حداقل مبلغی که برای انجام معامله نیاز است، به‌حساب کارگزار اتاق پایاپای منتقل شود. سپس کارگزار، سفارش شما را به تالار معاملات برده تا در جریان معامله مربوطه قرار بگیرد. در صورت موفقیت در انجام معامله باید باقیمانده مبلغ را هم بعد از کسر مبلغ اولیه به‌حساب کارگزار منتقل کنید. در مراحل پایانی نیز اسناد معاملاتی صادرشده و مبالغ توافق شده به‌حساب فروشنده منتقل می‌شود که البته هزینه‌های جانبی مانند دستمزد کارگزار از آن کسر شده و مابقی به‌حساب عرضه‌کننده واریز می‌شود.

محدودیت‌های معاملات در بورس کالا

در بورس کالا شاهد محدودیت‌هایی هستیم که این محدودیت‌های اعمال‌شده در جهت کنترل بیشتر بازار و رونق آن صورت گرفته است. برای مثال، میزان خرید سرمایه‌گذار نباید از یک حد مشخص‌شده کم‌تر باشد. محدودیت دیگر مربوط به نحوه فعالیت عرضه‌کننده است و این افراد باید به‌صورت مداوم و پیوسته در بازار بورس کالای ایران فعالیت داشته باشند و عدم فعالیت آن‌ها باعث اخراج از بازار می‌شود.

مجوزهای فعالیت کارگزاری سرمایه و دانش در بورس کالای ایران

مجوزهای فعالیت کارگزاری سرمایه و دانش در بورس کالای ایران به شرح زیر است. با دریافت این مجوزهای معاملاتی می‌توان در بخش‌های مختلف بازار سرمایه بورس کالا حضور یافت. این مجوزها عبارت‌اند از:

اندازه قرارداد (Contract Size)

اندازه قرارداد (به انگلیسی Contract Size) به‌معنی مقدار مجاز قابل تحویل برای یک سهام، کامودیتی یا بقیه ابزارهای مالی است که مبنای قراردادهای آتی (futures contract) یا اختیار معامله (options contract) را تشکیل می‌دهد.

ا ندازه قرارداد، یک میزان و مقدار استانداردشده است که بر اساس شرایط و قوانین همان قرارداد، به خریداران و فروشندگان می‌گوید که به‌طور دقیق چه مقادیری در حال خرید یا فروش است.

استانداردسازی اندازه‌های قرارداد معمولاً توسط صرافی‌ها انجام می‌گیرد.

اندازه قرارداد بسته به کامودیتی یا ابزار مالی موردنظر متفاوت است. این مفهوم همچنین ارزش هر واحد تغییر سفارش (حداقل تغییر قیمت سفارش یا tick size) را در کامودیتی یا ابزار مورد معامله نشان می‌دهد.

حداقل تغییر قیمت سفارش برای یک ابزار معاملاتی در بازار، نشان می‌دهد که حداقل میزانی که می‌توان قیمت سفارش را کاهش یا افزایش داد چقدر است و قیمت سفارش حتماً باید مضربی از tick size باشد.

توضیح مفهوم اندازه قرارداد

قراردادهای ابزار مشتقه، اوراق بهاداری بر اساس دارایی پایه خود هستند و قیمت این ابزار مالی همان‌طور که از نامش پیداست، از دارایی پایه‌شان مشتق می‌شود. این دارایی پایه می‌تواند سهام، اوراق قرضه، کامودیتی‌ها، ارزهای رسمی و… باشد. میزان این دارایی پایه که در قرارداد مشتقه وجود دارد، همان اندازه قرارداد است.

ابزار مشتقه و دیگر ابزار مالی به روش‌های گوناگونی معامله می‌شوند. ممکن است تراکنشی بین خود بانک‌ها به روشی به نام معامله over-the-counter یا OTC انجام بگیرد.

در یک تراکنش OTC، خرید و فروش بین دو موسسه، به جای این که در یک صرافی رسمی و قانونی (regulated) انجام شود، به صورت مستقیم رخ می‌دهد (توجه کنید که منظور این نیست که تراکنش‌های OTC غیرقانونی‌اند؛ بلکه صرفاً چنین تراکنشی در یک صرافی تحت نظارت قانون انجام نمی‌گیرد).

ابزارهای مالی همچنین می‌توانند در یک صرافی قانونی معامله شوند. صرافی‌های قراردادهای آتی یا اختیار معامله، برای تسهیل معاملات قراردادها را از نظر تاریخ سررسید، روش‌های تحویل و اندازه قرارداد استانداردسازی می‌کنند. استانداردسازی قراردادها هزینه‌ها را کاهش داده و کارایی معاملات را بالاتر می‌برد. تعیین اندازه قرارداد بخش مهمی از این فرآیند است.

مزایا و معایب استانداردسازی اندازه قرارداد

تعیین اندازه قراردادها در فرآیند استانداردسازی هم خوب و هم بد است.

ی کی از مزایای این کار این است که معامله‌گران به‌خوبی متوجه تعهدات خود بوده و از آن آگاه‌اند.

برای مثال اگر کشاورزی سه قرارداد آتی پسته بفروشد، می‌داند که باید 300 کیلوگرم پسته (100 کیلوگرم به ازای هر قرارداد) تحویل دهد. همچنین می‌داند که پول او دقیقاً به همان میزان که در اندازه قرارداد تعیین شده است پرداخت می‌شود.

یک ایراد قراردادهای استانداردسازی‌شده، غیر قابل اصلاح بودن آن‌هاست. اندازه قرارداد نمی‌تواند تغییر کند.

برای مثال اگر یک خرده‌فروش به 150 کیلوگرم پسته نیاز داشته باشد، یک راه پیش روی او این است که تنها یک قرارداد پسته بخرد و 50 کیلوگرم کمتر از مقدار مورد نیازش پسته بگیرد یا دو قرارداد خریداری کند و بنابراین 50 کیلوگرم بیشتر از نیازش پسته دریافت کند.

در بازار خارج از بورس یا OTC، اندازه محصول مورد معامله بسیار انعطاف‌پذیرتر است؛ چرا که شرایط قراردادها، از جمله اندازه آن‌ها، استانداردسازی نشده‌اند.

نمونه‌هایی از اندازه قرارداد

اندازه قراردادهای کامودیتی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های دیگر، از جمله ارز کشورها و قراردادهای آتی نرخ بهره، می‌تواند بسیار تفاوت داشته باشد.

برای مثال، اندازه قرارداد آتی دلار کانادا، برابر با 100,000 واحد از این ارز است. اندازه یک قرارداد سویا در هیئت تجاری شیکاگو (Chicago Board of Trade)، به اندازه 5,000 بوشل (پیمانه غلات و میوه‌جات) و هر قرارداد آتی طلا در COMEX برابر با 100 اونس است. یعنی هر یک دلار تغییر قیمت طلا، منجر به 100 دلار افزایش یا کاهش در ارزش قرارداد آتی طلا می‌شود.

در بازارهای ثبت‌شده اختیار معامله، اندازه استاندارد قرارداد اختیار معامله سهام، برابر با 100 سهم است. این یعنی اگر برای مثال سرمایه‌گذاری اقدام به خرید قرارداد اختیار معامله خرید (call option) کرده باشد، به ازای هر قرارداد اختیار، اجازه خرید 100 سهم را دارد (در قیمت اعمال و در تاریخ سررسید).

در مقابل، دارنده یک قرارداد اختیار فروش (put option) هم در صورت تمایل به اعمال قرارداد می‌تواند به ازای هر قرارداد، 100 سهم بفروشد. به همین صورت مثلاً 10 قرارداد برابر با 1,000 سهم خواهد بود.

نکته: موارد ذکرشده در بالا، همگی مربوط به بازارهای بورس جهانی هستند.

اندازه قرارداد در بازارهای ایران

در بازارهای ایران هم برای قراردادهای بورس کالا و قراردادهای ابزار مشتقه آتی و اختیار معامله، اندازه قرارداد تعیین شده است.

این قراردادها شامل موارد مختلفی از جمله پسته، زعفران، زیره، صندوق طلا، نقره، مس، سهام و… هستند. اندازه این قراردادها در ایران توسط نهاد مربوطه یعنی سازمان بورس تعیین می‌شود و در صورت تمایل به بررسی آن‌ها می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

1. ابتدا وارد سایت بورس کالای ایران به نشانی www.ime.co.ir شوید.
2. در بالای صفحه، وارد سربرگ بازارها شوید.
3. قسمت مربوط به بازار مورد نظرتان (برای مثال بازار مشتقه آتی یا اختیار معامله) را پیدا کرده و روی «لیست دارایی‌های پایه» کلیک کنید.
4. در صفحه جدید، دارایی‌های پایه قابل معامله در بازار مورد نظر را مشاهده می‌کنید. در ستون مشخصات قرارداد (در قسمت سمت چپ صفحه) روی لینک کلیک کنید.
5. در صفحه جدید، تمامی مشخصات قرارداد، از جمله اندازه قرارداد، قابل مشاهده هستند.

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

آنچه باید درباره یک قرارداد بین المللی بدانید

گستردگی مطالب در حوزه تجارت بین‌الملل ممکن است شما را با مطالب زیادی در مورد قرارداد بین المللی رو به رو کند. این مقاله قصد دارد به صورت کاملا طبقه ‌بندی شده همه آنچه باید درباره یک قرارداد بین المللی بدانید را به شما آموزش دهد. تجارت بین‌الملل و به طور خاص صادرات و واردات کالا امکان گسترش کسب و کار و دسترسی به دانش جهانی را فراهم می‌کند. اما مهم‌ترین نتیجه تجارت بین‌المللی برای عموم مردم، ایجاد بازار رقابتی است که این امر در نهایت منجر به قیمت رقابتی‌تر می شود و محصولی مقرون به صرفه برای مصرف کننده به ارمغان می‌آورد. سوالاتی مانند«قرارداد بین المللی چیست؟»، «انواع قرارداد بین المللی کدام است؟» و «نحوه انعقاد قرارداد بین‌المللی چیست؟» را در این مقاله پاسخ می‌دهیم. در این مقاله سعی شده اطلاعات کاملی در خصوص همه آنچه که باید درباره قراردادهای بین المللی بدانید، برای شما شرح داده شود. با ما همراه باشید.

قرارداد بین المللی چیست؟

قراردادهای بین المللی آغاز ارتباط، همکاری و تعهدات رسمی بین دو یا چند شرکت از کشورهای مختلف است.

در واقع منظور از قرارداد بین‌المللی قراردادی است که حداقل یک بخش آن خارجی باشد. به عنوان مثال یک یا تعدادی از طرفین خارجی باشند، تابعیت طرفین متفاوت باشد و محل انعقاد یا اجرای آن، خارج از کشور حداقل یکی از طرفین باشد.

به طور کلی هر قرارداد بین‌المللی شامل دو یا چند طرف است و تعیین و مشخص کردن دقیق طرفین در عقد قرارداد بین المللی بسیار حائز اهمیت است.

اهمیت عقد قراردادهای بین المللی و ارتباط آن با رشد اقتصادی، یکی از موضوعات مهم به ویژه در انتخاب استراتژی‌های رشد و توسعه در کشورهای درحال توسعه جهان است.

امروزه در نظریه‌های جدید و الگوهای رشد شرکت‌های جهان، نشان داده شده که تجارت بین‌الملل، نرخ رشد اقتصاد را از طریق دسترسی به بازارهای خارجی، تکنولوژی به روز و منابع تحت تاثیر قرار می‌دهد.

ارکان قرارداد بین المللی

آشنایی به قوانین در تنظیم متن قرارداد به ویژه قرارداد تجاری بین المللی یکی از مهم‌ترین مراحل در تنظیم قراردادها است. عدم بروز اختلاف، ضرر و زیان را برای طرفین قرارداد کاهش می‌دهد.

قراردادهای بین‌المللی تجاری ممکن است در رابطه با خرید و فروش، جابجایی کالا و ضمانت‌ نامه‌های مربوط به آن تنظیم گردد. به دلیل اهمیت شناخت ارکان قرارداد بین المللی در انتخاب نحوه عقد قرارداد، در ادامه مقاله به بررسی مهم‌ترین ارکان انواع قرارداد تجاری بین‌المللی می‌پردازیم.

طرفین قرارداد بین المللی

قرارداد بین المللی مانند سایر قراردادها از دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی تشکیل می‌شود که بسته به تعداد طرفین، آن قرارداد را دو یا چند جانبه می‌نامند.

طبق قانون مدنی کشور، اهلیت حقوقی طرفین قرارداد به معنای این‌که هر دو طرف در قرارداد باید دارای ویژگی‌ها و شرایطی باشند که قادر به معامله و انعقاد قرارداد باشند، در عقد قرارداد بسیار حائز اهمیت است و طرفین قرارداد باید به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند.

به همین خاطر هنگام ثبت قرارداد، ارائه مشخصات کامل و مستندات اثبات اهلیت طرفین بسیار مهم است. اطلاعاتی مانند نام، مشخصات، نشانی طرف‌های قرارداد و نماینده قانونی طرفین در زمان ثبت قرارداد بررسی و ثبت خواهند شد.

1. موضوع قراردادهای بین المللی

مهم‌ترین بخش قراردادها که لازم است به صورت دقیق تعیین شود، تبیین موضوع قرارداد است. این مورد مشخصات کامل موضوعات مورد تعهد قرارداد را تعیین می‌کند.

موضوع قرارداد با توجه به نوع و زمینه‌کاری مورد نظر طرفین ممکن است انواع مختلفی داشته باشد. در صورتی که موضوع قرارداد بین‌المللی تولید و تامین کمی و کیفی کالا باشد، ابتدا باید لیست دقیق کالا، تعداد و در صورت لزوم خدمات پس از فروش آن به دقت مشخص شود.

در مواردی که موضوع عقد قرارداد بین‌الملل ارائه خدمات باشد، تعیین نوع و محل ارائه خدمات باید به صورت واضح انجام شود.

1. مدت قرارداد بین المللی

تعیین بازه زمانی و مدت قرارداد برای انجام تعهدات و مفاد قرارداد بسیار مهم است. مدت قراردادهای بین‌المللی با توجه به موضوع قرارداد، بررسی، محاسبه و تعیین خواهد شد.

گاهی مدت قرارداد بین‌المللی، با توجه به نوع قرارداد و مشکلات و اتفاقات پیش‌بینی نشده، تغییر خواهد کرد. بنابراین بررسی کامل شرایط تاثیرگذار و پیش‌بینی زمان قرارداد با توجه به این موارد در انجام تعهدات قرارداد بسیار حائز اهمیت است.

1. تعهدات قرارداد بین المللی

متناسب با نوع و موضوع قرارداد بین‌المللی، تعهدات و مسئولیت‌های طرفین متفاوت خواهد بود. به طورکلی تعهدات طرفین قرارداد به ویژه قراردادهای بین‌المللی را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:

1. تعهدات مالی طرفین
2. تعهدات زمانی مرتبط با قرارداد
3. تعهدات خدمات پس از اتمام قرارداد
4. تعهدات مربوط به رعایت قوانین و قواعد حسن انجام کار
5. تعهدات ویژه رعایت اصول ایمنی کار و کنترل کمی و کیفی

1. مباحث مالی در قرارداد بین المللی

با در نظرگرفتن اهمیت مباحث مالی در قراردادهای بین المللی برای طرفین، سیاست‌های مدیریت مالی طرفین دنبال‌کننده اهداف خاصی است که هر کدام در راستای تامین، کنترل و برنامه‌ریزی منابع مالی طرفین برای قرارداد خواهد بود.

اهدافی مانند اطمینان از مدیریت بودجه طرفین قرارداد، بازگشت سود نهایی پیش‌بینی شده به هر دوطرف قرارداد، برنامه‌ریزی برای استفاده بهینه از منابع مالی طرفین، رعایت تعهدات و امنیت سرمایه گذاری که مهم‌ترین هدف سرمایه‌گذاران است.

این موارد با استفاده از برنامه ریزی درست طرفین، موجب ایجاد یک ساختار منظم مالی برای قرارداد بین المللی خواهد شد.

1. تضمین قرارداد بین المللی

استفاده از ضمانت ‌‌نامه‌‌ با هدف تضمین قراردادهای بین‌المللی برای تایید و تضمین اجرای تعهدات بسیار مهم است. این ضمانت ‌‌نامه‌ها در انواع مختلف مانند ضمانت ‌نامه‌های بانکی و انواع پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

انواع قرارداد بین المللی

بررسی انواع قراردادهای بین‌المللی بسیار حائز اهمیت است. قراردادهای تجاری بین‌المللی از انواع مختلفی تشکیل شده است. در ادامه انواع قرارداد‌ بین‌المللی را با هم بررسی خواهیم کرد.

1. قرارداد فروش بین ‌المللی

قرارداد فروش بین‌الملل (International sales contracts)، در واقع توافقنامه‌ای بین خریدار و فروشنده است که در آن طرفین معامله، کالاها یا خدمات در حال فروش، شرایط و ضوابط فروش و بهایی که باید پرداخت شود را مشخص می‌کنند.

قرارداد فروش بین‌المللی مهم‌ترین نوع از قراردادهای بین‌المللی به حساب می‌آید. فروش بین‌المللی اغلب از طریق ایجاد نمایندگی، شعبه رسمی و توسط توزیع کنندگان مستقیم فروشنده اتفاق خواهد افتاد، اما در مواردی نیز می‌توان از شرکت‌های فرعی در کشور مقصد جهت مدیریت فروش استفاده کرد.

1. قرارداد توزیع بین‌المللی

IDA مخفف قرارداد توزیع بین‌الملل (International distribution agreement) است. قرارداد توزیع بین‌الملل از انواع قرارداد بین‌المللی را می‌توان از اساسی‌ترین معاهده‌های تجارت بین‌الملل دانست.

طبق قوانین و مقررات تجارت جهانی در این نوع قراردادها، طرف توزیع‌کننده قرارداد فقط اجازه و امتیاز توزیع انحصاری خدمات یا کالای طرف دیگر را داشته و حقوق مادی و معنوی موضوع قرارداد در اختیار تولیدکننده خواهد بود.

جهت شناخت بهتر و آشنایی کامل با قرارداد توزیع بین‌الملل لازم است انواع این نوع قرارداد و ویژگی‌های خاص آن را بدانید. در ادامه با بررسی این موارد و نکات کلیدی قرارداد IDA همراه ما باشید.

1 – 2. قرارداد توزیع انتخابی بین‌المللی (Selective)

قرارداد توزیع انتخابی زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که تولیدکننده کالا یا خدمات در انتخاب محدوده‌ی توزیع شرایط و معیارهای خاصی را در نظر داشته باشد.

در این نوع قرارداد توزیع کننده موافقت می‌کند تا کالا یا خدمت مورد توزیع را طبق معیارهای تولیدکننده توزیع نماید. این معیارها به طورکلی تعیین‌کننده محدوده و فروشگاه‌های خاص جهت توزیع، تعهدات توزیع‌کننده مانند آموزش و خدمات پس از فروش است.

از نمونه‌های مشمول قرارداد توزیع انتخابی، فروش محصولات دارویی است که تنها به داروخانه‌ها توزیع خواهند شد.

سیستم‌ توزیع انتخابی در قراردادهای توزیع بین‌المللی اغلب توسط تولیدکنندگان محصولات در یکی از دو دسته زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند:

* محصولات مصرفی پیچیده یا تکنولوژی محور که به کیفیت بالایی از مشاوره قبل از فروش و خدمات پس از فروش نیاز دارند. این دسته شامل محصولاتی مانند رایانه‌های شخصی، سیستم های استریو‌خانگی، تلویزیون و تلفن‌های همراه است.

* محصولات لوکس معتبر که تامین کنندگان آن به منظور محافظت و ارتقای بیشتر تصویر برند، توزیع انتخابی را انتخاب می‌کنند. محصولات نظیر عطر و لوازم آرایشی، ساعت و جواهرات که در فرآیند توزیع بین‌الملل با روش انتخابی توزیع می‌شوند.

2 – 2. قرارداد توزیع انحصاری بین‌المللی (exclusive)

در قرارداد توزیع قرارداد مالی چیست؟ انحصاری، تولیدکننده موافقت می‌کند که محصول یا خدمت خود را جهت فروش در یک منطقه خاص در اختیار یک توزیع‌کننده خاص قرار دهد.

در این نوع قرارداد توزیع‌کننده محدود به فروش در منطقه تعیین شده است. این روش به کاهش خطرات رقابت بین برندها، کاهش دلالی در میان توزیع‌کنندگان و تولیدکنندگان و کنار زدن رقبا منجر خواهد شد.

3 – 2. قرارداد توزیع غیر قرارداد مالی چیست؟ انحصاری بین‌المللی (exclusive)

برخلاف توزیع انحصاری در قرارداد توزیع غیرانحصاری بین‌المللی، تولیدکننده محدود به توزیع کالا از یک توزیع‌کننده خاص نخواهد بود.

معاملات سی اف دی CFD در بازار فارکس چیست؟

کاربران زیادی در سطح جهان تمایل دارند وارد بازار فارکس شوند. تا از طریق سرمایه گذاری در این بازار به سود مطلوبی دست یابند. اما تنها افرادی می توانند در بازار فارکس به سود خوبی دست یابند که آموزش های لازم را پیش از ورود به این بازار سپری کرده باشند. آشنایی با اصطلاحات فارکس از جمله معاملات CFD یا قرارداد مابه التفاوت، یکی از مباحث مهمی است که ما قصد داریم در این مطلب به تفسیر آن بپردازیم.

معاملات CFD یا قرارداد مابه التفاوت از جمله ابزارها و مشتقات تجاری و مالی هستند، که به کاربرانی که در فارکس معامله می کنند این امکان را می دهد که بدون مالیات یا تصاحب دارایی بتوان اقدام به کسب سود فوق العاده عالی نمایند. به طور کلی می توان از این معاملات هم در بازار فارکس و هم در بازارهای دیگری همچون بازار سهام، کالا و شاخص استفاده کرد.

کاربرانی که همواره به دنبال یافتن ابزارهای مالی مناسب برای سرمایه گذاری در فارکس هستند، غیر از معاملات CFD نمی توانند راه حل دیگری برای کسب سود از فارکس بیابند. این ابزار به دلیل داشتن چند قاعده ساده به راحتی قابلیت فراگیری داشته و کاربرانی که در این خصوص اطلاعات دارند بهتر می توانند در فارکس معامله انجام دهند.

هدف از قرارداد سی اف دی CFD یا مابه التفاوت چیست؟

قرارداد مابه التفاوت اساسا قراردادی بین معامله گر و کارگزاری است، که می توانیم آن را نوعی کپی از دارایی پایه به شمار آوریم. در اصل هدف معاملات CFD بهره گیری از نوسانات قیمت دارایی پایه در بازارهای مالی است بدون آن که نیاز به تحویل واقعی کالا باشد. سرمایه گذاران با این قرارداد، اقدام به سرمایه گذاری با قیمت فعلی می نمایند تا بعدا سرمایه گذاری خود را با تفاوت قیمت به فروش برسانند.

در اصل نیازی به خرید کالا یا فروش کالا در قراردادهای مابه التفاوت وجود ندارد. بلکه سرمایه گذاران می توانند بدون کسب فیزیکی یک کالا، با تغییر قیمت آن به سود خوبی در فارکس دست یابند. البته لازم به ذکر است که این سرمایه گذاری تنها مخصوص جفت ارزهای بازار فارکس نیست. بلکه افراد زیادی نیز وجود دارند که بر روی بازارهای دیگر همچون نفت، سهام و موارد دیگر نیز این نوع معامله را انجام می دهند.

برای آنکه بهتر با هدف معاملات CFD آشنا شوید بهتر است به این مثال توجه کنید. اگر معامله گری با قرارداد مابه التفاوت اقدام به خرید سهام شرکت خاصی نماید، به هیچ عنوان جزو سهامداران آن شرکت شناخته نمی شود. اما می تواند از نوسان قیمت سهام سود دریافت کرده و با افزایش قیمت سهام اقدام به فروش آن نماید. یان کار عملا دریافت سود از دارایی پایه است.

انواع قرارداد های CFD کدامند؟

در حال حاضر کارگزاران زیادی در بازارهای مالی مختلف از جمله فارکس، از قراردادهای مابه التفاوت پشتیبانی می کنند. به همین دلیل معاملات CFD نوعی ابزار کسب سود جهانی به شمار می روند و می توان از آنها در هر بازاری استفاده کرد. لازم است پیش از استفاده از این نوع قراردادها در بازارهای مالی مختلف، ابتدا با انواع قراردادهای CFD آشنا شوید.

از جمله محبوب ترین این نوع قراردادها باید به موارد زیر اشاره کنیم:

• قرارداد CFD در سهام
• CFD شاخص ها
• قرارداد CFD برای مواد اولیه
• قرارداد CFD در بازار ارزهای دیجیتال
• CFD در بازار فارکس

مهمترین مزایای استفاده از معاملات CFD

یکی از مهمترین دلایلی محبوبیت قراردادهای مابه التفاوت در بازارهای مالی مختلف، مزایای این معاملات است. از جمله مزایایی که می توانیم برای معاملات CFD بیان کنیم، عبارتند از:

1. تنوع سرمایه گذاری و معامله در بازارهای مختلف از جمله بازار سهام، بازار کالا، ارزهای دیجیتال، فارکس و شاخص
2. داشتن قدرت نفوذ و در دسترس بودن برای کاربران و سرمایه گذاران جهت کسب سود در زمان کوتاه
3. عدم نیاز به پرداخت مالیات. از آنجایی که قراردادهای مابه التفاوت سرمایه گذاران را صاحب یک سهام یا محصول نمی کند، پس دلیلی برای پرداخت مالیات توسط آنها نیز وجود نخواهد داشت.
4. انعطاف پذیری معاملاتCFD، که به معامله گران اجازه می دهد در موقعیت های مختلف بازار وارد معامله شوند. مثلا سرمایه گذاران می توانند در زمان سقوط سهام، سریعا اقدام به فروش قرارداد خود نموده و سود به دست آورند.
5. پرداخت میزان کمیسیون کم برای انجام معامله. قرارداد CFD نسبت به دیگر قراردادهای مالی از کمیسیون کمتری برخوردار است.
6. بدون تاریخ انقضا بودن معاملاتCFD. سرمایه گذاران می توانند این قراردادها را تا هر زمان که بخواهند نزد خود نگه دارند.
7. دسترسی به بازارهای مختلف مالی در تمام شبانه روز از تمام کشورهای جهان
8. قابلیت معامله با مارجین که منجر می شود سرمایه گذاران بتوانند سود بیشتری از این معامله به دست آورند.

معایب استفاده از قرارداد مابه التفاوت یا CFD

این نوع قرارداد با وجود مزایای زیادی که دارد، از برخی کمبود ها و معایب نیز برخوردار است. از جمله مهمترین معایبی که می توانیم برای معاملات CFD بیان کنیم، عبارتند از:

قرارداد تامین مالی بین المللی

قرارداد تامین مالی بین المللی یکی از پرکاربردترین قراردادها در حوزه معاملات بین المللی است. این قرارداد عمدتا برای معاملات پر هزینه منعقد می شود و نقش بسیار پر رنگی در این گونه معاملات ایفا می کند. در این مطلب یه بررسی قرارداد تامین مالی بین المللی، انواع آن، ویژگی ها و همچنین کاربرد این گونه قرارداد در حوزه بین المللی می پردازیم.

قرارداد تامین مالی بین المللی

قرارداد تامین مالی بین المللی را اینگونه می توان تعریف کرد: (تامین کردن منابع مالی جهت پیشبرد پروژه های مالی و عمرانی را تامین مالی می گویند که به روش های مختلفی صورت می گیرد. تامین مالی اگر در بسترهای جهانی و فرا ملی و در قالب قرارداد صورت گیرد تامین مالی بین المللی است.)

کاربرد این قرارداد

تصور کنید که شرکت یا کارفرمایی برای به نتیجه رساندن اهداف و پروژه های در دست منابع مالی کافی ندارد در اینصورت قرارداد تامین مالی به کار می آید. قرارداد تامین مالی به جمع آوری منابع مالی برای تکمیل پروژه و یا پرداخت بدهی اطلاق می شود. اگر تامین منابع مالی از طریق ارتباط های بین المللی صورت گیرد قرارداد مطابق قوانین بین المللی منعقد می شود.

انواع قرارداد تامین مالی بین المللی

قرارداد تامین مالی بین المللی تحت عناوین مختلفی منعقد می شود. به طور کلی قرارداد تامین مالی بین المللی در دو روش استقراضی و غیر استقراضی مورد استفاده قرار می گیرد.

روش استقراضی:

وکیل قراردادهای بین المللی بیان می دارد: روش استقراضی که یکی از شایع ترین قالب های قرارداد تامین مالی بین المللی است بانک یا موسسات اعتباری خارجی و بین المللی بدون توجه به محل خرج شدن مبلغی را به شرکت متقاضی وام می دهد که این وام باید با ضمانت دولت یا بانک ها باشد. روش استقراضی مطابق شکل و شمایل رابطه بانک و وام گیرنده به چند دسته تقسیم می شود:

1. قرارداد تامین مالی خود گردان: در ایران بیشتر برای پروژه های نفتی استفاده می شود. در این نوع از قرارداد تامین مالی وام گیرنده باید بازپرداخت وام خود را با صدور کالا پرداخت کند. مزیت این روش این است که شرکت هایی که پشتوانه مالی و ضمانت قوی ندارند هم امکان دریافت وام را دارند و پس از اتمام پروژه با صادر کردن کالا می توانند وام خود را پرداخت کنند.
2. قرارداد تامین مالی بین المللی غیر خود گردان: در این قرارداد نیز مانند قرارداد تامین مالی خود گردان فرد از بانک یا موسسات اعتباری خارجی وام می گیرد با این تفاوت که فرصت استفاده از منابع ۱۰ تا ۱۲ سال است و بازپرداخت آن با سود و به صورت ارز نه کالا صورت می گیرد.
3. برات یوزانس: برات یوزانس از روش های کوتاه مدت قرارداد تامین مالی بین المللی است که علاوه بر تامین منابع مالی، تامین تجهیزات و خدمات و فناوری را نیز در بر می گیرد یعنی سرمایه گذار می تواند از برات یوزانس برای تامین تجهیزات و فناوری نیز بهره گیرد این نکته تفاوت این روش با دو روش قبلی استقراضی را مشخص می نماید. استفاده از این روش نیازمند تضمین است.
4. خطوط اعتباری: در این روش دریافت کننده بدون پرداخت مبلغی به میزان توافق مجاز به استفاده از تولیدات و خدمات اعطاکننده می شود و بازپرداخت نیز مطابق با توافقات قبلی اتفاق می افتد.
5. وام های بین المللی: در این قالب از قراردادهای بین المللی نیز سرمایه گذار از بانک ها و موسسات خارجی وام می گیرد اما با این تفاوت که اعطا کننده بر روند هزینه کردن وام نظارت کامل داشته و قبل از اعطا وام پروژه را بررسی می کند تا از نظر فنی قابل اعتماد باشد.

روش غیر استقراضی:

در روش غیر استقراضی وام گرفتن مورد نظر نبوده و سرمایه گذاران خارجی اقدام به سرمایه گذاری در پروژه می کنند و با بررسی پروژه سود حاصل از آن را تخمین میزنند. یعنی سرمایه گذار خارجی با تامین منابع مالی مورد نیاز برای به پایان رساندن پروژه از سود حاصله از پروژه بهره مند می شود.

انعقاد قرارداد

هر فرد حقیقی و حقوقی عمومی و خصوصی اعم از دولتی و غیر دولتی می توانند طرفین قرارداد تامین مالی بین المللی قرار گیرند. قرارداد تامین مالی بین المللی به صورت کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت منعقد می شود. دلیل انعقاد قرارداد برای تامین منابع مالی این است که طرفین به توافقات خود بعد حقوقی بدهند و بدین ترتیب جزئیات قرارداد همچون، نحوه بازپرداخت، میزان سود و بهره، زمان آغاز بازپرداخت، میزان وام و یا سرمایه گذاری و… مشخص شود.

ویژگی های قرارداد تامین مالی بین المللی

هر قرارداد در مقام انعقاد ویژگی های منحصر به فردی دارد. قرارداد تامین مالی بین المللی از این قاعده مستثنی نبوده و ویژگی هایی متناسب با هدفش دارد که نظر طرفین را جلب می کند. یکی از دلایلی که طرفین برای انعقاد این قرارداد اقدام می کنند دریافت وام و تسهیلات با نرخ بهره پایین و باز پرداخت بلند مدت است. اگر امکان فروش و صادرات تولیدات در کوتاه مدت و همچنین سود دهی کوتاه مدت وجود داشته باشد روش مناسبی است اما در کشور ایران با توجه به نوسانات نرخ ارز و همچنین نظارت کشور ایرانی بر پروژه تاخیر به قدری زیاد می شود که ممکن است بازپرداخت به سختی انجام شود یا کلا انجام نگیرد به همین دلیل می بایست بر قرارداد تامین مالی بین المللی همچون دیگر قراردادها نظارت سختگیرانه تری صورت گیرد تا از ضررهای هنگفت جلوگیری شود. یکی از مزیت های قرارداد تامین مالی بین المللی نظارت متمرکز اجرا کننده بر پروژه بوده و به همین جهت حاکمیت دولت و همچنین بخش خصوصی حفظ می شود و در نهایت این قرارداد موجب رشد بازار سرمایه خواهد شد.

نقش وکیل در تنظیم قرارداد تامین مالی بین المللی

قرارداد تامین بین المللی معمولا به زبان اعطا کننده تسهیلات و وام منعقد می شود و قوانین حقوقی همان کشور نیز بر قرارداد بار می شود به همین علت لازم است تا متن قرارداد توسط وکیل قراردادهای بین المللی مورد بازبینی قرار گیرد. شما می توانید برای انعقاد یک قرارداد مطمئن و کم ریسک با وکلا بین المللی گروه لاهه مشورت و همکاری نمایید.

جهت مشاوره با وکیل متخصص در قراردادهای بین المللی هم اکنون می توانید با ما تماس بگیرید.